Για το καλό μας

"Για το καλό μου"
Μουσική - Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας

Είδα ένα κόσμο να γκρεμίζεται μπροστά μου
είδα να γίνεται γιαπί η γειτονιά μου
για το καλό μου

Είδα τα δέντρα που σκαρφάλωνα κομμένα
σε φορτηγό τα όνειρά μου φορτωμένα
για το καλό μου

Είδα το δάσκαλο να με χτυπάει με ζήλο
είδα τα χέρια μου πρησμένα από το ξύλο
είδα τα νεύρα μου σιγά σιγά να σπάνε
με καλοσύνη και στοργή να με χτυπάνε

Για το καλό μου για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου

Είδα να κόβουν τη μπουκιά για την μπουκιά μου
ρούχα να φτιάχνουν απ' τα ρούχα τα παλιά μου
για το καλό μου

Είδα τη μάνα μου να κλαίει απελπισμένα
είδα το γέρο μου να φεύγει για τα ξένα
για το καλό μου

Είδα τους φίλους μου να σκίζονται για μένα
είδα να θέλουν να ξεκόψω από σένα
είδα χαράματα να με τραβάν στο τμήμα
για να γλιτώσω το κελί να πω το ποίημα

Για το καλό μου για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία μήπως βρω τον εαυτό μου

Για το καλό μου για το καλό μου
έχει μουδιάσει το κορμί και το μυαλό μου
ενέσεις χάπια ηλεκτροσόκ για το καλό μου
σήμερα πήρανε νεκρό τον διπλανό μου
ενώ παλεύω για να βρω τον εαυτό μου
κι έχω κρυμμένο το σουγιά για το καλό μου

Άντε και "καλές γιορτές", με περισσότερες συνειδήσεις ξύπνιες!

Ο καημός τους

Δεν είχα σκοπό να σχολιάσω μέσω του ταπεινού ιστολογίου μου τα περί των δημοσκοπήσεων, αλλά καμιά φορά η πρόκληση δε μπορεί να μείνει αναπάντητη. Μετά από σωρεία δημοσκοπήσεων λοιπόν, που σχεδόν όλες δείχνουν την τάση πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ (όπως τον ανέβασαν έτσι τον ρίχνουν κιόλας), ήρθε άλλη μια να παρουσιαστεί με αριστουργηματικό τρόπο στην Ελευθεροτυπία, η οποία περισσότερο με αστείο μοιάζει παρά με σοβαρή στάση της εφημερίδας. Παρουσιάζει, αυτή η δημοσκόπηση, το ΚΚΕ με ποσοστό 7.6% και τον ΣΥΡΙΖΑ με 7.3%! Παρόλα ταύτα ο ΣΥΡΙΖΑ με ένα "μαγικό τρόπο", βρίσκεται ψηλότερα από το ΚΚΕ στο γράφημα κι έτσι η εντύπωση που μένει στους αναγνώστες είναι αυτονόητο ποιον ευνοεί... Με το ζόρι να ανέβει ο ΣΥΡΙΖΑ παίδες...

Για του λόγου το αληθές:


Προσωπική μου γνώμη, όσον αφορά όλες τις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τον τελευταίο χρόνο, είναι ότι ανέβαζαν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ για να "αφυπνίσουν" το ΠΑΣΟΚ, να δημιουργήσουν εδάφη συνεργασίας, τόσο μεταξύ ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ όσο και μεταξύ ΝΔ-ΛΑΟΣ και ΝΔ-ΠΑΣΟΚ! Εφόσον κάτι τέτοιο δεν έδειξε να γίνεται (ανά πάσα στιγμή βεβαίως μπορεί να γίνει), άρχισε η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα η άνοδος του δικομματισμού! Και τέλος το παραμύθι!! Όσον αφορά το ΚΚΕ, παρά τις επιθέσεις που δέχεται από όλες τις πλευρές δεν πέφτει! Όσο κι αν βγάζουν σπυράκια οι δημοσκόποι, φάνηκε η εκτίμηση του λαού στο ΚΚΕ και στις τελευταίες δημοσκοπήσεις που είχαν να κάνουν με τη στάση των κομμάτων απέναντι στα γεγονότα.


ΥΓ: Τη δημοσκόπηση που παρουσίασε η Αυγή, δεν τη σχολιάζω καν, γιατί είπαμε, υπάρχουν δημοσκοπήσεις που κρατούν ένα επιστημονικό επίπεδο κι άλλες που δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα. Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει η δημοσκόπηση αυτή, οπότε...

Του καπελώματος το καπέλωμα!!

Το καπέλωμα, του καπελώματος, ω καπέλωμα!!
Αυτό ήταν το πολιτικό νόημα της χτεσινής συναυλίας στα Προπύλαια, γιατί το καλλιτεχνικό είναι άλλο θέμα.
Εγώ βρέθηκα εκεί από τις 7 μέχρι τις 10.30 το βράδυ περίπου. Μετά τη λήξη κάθε τραγουδιού άκουγες από τα μεγάφωνα "ανακοινώσεις" από τις "καταλήψεις" και τα "συντονιστικά", άκουγες για "οργάνωση" από αυτούς που μιλάνε για "αυτοοργάνωση" και έμενες να αναρωτιέσαι ποιον δουλεύουν?
Πίσω από όλα η Νεολαία Συνασπισμού, με τρικάκια και ανακοινώσεις παντού, παρόντος του βουλευτή Ψαριανού, ο οποίος έμεινε πίσω απ' τη σκηνή, μη δώσουν και δικαιώματα σε κανέναν να μιλήσει για καπέλωμα!! Αυτός βέβαια μπορεί να ήρθε για να ξεχαρμανιάσει λιγάκι, οπότε μην είμαστε και σκληροί...
Οι Α/Κ τι ρόλο βαρέσαν δεν πολυκατάλαβα, αλλά τέλος πάντων...

Ομολογουμένως μια καλή συναυλία με αρκετό κόσμο και πετυχημένη (γι' αυτούς που την οργάνωσαν και με το σκοπό που την οργάνωσαν - βλ. καπέλωμα) ειδικά αν σημειώσουμε το γεγονός ότι ήταν σαν μαραθώνιος (πάρα πολλές ώρες)!

Πόσοι θα βρεθούν να πουν όμως για το καπέλωμα που έγινε χτες, ειδικά από τη στιγμή που αν μια τέτοια συναυλία διοργανωνόταν από τη ΚΝΕ, την Πανσπουδαστική ή το ΣΑΣΑ, θα έσκιζαν τα ιμάτια τους φωνάζοντας για καπέλωμα?? Το θέτω προς προβληματισμό...

Από τους καλλιτέχνες που συμμετείχαν ήμουν παρών στους Αλκίνοο Ιωαννίδη, Ενδελέχεια, Γιώργο Δημητριάδη, Στάθη Δρογώση, Μαρίζα Κωχ, Οπισθοδρομική Κομπανία, Ζορζ Πιλαλί, Δημήτρη Πουλικάκο, Χαϊνηδες, Γιάννη Χαρούλη, Σπυριδούλα, Μανώλη Φάμελο και μερικούς ακόμα που δε θυμάμαι...

ΥΓ: Ελάτε απ' τη Λάρισα, ελάτε κι απ' το Βόλο
το δέντρο να φυτέψουμε, στου Δήμαρχου τον κ***!
Πουλικάκος speaking! Έδωσε ρέστα...

ΥΓ1: Πολύ "αναρχικός" ο μακρύς πρόλογος του Αποστολάκη χτες...

ΥΓ2: Λυπάμαι όσους ήταν κοντά στα ηχεία όταν τραγούδησε η Κωχ και υπέστησαν τις τσιρίδες της!!

ΥΓ3: Γιάννης, Μελίνα, Δήμητρα, Έλενα, Νεφέλη και Ασπασία ήταν η παρέα μου. Νεφέλη, το κεμπάπ του Θανάση ήταν γαμάτο! :p

Κουίζ

Στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων γνωστού τηλεοπτικού σταθμού γίνεται λόγος για αντίθεση του ΚΚΕ με τις σχολικές και φοιτητικές καταλήψεις!!

Το ΚΚΕ ζητάει να παρέμβει στο δελτίο για να απαντήσει στις συκοφαντίες, αλλά... ακόμα περιμένει στο ακουστικό!!!

Ποιο ήταν το "αντικειμενικό" κανάλι??

Απάντηση:
Ο Alpha στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε από τα άλλα!!

Όμορφη πόλη άσχημα καίγεσαι!

"Όμορφη πόλη άσχημα καίγεσαι"
Γιώργος Σαρρής

Ο ρόλος των ΜΜΕ

Οι χιλιάδες μαθητές, σπουδαστές-φοιτητές, μαζί με δασκάλους και καθηγητές, που συγκεντρώθηκαν στην Ομόνοια και μέσω της οδού Αθηνάς πορεύθηκαν ως το Μοναστηράκι, φαίνεται ότι δεν υπάρχουν για τα αστικά τηλεοπτικά μέσα, τα οποία επιμένουν να μεταδίδουν απευθείας τις εικόνες των συμπλοκών κουκουλοφόρων-ΜΑΤ στο χώρο του Συντάγματος...

Ήταν εκεί οι μαθητές συντονισμένοι με το ΣΑΣΑ και το ΣΑΣΠ, οι σπουδαστές-φοιτητές με τις αποφάσεις των συλλόγων τους με τα πλαίσια πάλης της Πανσπουδαστικής και οι δάσκαλοι με το αγωνιστικό πλαίσιο του Π.Α.ΜΕ!

Όταν ο αγώνας είναι περιφρουρημένος, δεν πουλάει! Όμως ο λαός που στεκόταν στα πεζοδρόμια, γύρω απ' την πλατεία Κοτζιά και τη Βαρβάκειο αγορά, είδε και κατάλαβε...

Οι δημοσιοκάφροι και τα αφεντικά τους, θα πάρουν απάντηση και αύριο, με τις απεργιακές συγκεντρώσεις του Π.Α.ΜΕ σε όλη τη χώρα!!

Στον Πειραιά στην πλατεία του Ηλεκτρικού στις 10.30!

Μεμονωμένα περιστατικά...

Οι ζαρντινιέρες που χτυπάνε περαστικούς...

Τα βασανιστήρια αλλοδαπών στα κρατητήρια...

Οι 8 νεκροί στη ζώνη του Περάματος ...ξεχάστηκαν??

Ο εξευτελισμός κρατουμένων στο αστυνομικό τμήμα Ομόνοιας...

Τα "πράσινα σταράκια"...

Οι εργάτες που σακατεύονται καθημερινά στα εργοτάξια...

Η εν ψυχρώ δολοφονία ενός 15χρονου στα Εξάρχεια...

Όλα ήταν μεμονωμένα περιστατικά...

Η βία και η τρομοκρατία είναι βαθιά ταξικές έννοιες, όσο κι αν προσπαθούν να τις ντύσουν με το μανδύα των μεμονωμένων περιστατικών!

Και η απάντηση στη βία και την τρομοκρατία του αστικού πολιτικού συστήματος, πρέπει να είναι οργανωμένη, μαζική και περιφρουρημένη.

Αύριο στις 12 στην Ομόνοια, μαθητές-σπουδαστές-φοιτητές!

Η αλήθεια!

Μπάτσοι-Αλήτες-Ρουφιάνοι
Εγκληματίες-Δολοφόνοι

ΥΓ: Τα γουρούνια είναι άκακα, δε φταίνε σε τίποτα...

Οι δολοφόνοι του Κράτους

Χτες το βράδυ στα Εξάρχεια, οι μπάτσοι (χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί και οι άλλοι που δεν εμπόδισαν το δολοφόνο είναι ηθικοί αυτουργοί) δολοφόνησαν εν ψυχρώ ένα παιδί 15 ετών! Τα ψέματα που ακούγονται στα κανάλια πολλά. Ότι επιτέθηκαν στο αμάξι της αστυνομίας 30 αναρχικοί, ότι τους έβρισαν κτλ κτλ... Η αλήθεια όμως που ποτέ δε θα πουν οι δημοσιοκάφροι είναι διαφορετική. Μια "παρέα" μπάτσων έβρισε μια μικρή παρέα (και όχι ομάδα 30 ατόμων όπως λένε οι καναλάρχες) και η οποία με τη σειρά της ανταπόδωσε τις βρισιές... Οι "μάγκες" μπάτσοι όμως πάρκαραν το αμάξι και επέστρεψαν, συνεχίζοντας τη φραστική επίθεση και καταλήγωντας ο ένας να πυροβολήσει εν ψυχρώ το παιδί 3 φορές!!! Δολοφόνος χωρίς δικαιολογίες!

Η απάντηση των "αντιεξουσιαστών", "αναρχικών" ή όπως αλλιώς θέλετε, ήταν άμεση πορεία διαμαρτυρίας (1500 άτομα μαζί με φοιτητές) στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και στη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις, κατάληψη του Πολυτεχνείου, οδοφράγματα στα Εξάρχεια και μάχες με τους μπάτσους.

Από χτες το βράδυ μέχρι σήμερα, πολλές βιτρίνες καταστράφηκαν, αμάξια κάηκαν κτλ... Το κέντρο της Αθήνας έχει μεταμορφωθεί σε πεδίο μαχών με πέτρες, μολότοφ και δακρυγόνα να πέφτουν βροχή.

Θα πουν ορισμένοι, ναι δολοφόνος ο μπάτσος, αλλά δεν είναι σωστό να καίνε τα μαγαζιά του κόσμου... Εγώ θα έλεγα ότι αντιδρούν όπως αυτοί κρίνουν (καλώς ή κακώς) και σίγουρα ΔΕΝ καταδικάζω τις αντιδράσεις τους. Καταδικάζω την κρατική τρομοκρατία, που είχε ως αποτέλεσμα να δολοφονηθεί ένα παιδί! Όσο κι αν διαφωνώ ιδεολογικά με τους "αντιεξουσιαστές", "αναρχικούς", δικαιολογώ τις αντιδράσεις τους.

Για όσους κοιτάτε από την τηλεόραση τα συμβάντα και λυπάστε περισσότερο για τα καμένα αμάξια, θα σας έλεγα να σκεφτείτε τι θα κάνατε αν στη θέση του παιδιού που χάθηκε ήταν το παιδί σας!!

Καταλάβετε επιτέλους ότι το Αστικό Κράτος είναι προστάτης του συστήματος (μην το πω "Μεγάλο Κεφάλαιο" και σας σοκάρω) και όχι του λαού. Αποδεικνύεται περίτρανα κάθε λίγο και λιγάκι. Ξυπνήστε!!

ΥΓ: Αυτό το παιδάκι "προκάλεσε" τους μπάτσους τόσο ώστε να το σκοτώσουν?? Γουρούνια...

ΥΓ2: Εύκολος τρόπος λίγες μέρες πριν την απεργία για να τρομοκρατηθεί ο λαός και να μείνει σπίτι του εε?? Δε θα σας περάσει!!!

Το γκράφιτι στην αυλή του Πολυτεχνείου

Το πρωί του Σαββάτου 16 Νοέμβρη, στο τριήμερο των εκδηλώσεων στο Πολυτεχνείο δηλαδή, καθώς γυρνούσαμε με ένα φίλο στους χώρους του Πολυτεχνείου, το μάτι μας έπεσε στο παρακάτω:


Αρχικά νομίζαμε ότι ήταν κάτι "φτιαχτό"... Σαν αφίσα, φωτογραφία κτλ... Ή ίσως ζωγραφισμένο πάνω σε κάνα νάιλον και κολλημένο στον τοίχο... Πλησιάζοντας όμως και βλέποντας το από κοντά, είδαμε ότι πρόκειται για γκράφιτι (ασπρόμαυρη ελαιογραφία για την ακρίβεια)!! Οφείλω να πω ότι ακουμπήσαμε με τα χέρια μας τον τοίχο για να δούμε περί τίνος πρόκειται... Και μετά στεκόμασταν άναυδοι μισή ώρα και το κοιτάζαμε...

Όταν το είδαμε από κοντά τα μάτια μας κόντεψαν να δακρύσουν, όπως ακριβώς των παιδιών που απεικονίζει...

Το ΕΡΓΟ αυτό είναι δημιούργημα ενός νεαρού ονόματι Γκας, όπως διάβασα σήμερα σε ένα free press... Ο Γκας είναι φοιτητής του Πολυτεχνείου. Προσωπικά, του βγάζω το καπέλο (που δεν φοράω)!

...ή του ύψους ή του βάθους!

Πολλά λόγια δε χρειάζονται... Νομίζω ότι το μεγάλο πρόβλημα του φετινού Παναθηναϊκού είναι η έδρα του, όσο κι αν αυτό ακούγεται περίεργο! Εκτός έδρας έχουμε ακριβώς τους ίδιους βαθμούς με τον Ολυμπιακό. Εντός όμως, εκεί που ο Ολυμπιακός έχει 6 στα 6 (και πιθανώς 7 στα 7 σήμερα), εμείς μετράμε ήδη απώλειες 9 βαθμών!! Συνολικές απώλειες 16 βαθμών σε 12 αγώνες!!

Όσον αφορά το χτεσινό αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης, μόλις είδα τα 3 σέντερ μπακ τη μυρίστηκα τη δουλειά! Ο Τεν Κάτε μάλλον είδε κάνα περίεργο όνειρο, αλλιώς δεν εξηγείται!! Λες να μπέρδεψε τον Κωστένογλου με το Μουρίνιο? Λες να μπέρδεψε το Μπαστία με τον Ιμπραήμοβιτς?? Δε ξέρω, πάντως έκανα τη σκέψη, λες επειδή με αυτό το σύστημα κερδίσαμε την Ίντερ, τη πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης, να το καθιερώσει ο Τεντάς σε όλους τους αγώνες και να γίνει απαράβατος νόμος?? Άλλο λόγο για τον οποίο έπαιξε έτσι χτες δεν βρίσκω... Εκτός κι αν μπέρδεψε τον Αστέρα Τρίπολης με τον Αστέρα Εξαρχείων και σου λέει κάτσε να είμαι σίγουρος γιατί αυτοί ρίχνουν τα γκολ σαν τις μολότοφ...

ΥΓ: Πρωτάθλημα τέλος! Αλλά κι η δεύτερη θέση είναι δύσκολη... Αν και πιστεύω ότι ο ΠΑΟΚ θα ξεφουσκώσει κάποια στιγμή, το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός ακόμα δεν έχει φουσκώσει...

ΥΓ2: Το χειρότερο? Στις προηγούμενες γκέλες με Εργοτέλη και Ηρακλή είχε παίξει έστω λίγη μπαλίτσα κι ας ήταν άτυχος... Χτες (παρά την κόντρα διαιτησία και πάλι), τίποτα...

ΥΓ3: Άσε που έλεγαν για 40000 κόσμο και δεν είχε ούτε 15000...

ΥΓ4: Τουλάχιστον το βράδυ πήγαμε στο Συρμό και αποζημιωθήκαμε (επόμενο ποστ)...

Πραγματικός Panathinaikos!!

Η πέμπτη αγωνιστική των ομίλων του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ, έκρυβε μια "έκπληξη"! Η Ίντερ του προπονητή των εκατομμυρίων μίστερ Μουρίνιο αντιμέτωπη με τον Παναθηναϊκό του Τεν Κάτε. Ο μίστερ Μουρίνιο έριξε στη μάχη όλα τα αστέρια, Ιμπραίμοβιτς, Φίγκο, Αντριάνο, Κουαρέσμα, Μάξουελ, Καμπιάσο, Μουντάρι, κανένας δεν "ξεκουράστηκε", ένδειξη ότι ο μίστερ Μουρίνιο αν μη τι άλλο υπολόγιζε τον Παναθηναϊκό...
Αυτός όμως ο Παναθηναϊκός αδέρφια, απέδειξε ότι το ποδόσφαιρο δεν παίζεται με τα φράγκα και με τα ονόματα, αλλά με το πάθος, με τη θέληση, με τη συγκέντρωση! Αν υπάρχει και ένα υπόβαθρο τεχνικής σε συνδυασμό με τη σωστή τακτική, έρχεται το αποτέλεσμα!
Είδα λοιπόν τον Παναθηναϊκό να δείχνει απ' την αρχή μέχρι το τέλος, ότι δεν πήγε στο Μιλάνο για τη διάσημη αγορά του, αλλά για να πάρει το παιχνίδι!!
Κανένας παίκτης δεν υστέρησε και αυτό έχει τεράστια σημασία όταν μιλάμε για ομάδα!

Είδα ένα Βύντρα να κάνει φοβερό παιχνίδι, ένα Σαριέγκι να κάνει τα πάντα και να σκοράρει (!!), ένα Γκούμα ηγέτη, ένα Γκαλίνοβιτς με ελάχιστες γκάφες και 2-3 φοβερές αποκρούσεις, ένα Νίλσον σταθερότατο και ένα Σπυρόπουλο μαχητικότατο!


Είδα ένα Σιμάο να τρώει σίδερα, ένα Γκάμπριελ μπαλαδόρο, ένα Ζιλμπέρτο καθοδηγητή και ένα Καραγκούνη καλό (ίσως ο μόνος που υστέρησε σε σχέση με τους υπόλοιπους).


Είδα και ένα Μάντζιο να τα βάζει με όλους παρότι μόνος, να μάχεται με τον Ματεράτσι, να παλεύει... Αλήθεια, αυτός ο Ματεράτσι, πόσο κωλόπαιδο είναι??



Υπεύθυνος όλων αυτών ο μίστερ Τεν Κάτε. Φαίνεται ότι κάτι καλό χτίζεται...


ΥΓ: Πόσο γουστάρω να βλέπω μετά τη λήξη τέτοιων αγώνων το γνωστό "όλε όλε"...

ΥΓ1: Το σύνθημα "όσο με πληγώνεις τόσο με πορώνεις", αποδεικνύεται ότι είναι βγαλμένο από την πράξη... Μετά τους Εργοτέληδες και τους Ηρακλήδες (πληγές) έρχεται η Βέρντερ (πόρωση) και μετά το ντέρμπυ (πληγή) έρχεται η Ίντερ (πόρωση)... Και συνεχίζουμε...

Φωτογραφίες από τα:
www.ethnosport.gr & www.sport-fm.gr

Και τώρα... κολεκτιβοποίηση!

Φτηνό
Ευέλικτο
Μουσικό
Δυναμικό

www.femd.gr
www.myspace.com/femdband

Και τώρα.. ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗ!

Η μουσική κολεκτίβα του Φτηνού Ευέλικτου Μουσικού Δυναμικού δίνει τη μουσική απάντηση στην οικονομική κρίση με την παράσταση «Κολεκτιβοποίηση Τώρα!», Παρασκευή 28 & Σάββατο 29 Νοέμβρη στη μουσική σκηνή Συρμός (Κολωνού & Οδυσσέως 14, Μεταξουργείο).


Πόσο πραγματικά απέχει το 1929?

Άραγε η ιστορία επαναλαμβάνεται?

Μήπως ο μεταμοντερνισμός μας άφησε μέρες?

Μουσική και θέατρο σε συνεχή αλληλεπίδραση δίνουν τις απαντήσεις και ξετυλίγουν το κουβάρι μιας παράστασης όλο εκπλήξεις που φέρνει το χτες στο σήμερα και καθηλώνει. 8 μουσικοί, 3 εικαστικοί, 8μελής θεατρική ομάδα και 4μελές τεχνικό team μοιράζουν την προσοχή του ακροατή-θεατή ανάμεσα στους δρόμους και τα cabaret του μεσοπολέμου και τις μουσικές και τις εικόνες του σήμερα.

Όχημα γίνονται τα τραγούδια της κολεκτίβας του ΦΕΜΔ, καθώς επίσης και τα τραγούδια αγαπημένων καλλιτεχνών. Ένα μουσικό ταξίδι από τους Pink Floyd και τους Led Zepellin, που περνώντας από τους Tool και τους System Of A Down καταλήγει στο Διονύση Σαββόπουλο και την ελληνική παράδοση.

Video art και light show αναλαμβάνουν την οπτικοποίηση των μουσικών συνειρμών.


Σύντομο Βιογραφικό ΦΕΜΔ:

Το ΦΕΜΔ ως μουσικό σχήμα δημιουργήθηκε το 2000.
Μόνιμα μέλη του αποτελούν 7 μουσικοί, 2 VJs και ένας εικαστικός καλλιτέχνης.
Το 2004 κυκλοφόρησε την πρώτη του δισκογραφική δουλειά από τη Lyra, με τίτλο «Ποτέ Άλλοτε» που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές.

Το 2005 πραγματοποίησε σειρά εμφανίσεων που κάτω από το γενικό τίτλο «Η Ζωή σε Τρεις Κύκλους», αποτελούσαν την πρώτη απόπειρα του σχήματος στις θεματικές συναυλίες-παραστάσεις, συνοδευόμενες από την χρήση κινηματογραφικού-θεατρικού δρώμενου και interactive video-art εφαρμογών.

To 2007 κυκλοφόρησε το ομώνυμο cd «Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό» ως καταγραφή όλης της προηγούμενης εμπειρίας και εξέλιξης του σχήματος όχι μόνο ως μουσικών μονάδων ή συμπαγούς σχήματος, μα και ως παραγωγών άλλων σχημάτων, στιχουργών, ενορχηστρωτών, ραδιοφωνικών παραγωγών της εκπομπής «Αόρατη Κλωστή», που ήδη συζητιέται στα νεανικά πηγαδάκια.

Την περίοδο αυτή το ΦΕΜΔ ετοιμάζει την 3η του ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2009.

Τη σκηνοθετική επιμέλεια και ευθύνη των θεατρικών δρώμενων ανέλαβαν δύο νέοι και συνάμα έμπειροι καλλιτέχνες: Η Κατερίνα Χιωτίνη και ο Διονύσης Ξενάκης.

H Κατερίνα Χιωτίνη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982 και αποφοίτησε από τη σχολή ΒΕΑΚΗ το 2003. Μεταξύ άλλων συμμετείχε στην παράσταση ΙΛΙΑΔΑ σε σκηνοθεσία Βασίλη Μυριανθόπουλου, πρωταγωνίστησε στην παράσταση ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ σε σκηνοθεσία Μάνου Βενιέρη και ΥΠΟΓΕΙΟ του Ντοστογέφσκυ με τον Στέργιο Ιωάννου. Συμμετείχε επίσης στην μουσικοθεατρική παράσταση που παρουσίασαν οι ΑΓΑΜΟΙ ΘΥΤΕΣ στον Ζυγό. Πρωταγωνίστησε στις ταινίες μικρού μήκους: ΗΜΙΦΩΣ, Η ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ, ΙΣΟΓΕΙΟ (τιμητική διάκριση ερμηνείας) και ΑΛΜΑ του Χάρη Σταθόπουλου. Στην τηλεόραση έπαιξε στην σειρά του Μανούσου Μανουσάκη ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΝΑ καθώς και στους ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΕΡΩΤΕΣ και στις ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΟΥ ΜΠΕΚΑ.

O Διονύσης Ξενάκης γεννήθηκε το 1980, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών στην Αθήνα ενώ από το 2006 φοιτά και στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθήνας. Στην πορεία του ξεχωρίζουν η συμμετοχή ως ηθοποιός στην παράσταση «Βία παράλληλη» με σκηνοθέτιδα την Αναστασία Μπασσά, η συμμετοχή στη δημιουργία του CD-αφιέρωμα του ραδιοσταθμού Μελωδία στον Κώστα Καρυωτάκη, η σκηνοθετική διεύθυνση της θεατρικής ομάδας του πολιτιστικού Συλλόγου «Πορφυρίς» και η συνεργασία με την αμερικανίδα συγγραφέα Deborah Brevoort για το ανέβασμα του έργου «Γυναίκες του Λόκερμπι. Διετέλεσε διευθυντής του παιδικού και εφηβικού τμήματος του Θεατρικού Εργαστηρίου του Δήμου Ελληνικού, ενώ μέχρι σήμερα διδάσκει στο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Γαλατά.

Συντελεστές της παράστασης «Κολεκτιβοποίηση Τώρα»

Μουσικοί:

Θανάσης Χουλιαράς – Τραγούδι / γενική επιμέλεια, αρχική ιδέα
Φάνης Μαργαρώνης – Κιθάρες , Στίχος , Τραγούδι / γενική επιμέλεια, αρχική ιδέα
Γιώργος Θεοφάνους – Κιθάρες, Αιθερόφωνο, synth guitar, τεχνική επιμέλεια
Γιώργος Λαγογιάννης – Πιάνο, Ηammond, Τραγούδι, ενορχήστρωση φωνών
Μάκης Κρέτσης – Latin, Παραδοσιακά και Ηλεκτρονικά Κρουστά, Sampling, τραγούδι
Χρήστος Κόλλιας – Ηλεκτρικό μπάσο, τραγούδι
Διονύσης Κώνστας – Τύμπανα, Τραγούδι
Χρήστος Δαλιάνης- Βιολί


Εικαστικοί:

Βασίλης Κολιός – Video Art, Animation
Θανάσης Ασημόπουλος – Video Art, Animation
Ιάκωβος Βάης – Σχέδιο, Σκίτσο, Animation


Ηθοποιοί:

Κατερίνα Χιωτίνη, Διονύσης Ξενάκης, Βασίλης Παπαδόπουλος, Φίλιππος Τσαουσέλης, Μάχη Χιωτίνη, Κατερίνα Παλαιολόγου, Εύα Καρακατσάνη, Νέστορας Τηλιγάδης


Τεχνικοί:

Βασίλης Μπεζιργιάννης - Φωτιστής
Κώστας Ευταξίας – Βοηθός φωτιστή
Κώστας Στεργίου – Ηχοληψία
Γιώργος Κατσιγιάννης- Βοηθός Ηχολήπτη


«Όταν αρνείται κανείς τα πειράματα σημαίνει πως είναι ευχαριστημένος με ό,τι έχει πετύχει, σημαίνει πως μένει πίσω»! (Μπ. Μπρεχτ)

...ήξερε τι είναι ζωή και την έδωσε!!

Σήμερα συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη μέρα της δολοφονίας του Χρήστου Μαλτέζου, του γραμματέα της ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας), που το 1938 σε ηλικία 30 ετών δολοφονήθηκε στις φυλακές της Κέρκυρας μετά από άγρια βασανιστήρια.

Ο Χρ. Μαλτέζος γεννήθηκε το 1908 στα Μέθανα. Οι γονείς του ήταν αγρότες. Οταν τελείωσε το Γυμνάσιο, ρίχτηκε στη μάχη της δουλιάς για να μπορέσει να σπουδάσει στη Νομική σχολή. Στο επαναστατικό κίνημα μπήκε πολύ νωρίς, όταν ήταν ακόμη φοιτητής της Νομικής.
Συνδέθηκε με την ΟΚΝΕ (ίδρυση το Νοέμβρη του 1922) από το 1925, εντάχθηκε στις γραμμές της το 1928 και πολύ γρήγορα αναδείχτηκε σε στέλεχος.
Παρά τις δύσκολες συνθήκες και την τρομοκρατία, η ΟΚΝΕ πρωτοστάτησε στην οργάνωση της πάλης της νεολαίας στα εργοστάσια, τα χωριά, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Στα πανεπιστήμια, όπου οι φοιτητές πλήρωναν δίδακτρα, ενώ η έννοια της φοιτητικής μέριμνας ήταν άγνωστη, τα μέλη της ΟΚΝΕ δραστηριοποιούνταν μέσα από την “Αριστερή Παράταξη”, που είχε μεγάλη απήχηση.
Ο Χρήστος Μαλτέζος δούλεψε στις οργανώσεις της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, του Βόλου και αλλού. Για αρκετό χρονικό διάστημα καθοδηγούσε την έκδοση της εφημερίδας της ΟΚΝΕ «ΝΕΟΛΑΙΑ», που έβγαινε τακτικά, μέσα όμως σε συνθήκες αφάνταστα δύσκολες και είχε μεγάλη κυκλοφορία στα εργοστάσια, στις συνοικίες, στο στρατό, αλλά και στην επαρχία, στα χωριά.

"Σύντροφοι, τον Χρήστο Μαλτέζο σκότωσαν, έναν απ' αυτούς που ξέραν τι είναι ζωή και τη δόσαν!"

Πολυτεχνείο

Τρία είναι τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη φετινή πορεία του Πολυτεχνείου:

Πρώτον, όταν βρέχει, τα παιδάκια με τις κουκούλες δε βγαίνουν έξω.

Δεύτερον, όσες δεκάδες χιλιάδες κι αν είναι οι διαδηλωτές προς την αμερικάνικη πρεσβεία, όπως φέτος, όταν τα παιδάκια με τις κουκούλες δε βγαίνουν έξω, είδηση για τα κανάλια δεν υπάρχει...

Τρίτο - και σημαντικότερο: Ο,τι και να κάνουν, όση προβοκάτσια κι αν χρησιμοποιήσουν, ό,τι επιχείρηση αποσιώπησης κι αν εφαρμόσουν, ό,τι κλίμα τρομοκρατίας κι αν καλλιεργήσουν, ό,τι τέχνασμα συκοφάντησης κι αν μηχανευτούν, ό,τι προσπάθεια κι αν καταβάλουν για να μετατρέψουν το Πολυτεχνείο σε «μουσείο» και για να ενταφιάσουν το μήνυμα της εξέγερσης στη λήθη, κάθε 17η του Νοέμβρη, χιλιάδες και όλο και περισσότερες χιλιάδες θα είναι εκεί, θα παίρνουν τη σκυτάλη από την πύλη του ξεσηκωμού και θα στοιχειώνουν τους εφιάλτες τους. Για όσα χρόνια κι αν χρειαστούν. Μέχρι τη δικαίωση. Μέχρι να υπάρξει «ψωμί - παιδεία - ελευθερία»!

Του Νίκου Μπογιόπουλου,

Ριζοσπάστης (στήλη Ημεροδρόμος) 19/11/2008

ΥΓ: Το αναδημοσιεύω αυτούσιο επειδή δε μπορώ να εκφράσω καλύτερα τις σκέψεις μου. Συμφωνώ απολύτως και επαυξάνω.

17 Νοέμβρη

17 Νοέμβρη 1918 - 17 Νοέμβρη 2008:

Γενέθλια σήμερα για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Το Κόμμα της εργατικής τάξης της χώρας μας, συμπλήρωσε 90 χρόνια αγώνων και θυσίας. Και συνεχίζει, μέχρι την τελική νίκη...

17 Νοέμβρη 1973 - 17 Νοέμβρη 2008:

35 χρόνια πέρασαν απ' την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, που εξελίχθηκε σε λαϊκή διαμαρτυρία και οδήγησε στην πτώση της Χούντας. Η συνέχεια ήταν η επιστροφή της αστικής δημοκρατίας και όχι η λαοκρατία, όπως ζητούσε ο λαός με τα συνθήματα του στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Κάτι έμεινε στη μέση λοιπόν. Και θα το ολοκληρώσουμε εμείς και οι επόμενοι...

Η πορεία σήμερα έγινε και είχε επιτυχία, παρά τη βροχή. Χιλιάδες κόσμου, στα μπλοκ του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, του ΠΑΜΕ, των μαθητών και των φοιτητικών συλλόγων, έδωσαν για ακόμα μια χρονιά την απάντηση. Έξω οι Αμερικάνοι, το ΝΑΤΟ, οι βάσεις τους και τα τσιράκια τους...

ΥΓ: Τα τελευταία χρόνια έγινε παράδοση η βροχή τη μέρα της πορείας. Αν υπάρχει Θεός, σίγουρα είναι αντιδραστικός. Τέλος.

Δεν δουλεύει... ή μας δουλεύουν!

Το πρωί έτρεχα για κάτι γραφειοκρατικές δουλειές στο κέντρο. Γυρνώντας Πειραιά, παρατήρησα μια αφίσα (δεν έδωσα βάση ποιας οργάνωσης ή κόμματος ήταν, νομίζω ΣΕΚ) που αναγράφει "Ο Καπιταλισμός δεν δουλεύει... ο Σοσιαλισμός είναι επίκαιρος"!!
Μάλιστα... Τη μάθαμε λοιπόν την αλήθεια! Ο Καπιταλισμός δεν δουλεύει αγαπητοί φίλοι!!
Δεν παίζει κανένα ρόλο το αν είναι καλό ή κακό σύστημα (με την έννοια του εκμεταλλευτικού ή μη), προοδευτικό ή μη, αλλά παίζει ρόλο το αν δουλεύει ή δε δουλεύει!
Δηλαδή μας λένε ότι αν δούλευε δε θα υπήρχε πρόβλημα?? Όλα θα ήταν μέλι γάλα? Δε ξέρω... μήπως δεν κατάλαβα κάτι καλά??
Τελικά, ο Καπιταλισμός δεν δουλεύει ή κάποιοι μας δουλεύουν??

Της στιγμής...

Τις τελευταίες μέρες, ενώ υπάρχουν πάρα πολλά θέματα για ανάλυση δε νοιώθω την ανάγκη να γράψω κάτι... Ίσως επειδή αρκετοί σ/φοι bloggers τα γράφουν πολύ καλά κι έτσι δε μένει κάτι να συμπληρώσω.

Γράφω λοιπόν περιληπτικά μερικά νέα των τελευταίων ημερών:


Καταρχήν ας πω δυο κουβέντες για το ντέρμπυ. Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός την περασμένη Κυριακή το απόγευμα στο ΟΑΚΑ. Η ατμόσφαιρα εκπληκτική πραγματικά. Πάνω από 60.000 κόσμου, σε ένα ρεκόρ εισιτηρίων ελληνικού πρωταθλήματος από τη δεκαετία του 1980. Αναρωτιέμαι γιατί στο δεύτερο ημίχρονο και πάνω που ο Παναθηναϊκός είχε κλείσει τον Ολυμπιακό στην άμυνα του και πίεζε για το γκολ, οι οργανωμένοι στο πέταλο πίσω απ' τον Νικοπολίδη, έβαλαν φωτιά στα πανό του Ολυμπιακού (λάφυρα από τις μεταξύ των οργανωμένων μάχες) και έκοψαν το ρυθμό της ομάδας αφού αναγκαστικά διεκόπη το παιχνίδι... Όπως και να 'χει από πλευράς κόσμου ήταν το καλύτερο ντέρμπυ στο οποίο βρέθηκα. Καυτή ατμόσφαιρα, αλλά ταυτόχρονα κόσμια!



Δε θα σχολιάσω την κακή διαιτησία, γιατί πιστεύω ότι αν θες ως Παναθηναϊκός να πάρεις το πρωτάθλημα υπό τις παρούσες συνθήκες πρέπει να κερδίσεις και τη διαιτησία... Κλάψες στον Παναθηναϊκό δεν χωράνε...
Τέλος, ως απάντηση και στο φίλο Κόκκινο Γαύρο, προσθέτω ότι η "πολυμετοχικότητα" του Παναθηναϊκού δε με αφορά. Επίσης, είναι γνωστό ότι δεν είμαι θαυμαστής του μίστερ MIG (ο οποίος δεν είναι πρόεδρος αλλά μέτοχος) και των αδελφών Γιαννακόπουλων. Το έχω ξαναγράψει και παλιότερα ότι εκτιμώ το γεγονός ότι ο Τζίγκερ δεν έχει πουλήσει "παναθηναϊκίλα" για να γίνει αρεστός... Αυτή είναι η γνώμη μου όσο κι αν δεν αρέσει σε μερικούς φίλους Παναθηναϊκούς...

* * *

Σαν σήμερα πριν από 18 χρόνια πέθανε ο μεγάλος μας ποιητής και σ/φος, Γιάννης Ρίτσος! Τα ποιήματα του μένουν ζωντανά μέσα απ' τους αγώνες μας, αγώνες για ένα καλύτερο μέλλον, για μια καλύτερη κοινωνία, μέχρι την τελική νίκη, τον τερματισμό της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο!

* * *

Το Πολυτεχνείο κοντεύει και ελπίζω να μη μας τα κάνει πάλι μαντάρα ο καιρός και βρέχει τη μέρα της πορείας!!

* * *

Διαγράφηκε, λέει, ο Τατούλης!!! Ναι ναι!!! Είναι γεγονός!!! Οι απανταχού επαναστάτες νοιώθουν τώρα ολοένα και πιο κοντά την ώρα της εξέγερσης... Τέλος ανέκδοτου!


ΥΓ: Πολλοί σ/φοι πάνε φαντάροι αυτή την εποχή! Εκτός αυτών όμως πάει κι ένας καλός μου φίλος, ο dj Teo. Καλή θητεία σε όλους!

Περί Ομπάμα

Όπως λέει μια παροιμία:
"Άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, το τρώει το ποντίκι"!

Στην περίπτωση μας μπορεί κάλλιστα να γίνει:
"Άσπρος πρόεδρος, μαύρος πρόεδρος, το υπηρετεί το σύστημα"!

Δε μπορεί να με πείσει κανείς, ότι οι χρηματοδότες του Ομπάμα (ίδιοι με του Μακέιν) του έδωσαν όλα αυτά τα εκατομύρια (τη στιγμή μάλιστα που χρεωκοπούσαν ο ένας μετά τον άλλο όλοι αυτοί οι κολοσσοί), απ' την καλή τους την καρδιά ή επειδή είναι αντιρατσιστές... Του τα έδωσαν για τον ίδιο ακριβώς λόγο που τα έδωσαν και στον άσπρο. Γιατί έκριναν ότι είναι το ίδιο άξιος υπερασπιστής του συστήματος τους, που σημαίνει και άξιος συνεχιστής των πολέμων, άξιος μαχητής της "τρομοκρατίας" και ούτω καθ' εξής... Για την ακρίβεια έκριναν ότι είναι καλύτερος υπερασπιστής από τον Μακέιν, αφού του έδωσαν περισσότερα...

Για όσους ξεχνούν και μιλάνε για πολιτική βάσει χρώματος, να τους θυμήσω:

Πάουελ και Κοντολίζα! Τα δυο μαύρα διαμάντια των κυβερνήσεων Μπους. Ρεπουμπλικάνοι (=Δημοκράτες) και μαύροι. Αυτό δεν τους εμπόδισε να σκοτώσουν και να ρημάξουν...

O Τρούμαν με το δόγμα του και τις ατομικές βόμβες, ο Κλίντον και ο Αλ Γκορ που διέλυσαν τα βαλκάνια, ήταν Δημοκράτες (=Δημοκράτες εις το τετράγωνο)...

Όταν οι μαύροι Ρεπουμπλικάνοι (=Δημοκράτες) κάνουν όλα αυτά και οι άσπροι Δημοκράτες (=Δημοκράτες εις το τετράγωνο) κάνουν άλλα τόσα, από το μαύρο Δημοκράτη (=Δημοκράτη εις το τετράγωνο) τι να περιμένουμε?? Μήπως καταστροφή εις το τετράγωνο??


ΥΓ: 300στη ανάρτηση αυτή... Μετά από τόσο καιρό πιάσαμε τα 300 κείμενα...

Στην Ελλάς του 2008...

Μετά από αρκετό καιρό βρέθηκα σε πορεία φοιτητική. Για την ακρίβεια πανεκπαιδευτική, αφού συμμετείχαν μαθητές (με πλαίσιο του ΣΑΣΑ), φοιτητές (με πλαίσιο της ΠΚΣ) και καθηγητές (με πλαίσιο του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών). Ήταν μια ευκαιρία να θυμηθώ τα (όχι και πολύ) παλιά...
Ανηφόρισα λοιπόν για Ομόνοια, όπου και έφτασα λίγο καθυστερημένα, αφού είχαν τελειώσει οι ομιλίες και μόλις είχε αρχίσει η πορεία με προορισμό το Σύνταγμα. Αρκετός ο κόσμος, αλλά ειδικά οι μαθητές. Έβλεπες παντού πικέτες με την αναγραφή "ΣΑΣΑ" (Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας). Μπράβο στα παιδιά.
Μετά το τέλος της πορείας, καθώς καθόμουν στην Ομόνοια και μιλούσα με 2 παιδιά, είδα και την άλλη πορεία, αυτή που ξεκίνησε από τα Προπύλαια και συμμετείχαν οι "ανεξάρτητοι" και "αυτόνομοι" του φοιτητικού κινήματος ΑΡΕΝ, ΕΑΑΚ και δε ξέρω ποιοι άλλοι...

[ φωτογραφίες από την πορεία εδώ ]

Το θέμα τούτου του ποστ όμως είναι άλλο. Καθώς επέστρεφα με τον Ηλεκτρικό στον Πειραιά, σε μια στάση (Πετράλωνα αν θυμάμαι καλά) μπήκε μέσα μια γυναίκα που συνόδευε έναν ηλικιωμένο τυφλό. Τον βοήθησε να κάτσει και μετά από 2-3 στάσεις που κατέβηκε, απευθυνόμενη σε μας τους υπόλοιπους, μας είπε ότι ο κύριος πάει Πειραιά και ρώτησε αν πάει κάποιος από μας Πειραιά για να τον βοηθήσουμε. Αφού της είπα ότι εγώ πάω Πειραιά, ο ίδιος ο ηλικιωμένος που με άκουσε είπε "ευχαριστώ παιδιά... όχι τίποτα, αλλά είμαι 100% τυφλός"... Σα να ήθελε να δικαιολογηθεί για το πρόβλημα του... Σα να ένοιωθε ενοχές...
Μέχρι να φτάσουμε Πειραιά, έλεγε ότι για ένα σπίτι που έχει στο χωριό και στο οποίο έχουν να πάνε 5 χρόνια, του ζητάει η ΔΕΗ 150 ευρώ (χρέος) επειδή λέει το ρολόι είναι μέσα στο σπίτι και όχι έξω... Το σπίτι βέβαια είναι πολύ παλιό, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τη ΔΕΗ... Τα 800 ευρώ σύνταξη που παίρνει, μάλλον τον καθιστούν πλούσιο κατά τη ΔΕΗ...
Όταν φτάσαμε τον βοήθησα να σηκωθεί και καθώς βγαίναμε λέει, "έχω χάσει την πιο αναγκαία αίσθηση του ανθρώπου... κι αυτό από ένα τραύμα..."! Πηγαίνοντας προς την έξοδο του σταθμού, συνέχισε "...Τραύμα από βόμβα στο Γράμμο..."! Καταλαβαίνετε πως ένοιωσα... Αμέσως τον ρώτησα πότε έγινε το περιστατικό, ποια χρονολογία κτλ και λέει "το '49, στα τελευταία... που έπεσε ο Γράμμος..."!
Ένας άνθρωπος που πάλεψε για την ελευθερία, την ανεξαρτησία, τη δημοκρατία, για τον ίδιο το λαό εν τέλει, χάνοντας στον αγώνα αυτό την πιο σημαντική απ' τις ανθρώπινες αισθήσεις, ανταμοίβεται με 800 ευρώ σύνταξη και χρέος απ' τη ΔΕΗ... Στην Ελλάς της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 2008...

* * *

ΥΓ: Ααα ξέχασα, βγήκε ο Ομπάμα! Θα αλλάξουν όλα...

Ρητορική ερώτηση:
Αν με τους λευκούς προέδρους των ΗΠΑ η μοίρα των λαών της γης ήταν μαύρη, με το μαύρο πρόεδρο, τι μας περιμένει?

Η κρίση

Η "περιγραφή της κρίσης" ή για να το πω πιο ορθά, η ουσία του συστήματος που δημιουργεί την κρίση, μέσα από τους απλούς στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη στο τραγούδι "Το σύστημα" του Λουκιανού Κηλαηδόνη από το δίσκο "Απλά μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας"... Ακούστε το προσεκτικά... Από ποιον και για ποιον?? Μήπως τα πράγματα είναι τόσο απλά τελικά??




ΥΓ: Και καλό μήνα!!

Ο Ντιέγκο είναι εδώ!

Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, ο κορυφαίος παίκτης του κόσμου, είναι πάλι εδώ. Ο Ντιέγκο είναι ο νέος προπονητής της Εθνικής Αργεντινής.
Ως υποστηρικτής της Αργεντινής (και πολέμιος της Βραζιλίας) στο ποδόσφαιρο, οφείλω να πω ότι χάρηκα διπλά. Γιατί?
Όχι μόνο γιατί ο Μαραντόνα είναι για μένα ο κορυφαίος παίκτης, αυτό άλλωστε δεν τον κάνει και καλό προπονητή.
Όχι μόνο γιατί ο Μαραντόνα έχει τατουάζ του Τσε στο χέρι του.
Όχι μόνο γιατί τρέφει αντιαμερικανικά αντιϊμπεριαλιστικά (και αριστερά) αισθήματα.
Αλλά και γιατί κατάφερε να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά (ελπίζουμε μια και καλή) και με τη βοήθεια του Σοσιαλιστικού Κράτους της Κούβας. Και έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν αποτελεί πρότυπο για τα νέα παιδιά, κάτι που προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντικό.
Σήμερα λοιπόν που έχει τα 48α γενέθλια του, ανέλαβε επίσημα την τεχνική ηγεσία της Εθνικής Αργεντινής. Ελπίζουμε να "περάσει" στους παίκτες της μερικές από τις κινήσεις που ο ίδιος έκανε με τη μπάλα ως παίκτης... Με ηγέτη στο γήπεδο το "νέο Μαραντόνα" Λιονέλ Μέσι, η Αρτζεντίνα αντεπιτίθεται!

When Things Explode

Μια φωτοιστορία γεμάτη μοναξιά, έρωτα, δεσμεύσεις, πάθος, ανασφάλειες, αμφιβολίες, ηρεμία, φόβους.

Κάποιο βράδυ σ' ένα συνεργείο κάπου στο Περιστέρι, μια φοιτήτρια πήρε δύο ψηφιακές μηχανές, έναν low budget εξοπλισμό, μάζεψε δύο φίλους-σουπερήρωες κι αυτοσχεδίασαν... To αποτέλεσμα ήταν μία πραγματική έκρηξη συναισθημάτων και παρουσιάζεται σε μια σκηνή και σ' έναν τοίχο του Εκθεσιακού Κέντρου Περιστερίου, στο πλαίσιο της 6ης Διαδημοτικής Έκθεσης Τεχνών Δυτικής Αθήνας.

Ο λόγος για την πρώτη ατομική έκθεση φωτογραφίας της ταλαντούχας Κικής Παπαδοπούλου με τίτλο: "When Things Explode", ένα διαπόραμα που δεν δίνει καμία απάντηση, αλλά αφηγείται μια φωτοιστορία γεμάτη μοναξιά, έρωτα, δεσμεύσεις, πάθος, ανασφάλειες, αμφιβολίες, ηρεμία, φόβους.

«Είμαστε εδώ...αλλά μήπως η ζωή μου φεύγει χωρίς εμένα;»
Ερωτευόμαστε, δενόμαστε, αλλά φοβόμαστε σκεπτόμενοι πού μπορεί να κρύβεται η έξοδος. Τρομάζουμε να μείνουμε μόνοι. Κανείς μας, όμως, δεν ξέρει τι είναι αυτό που μας εμποδίζει να αφεθούμε εντελώς, να δώσουμε στον άλλον ό,τι έχει το προσωπικό μας κουτί συναισθημάτων. Χωρίς να σκεφτόμαστε αν θα πάρουμε τα αντίστοιχα ή παραπάνω, αν θα πληγωθούμε και αν χάνουμε στιγμές από τη ζωή μας και παρασυρόμαστε αφήνοντας πολλά απωθημένα να μας ακολουθούν.
Είμαστε οι επιλογές μας και... κάποια στιγμή όλοι φτάνουμε σ' ένα σημείο που δεν ξέρουμε τι θέλουμε.
Μήπως δεν είναι ο σωστός άνθρωπος;
H δέσμευση μήπως γράφει τους τίτλους τέλους της προσωπικής μας ελευθερίας;
Με όλα αυτά να περιστρέφονται συνέχεια στο κεφάλι και στις συζητήσεις και τους ήχους του «Necessary end» των Saltillo να είναι μόνιμο soundtrack, γεννήθηκε το When Things Explode .


Από 25/10 μέχρι 7/11
Καθημερινά 6.30 - 11 μ.μ., Σάβ. & Κυρ. 11 π.μ.-11 μ.μ.

Εκθεσιακό Κέντρο Περιστερίου, Δωδεκανήσου και Αγίου Βασιλείου (στάση μετρό Άγιος Αντώνιος)

____________________
Aπό το www.forfree.gr


ΥΓ: Δείτε εδώ και εδώ.

Εντυπώσεις από την εκδήλωση

Πολύς λόγος έγινε τις τελευταίες μέρες (με σχόλια σε κάποια μπλογκ) για την εκδήλωση που διοργάνωσε το περιοδικό Monthly Review και η εφημερίδα Αριστερά και την οποία "πρόβαλλαν" μερικά red blogs μεταξύ των οποίων και το δικό μου. Έσπευσαν ορισμένοι Συριζάριοι να "την πουν" σε κάποιους red bloggers επειδή υποτίθεται κάποιοι άλλοι (όπως εγώ) πάμε κόντρα στην πολιτική του ΚΚΕ και κοιτάμε "αριστερά και ενωτικά" προς ΣΥΡΙΖΑ μεριά...

Μετά από αυτό το σύντομο ανέκδοτο, μπαίνω στο ψητό και γράφω με λίγα λόγια τι κατάλαβα απ' την εκδήλωση.

Πρώτος ομιλητής ήταν ο Γιώργος Σταμάτης, καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Ανέλυσε την κρίση με καθαρά αστικά κριτήρια και επιχειρήματα. Δικαιολόγησε στην ουσία το καπιταλιστικό σύστημα.

Στη συνέχεια μίλησε ο Κώστας Μελάς, διδάκτορας του τμήματος Αστικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο με ειδίκευση στα Διεθνή Νομισματικά. Διδάσκει επίσης και στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Είναι πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατικής Εταιρείας (πολυάσχολος άνθρωπος αν μη τι άλλο :p).
Μας είπε λοιπόν πάνω κάτω ότι είπε και ο κύριος Σταμάτης, αλλά με μια δόση "ουδετερότητας". Επίσης τα λεγόμενα του είχαν και μια μαρξιστική σκοπιά στην ανάλυση.

Αμέσως μετά μίλησε ο σ/φος Νίκος Παπακωνσταντίνου, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ.
Έδωσε πολλά απλά παραδείγματα με οικονομικούς όρους ακόμα και στα πλαίσια της αστικής οικονομολογίας όσον αφορά την τωρινή κρίση αλλά και άλλες παλιότερες, καθώς και συγκριτικά στοιχεία και στα οποία οι δύο οικονομολόγοι του πάνελ δε μπόρεσαν να αντιπαρατεθούν επί της ουσίας στη "δευτερολογία" τους. Επίσης τόνισε ότι αυτά που "βλέπουμε" (πχ χρεωκοπίες τραπεζών κτλ) δεν είναι η αιτία, αλλά τα αποτελέσματα των κρίσεων. Η αιτία κάθε κρίσης έχει να κάνει με το βασικό στόχο του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, το όλο και μεγαλύτερο κέρδος.

Επόμενος ομιλητής ο Μωϋσής Λίτσης δημοσιογράφος της Ελευθεροτυπίας και μέλος της Αντικαπιταλιστικής Συμμαχίας. Ανακατέψτε λίγο Μαρξ, λίγο Λένιν, λίγο Μπράουν και λίγο Σαρκοζί και φανταστείτε αν βγήκε κάποιο νόημα από όσα είπε...

Τέλος, ο Βασίλης Χατζηλάμπρου, νομαρχιακός σύμβουλος Αχαϊας με τον ΣΥΡΙΖΑ και στέλεχος της ΚΟΕ.
Ίσως ο μόνος (μετά το σ/φο Παπακωνσταντίνου) που προσπάθησε να κάνει μια σοβαρή ανάλυση με βάση το μαρξισμό, για την κρίση, τις αιτίες της κτλ... Παρότι βεβαίως ιδεολογικά έχουμε αρκετές διαφορές, οφείλω να πω ότι ήταν ο μόνος -εκτός του σ/φου Παπακωνσταντίνου- που μου τράβηξε την προσοχή και άκουσα με ενδιαφέρον.

Στο δεύτερο πάνελ τώρα, δεν έκατσα μέχρι τέλους καθότι είχε περάσει η ώρα αρκετά.
Πρώτος ομιλητής ήταν ο σ/φος Μάκης Παπαδόπουλος, υπεύθυνος του οικονομικού τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ. Έδωσε αρχικά πολλά στοιχεία όχι μόνο για αυτή την κρίση αλλά και άλλες παλιότερες ίσως και μεγαλύτερες. Το ουσιαστικό όμως ήταν ότι καταλήγωντας τόνισε ότι το ΚΚΕ και ενόψει του 18ου Συνεδρίου, στις θέσεις που έχουν δημοσιευτεί, έχει ξεκάθαρες προτάσεις για το πως εννοούμε την "ενότητα", αλλά και το ποιοι πρέπει να είναι οι στόχοι μας, που ξεκινάνε από χαμηλά (συνδικαλιστικό-ταξικό κίνημα) και όχι από την πολιτική εξουσία αυτή καθ' αυτή, όπως λέει η πλευρά ΣΥΡΙΖΑ με τα λόγια περί "αριστερών διακυβερνήσεων" κτλ...

Αμέσως μετά μίλησε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος μιλούσε πολύ ώρα, για να μην πει ουσιαστικά τίποτα.
Στο θέμα του Μάαστριχτ που είχε θίξει ο σ/φος Μάκης Παπαδόπουλος, αρκέστηκε να πει ότι ο ΣΥΝ τότε (γιατί δεν υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ... λες και δεν το ξέραμε) το ψήφισε με μεγάλες εσωτερικές διαμάχες... Τόσο φτηνή δικαιολογία δεν έχω ξανακούσει. Δηλαδή κατηγορούν το ΚΚΕ πχ γιατί υπερασπίζεται το Σοσιαλισμό του 20ου αιώνα και λένε ότι δεν κάνει κριτική και τα έβλεπε όλα ρόδινα... Παίρνουν απάντηση από το Κόμμα με τις θέσεις για το Σοσιαλισμό!! Κι απ' την άλλη για τη ψήφο τους στο Μάαστριχτ που προκάλεσε τόσα δεινά, δεν προσπαθούν ούτε καν να δικαιολογηθούν... Λες και αν σήμερα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ διαφωνήσει με το Μάαστριχτ δε μπορεί να βγάλει μια απλή ανακοίνωση και να πει "ναι κάναμε λάθος"...
Μα φίλοι μου δεν πρόκειται να το κάνουν γιατί πολύ απλά δεν διαφωνούν... Αυτή είναι η πολιτική τους όσο κι αν προσπαθούν να την κρύψουν...

Μετά από αυτό αποχώρησα ησύχως, για να μην πάθω κάνα έμφραγμα...

ΥΓ: Ήταν εκεί οι σ/φοι Electronic-Mojito, Run Boy Run (μετά της συζύγου του :p), Bazoma, (ο Γιάννης που δε θυμάμαι το μπλογκ) και o Aristera sti Mitilini.

Γίναμε θέαμα στην Ακτή Πειραιώς

Χτες το βράδυ, βρέθηκα στην Ακτή Πειραιώς για να παρακολουθήσω το πρόγραμμα των πέντε που έγιναν θέαμα: Μπουλάς, Θηβαίος, Ζουγανέλης, Καλυβάτσης και Παπακωνσταντίνου. Οι εντυπώσεις μου πολύ περιληπτικά.

Μπουλάς: Κορυφή (ίσως και επειδή ήταν η πρώτη φορά που τον είδα live)!

Θηβαίος: Πολύ καλές ερμηνείες για ακόμα μια φορά.

Ζουγανέλης: Μια ορχήστρα μόνος του (η αποθέωση όταν κάνει το μαέστρο της "χορωδίας").

Καλυβάτσης: Ωραίος στο στυλάκι που τον ξέραμε από τους ΑΜΑΝ, ίσως και λίγο καλύτερος (ειδικά στους διαλόγους με τον Ζουγανέλη).

Παπακωνσταντίνου: Κλασικός, αν και δε μου άρεσε το λαϊκό "ξέσπασμα"...

* * *

Θετικό: Οι προβολές διάφορων σατιρικών "σκετσακίων", καθώς και παλιότερων τηλεοπτικών "επιτευγμάτων" των Ζουγανέλη και Μπουλά, κατά διαστήματα ανάμεσα στα τραγούδια. Έκπληξη ο Παπακωνσταντίνου σε ρόλο Μοναχού (ή Μοναχής?? :p).

Κύρια πηγή έμπνευσης του σατιρικού μέρους του προγράμματος αποτελούν ο Εφραίμ, το Βατοπαίδι κτλ...

Θετικό: Ο χαβαλές και η "φυσικότητα" πάνω στη σκηνή. Επίσης οι ξαφνικές εναλλαγές στο πρόγραμμα. Από τα τραγούδια του Θηβαίου στο ποπ-ροκ (θυμάστε τη μικρή που έλεγε το "με λένε Πόπη" με το Νταλάρα?), από το "αλλάξανε τα γούστα σου" του Μπουλά, σε σόλο κλαρίνο κι από κει σε ψαλμωδίες και θυμιάσματα :p.

Αρνητικό: Το "άδειο μου πακέτο" από τον Παπακωνσταντίνου...

* * *

ΥΓ: Σε κάποια φάση κι ενώ προσπαθούσα να τραβήξω μερικές φωτογραφίες από τα σκετσάκια που προβάλλονταν, ένας σερβιτόρος μου είπε ότι απαγορεύεται... Σταμάτησα αφού ούτως ή άλλως δεν ήταν καλή η ποιότητα. Αλλά δεν κατάλαβα τον (ουσιαστικό) λόγο της απαγόρευσης... Γιατί ενώ δεν απαγορεύεται η φωτογράφηση των καλλιτεχνών όταν τραγουδούν ζωντανά στη σκηνή, απαγορεύεται η φωτογράφηση των βίντεο που προβάλλονται?

Εκδήλωση: Η παγκόσμια κρίση και οι στρατηγικές της Ελλάδας και της ΕΕ

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το περιοδικό Monthly Review και η εφημερίδα Αριστερά οργανώνουν συζήτηση το Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008, ώρα 05.00 μ.μ., στην αίθουσα του Συλλόγου Υπαλλήλων Εμπορικής Τραπέζης (Ευπόλιδος 12, Πλατεία Κοτζιά), με θέμα:

Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση
και οι στρατηγικές της Ελλάδας και της ΕΕ

Η συζήτηση περιλαμβάνει 2 διαδοχικά τραπέζια συζήτησης:

1ο πάνελ: 05.00 – 6.30 μ.μ.
Θέμα: Η κρίση και οι πολιτικές των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων

Ομιλητές:
Κώστας Μελάς, καθηγητής πανεπιστημίου
Γιώργος Σταμάτης, καθηγητής πανεπιστημίου
Μωϋσής Λίτσης, δημοσιογράφος
Νίκος Παπακωνσταντίνου, μέλος ιδεολογικής επιτροπής της Κ.Ε. του ΚΚΕ
Βασίλης Χατζηλάμπρου, νομαρχιακός σύμβουλος Αχαΐας

Συντονιστής:
Λευτέρης Ριζάς, εκδότης περιοδικού Monthly Review


2ο πάνελ: 06.45 – 08.15 μ.μ.
Θέμα: Η κρίση και η στρατηγική της Αριστεράς

Ομιλητές:
Μάκης Παπαδόπουλος, υπεύθυνος οικονομικού τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ
Παναγιώτης Λαφαζάνης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
Βαγγέλης Χωραφάς, εκδότης περιοδικού Monthly Review
Χρήστος Κατσούλας, ΚΟΕ

Συντονιστής:
Ρούντι Ρινάλντι , γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ

Δεν υπάρχουν λεφτά...

Δεν υπάρχουν λεφτά για αξιοπρεπείς μισθούς.
Υπάρχουν λεφτά για τις τράπεζες.

Δεν υπάρχουν λεφτά για δωρεάν Παιδεία.
Υπάρχουν λεφτά για πολεμικούς εξοπλισμούς.

Δεν υπάρχουν λεφτά για δωρεάν Υγεία και Περίθαλψη.
Υπάρχουν λεφτά για τους τραπεζίτες και τα golden boys.

Δεν υπάρχουν λεφτά για αξιοπρεπείς συντάξεις.
Υπάρχουν λεφτά για τις μίζες και τις προμήθειες.

Δεν υπάρχουν λεφτά για την Ολυμπιακή, τον ΟΣΕ, τον ΟΤΕ κτλ.
Υπάρχουν λεφτά για "ανταλλαγές" με την Εκκλησία Α.Ε.

Δεν υπάρχουν λεφτά για τους αγρότες.
Υπάρχουν λεφτά για τις επιδοτήσεις των εφοπλιστών και των σαπιοκάραβων τους.

Δεν υπάρχουν λεφτά για το Ασφαλιστικό.
Υπήρχαν λεφτά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες (και μάλιστα για το τριπλάσιο κόστος).

Και εν τέλει, δεν υπάρχουν λεφτά για το Λαό,
αλλά πάντα υπάρχουν λεφτά όταν πρόκειται για τη σωτηρία του συστήματος που του πίνει το αίμα!!

Ξυπνήστε!!

Τρίτη 21 Οκτώβρη πανεργατική ΑΠΕΡΓΙΑ!

Αγωνιστικό ραντεβού στις συγκεντρώσεις του
Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου

σε όλη τη χώρα

* * *
Στον Πειραιά συγκέντρωση στις 10:30 στην πλατεία του Ηλεκτρικού Σταθμού.

Τα ταξικά σωματεία ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, αποφάσισαν συμμετοχή στην απεργία και δε θα πραγματοποιηθεί κανένα δρομολόγιο πλοίου!

Προβολές στον κινηματογράφο Αφαία, από το μικρόΣωματείο

«μικρό»Σωματείο
για την υποστήριξη και τη διάδοση της ταινίας μικρού μήκους
Μεθώνης 46 , Αθήνα
Email: mikrosomateio@yahoo.gr , Blog : mikro.yooblog.gr
Μέλος του International Short Film Conference (I.S.F.C.)

Στον κινηματογράφο Αφαία την Δευτέρα 20 Οκτωβρίου, στις 6.00 μ.μ..

Καλό είναι όσοι δεν έχουν κάτι να κάνουν να πάνε. Εγώ δυστυχώς λόγω υποχρεώσεων που συμπίπτουν με την ώρα αυτή, δε θα μπορέσω να πάω.

Είσοδος ελεύθερη με προσκλήσεις. Μπορείτε πολύ απλά να εκτυπώσετε όσες θέλετε. ;-)

Εκδόσεις Ars Nocturna

Μετά από ένα mail που έλαβα από το φίλο Π. Μ. φτιάχνω αυτό το ποστ με θέμα τον "εναλλακτικό" εκδοτικό οίκο Ars Nocturna, που ασχολείται με τη γοτθική λογοτεχνία.

Δελτίο τύπου:

Ο εκδοτικός οίκος Ars Nocturna γεννήθηκε μέσα από τη μακρόχρονη ενασχόληση με τη γοτθική λογοτεχνία, την εξέλιξη και τα παρακλάδια της. Αντιληφθήκαμε πως ο ελληνικός εκδοτικός χώρος στερούνταν μια βαθύτερη σχέση με το αντικείμενο τη στιγμή που στο εξωτερικό τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά ιδίως μια εποχή που η αισθητική και η φιλοσοφία του γκόθικ έχει αναβιώσει μέσα από τη μουσική, τον κινηματογράφο και φυσικά τη λογοτεχνία. Από τα κλασικά γοτθικά έργα -που αποτελούν τη βάση της λογοτεχνίας τρόμου- ελάχιστα έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά, ενώ πολλά ιδιαίτερα αξιόλογα σύγχρονα ονόματα αγνοούνται παντελώς από το ελληνικό κοινό. Επιθυμήσαμε να δώσουμε μια νέα πνοή στο χώρο της παράδοξης σκοτεινής λογοτεχνίας -αυτό που λίγο πολύ είναι τα γοτθικά έργα- μέσα από τη σύνδεση με διαχρονικές δημιουργίες του 19ου και του 20ου αιώνα αλλά και με την παρουσίαση μερικών από τα πιο μοντέρνα παρακλάδια του νεογκόθικ (steampunk, modern gothic noir, neo-victorian, post cyberpunk αλλά και πολλά σύγχρονα vampire novels) που αυτή την εποχή γνωρίζουν μια ιδιαίτερη άνθηση στις χώρες του εξωτερικού.


Κυκλοφορούν τα βιβλία:

ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΜΑΝΙΑ
Christa Faust (Μάιος 2008)

Η αποτρόπαιη σεξουαλική δολοφονία μιας περίφημης χάκερ ωθεί τη συγγραφέα νουάρ μυθιστορημάτων, Κέιτλιν ΜακΚάλοου να εισχωρήσει στα ενδότερα ενός φημισμένου SM κλαμπ της Νέας Υόρκης και στα άδυτα μιας δυσπρόσιτης κοινότητας, αποτελούμενης από μια ελίτ των πλουσίων και διάσημων. Εκεί όπου το σεξ κι η βία συναντιούνται στις πιο παράδοξες μορφές τους, η εκκολαπτόμενη επικυρίαρχη ανακαλύπτει απροσδόκητα ένα άγνωστο κομμάτι του εαυτού της που την εξάπτει και την τρομάζει ταυτόχρονα. Παράλληλα ένας εφιαλτικός ιστός υφαίνεται γύρω της, με τη λογική και την ηθική της να υφίστανται συνεχείς προκλήσεις, αναγκάζοντάς τη να περάσει μια τρομαχτική οδύσσεια για να ανακαλύψει την αλήθεια για την ταυτότητα του δολοφόνου, αλλά και τη σκοτεινή αλήθεια που κρύβεται μέσα της.

Με φόντο τη μεταμοντέρνα νοσηρότητα του Giger και τον εκκεντρικό βικτοριανό διάκοσμο των glamorous SM κλαμπ της Νέας Υόρκης, ξετυλίγεται ένα εφιαλτικό αλλά συναρπαστικό γοτθικό θρίλερ, όπου τη μελαγχολία της σύγχρονης μητρόπολης και τις καταθλιπτικές μνήμες τραυματικής εφηβείας, διαδέχονται σκηνές ακραίου, σκοτεινού ερωτισμού και παράδοξων εμπειριών από τον παρακμιακό αλλά παράξενα σαγηνευτικό κόσμο του SΜ.
Νεονουάρ ατμόσφαιρα, αινιγματικοί χαρακτήρες, απελπισία και κυνισμός, διαταραχή και παράνοια, βίαιη ενηλικίωση, γοητεία της «διαστροφής» και μια κατακόρυφη κατάδυση στα άδυτα του ανθρώπινου ψυχισμού πέρα από το καλό και το κακό, σε ένα σκοτεινό παραμύθι χαμένης αθωότητας και μια σύγχρονη ιστορία κόλασης και καθαρτηρίου, με γραφή αιχμηρή και ρεαλιστική, γλώσσα σκληρή και αποκαλυπτική, εμποτισμένη με μια μοναδική ειλικρίνεια.
Το νεο-γκόθικ στην πιο μοντέρνα εκδοχή του σε ένα μοναδικά στυλιζαρισμένο μίγμα νουάρ και dark erotica.


ΚΑΡΜΙΛΛΑ
ΤΖΟΖΕΦ ΣΕΡΙΝΤΑΝ ΛΕ ΦΑΝΟΥ (1872)

Μες στη μελαγχολία του λυκαυγούς, μια απόκοσμη παρουσία στοιχειώνει τη νεαρή ηρωίδα ενός γοτθικού κάστρου, οδηγώντας την σε μια ονειροχώρα πέρα από το θάνατο όπου θα βιώσει μια εμπειρία απόλυτης υπερφυσικής φρίκης.
Μια άμαξα φάντασμα στο λυκόφως του δάσους, ένα αλλόκοτο αιλουροειδές που τριγυρνά στο σκοτάδι, απόκοσμες φωνές μες στη νύχτα, μια μυστηριώδης ομάδα συνενόχων και μια παθιασμένη, αυτοκαταστροφική φιλία αποτελούν το φόντο μιας παράξενης, βαμπιρικής ιστορίας όπου ο τρόμος του υπερφυσικού είναι η προέκταση των πιο μύχιων φόβων του ανθρώπινου ψυχισμού…

Ο Τζόζεφ Σέρινταν Λε Φανού, ο επονομαζόμενος «Ιρλανδός Ε.Α. Πόε» -δημιουργός μερικών από τα δημοφιλέστερα “ghost stories”του 19ου αιώνα- εμπνεύστηκε μια σκοτεινή νουβέλα που έμελλε να γίνει πρότυπο για τον κλασικό «Δράκουλα» του Μπραμ Στόουκερ, σημείο καμπής στη βαμπιρική λογοτεχνία, και έργο σταθμός στη λογοτεχνία τρόμου εν γένει. Έργο καινοτόμο, πολυσύνθετο και ασυνήθιστα μοντέρνο για την εποχή του, η «Καρμίλλα» έδωσε μια νέα διάσταση στο μύθο των βρικολάκων, εμπνέοντας μια ανεξήγητη συμπάθεια για τα κατατρεγμένα αλλά επικίνδυνα πλάσματα της νύχτας και καθιερώνοντας το θρυλικό γοητευτικό βαμπίρ τον απόηχο του οποίου βρίσκουμε στα σύγχρονα βαμπιρικά έργα.
Απόγονος της Λίλιθ, η «Καρμίλλα» με τον παράδοξο ερωτισμό της καταφέρνει μια βαθιά ρωγμή στο βικτοριανό καθρέφτη και την πουριτανική ηθική του σε ένα κλασικό αριστούργημα υποβλητικού τρόμου.

Εκδόσεις Ars Nocturna – Κ. Κώτσιας – Μ. Γιακανίκη Ο.Ε.
Ναυαρίνου 8, Τ.Κ. 106 80 – Αθήνα, τηλ.: 210 3628793
e-mail: arsnocturna@nightread.gr

Χέρι χέρι να πάρουμε πίσω την Αγιά Σοφιά, τη Σμύρνη και τα Σκόπια...

Το γνωστό προβοκατόρικο πουλάκι, με ενημέρωσε σήμερα, ότι επισκέφθηκε την Εθνική Ασφαλιστική ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ Τζορτζ Καρατζαφέρης, ο οποίος όπως καταλαβαίνετε, δεν έχασε την ευκαιρία να επιδοθεί στο γνωστό σπορ του εθνικισμού και του λαϊκισμού...
Κι επειδή σε αυτές τις περιπτώσεις δεν χρειάζονται πολλά λόγια, παρουσιάζω ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία της ομιλίας του προς τους εργαζόμενους της εταιρείας, χωρίς καμία απολύτως περικοπή.

"Θέλω βέβαια, όχι απλά να με θεωρείτε φίλο και σύμμαχο, είμαι φίλος και σύμμαχος και εσείς είστε εκείνοι οι καλοί Έλληνες που θέλετε να κρατήσετε το αυτονόητο. Την αξιοπρέπεια σας. Περί αυτού πρόκειται."

"Εάν ο κύριος Αράπογλου χρειάζεται λεφτά, να μας φέρει πίσω τα λεφτά που έδωσε στη χρεωμένη τούρκικη τράπεζα η οποία σήμερα ρουφάει όλα τα υπόλοιπα της Εθνικής. Η Ελλάδα θα χάσει εάν πουλήσει την Εθνική Ασφαλιστική η οποία ξέρετε ότι βρίσκεται σε ζωή και ασφαλίζει πριν από τον τραγικό πόλεμο του 1897."

"Εξάλου εάν έγινε μεγάλη, έγινε από ένα βασικό λόγο. Από την ονομασία της. Δεν είναι τυχαία η ονομασία της. Δεν λέγεται Interamerican ή κάπως αλλιώς, αυτή εδώ η εταιρεία λέγεται Εθνική, είναι το έθνος!!! Και το έθνος δεν ξεπουλιέται!"

"Θα είμαστε οι βουλευτές του αγώνα σας. Γιατί ο αγώνας αυτός επαναλαμβάνω για ακόμα μία φορά είναι εθνικός και όχι κομματικός."

"Καλώ όλους σας, αφαιρέστε τις κομματικές παρωπίδες και εργαστείτε ως μία γροθιά. Δεν πρέπει να περάσει το ξεπούλημα του έθνους, δεν πρέπει να περάσει το ξεπούλημα της Εθνικής Ασφαλιστικής."


Αν αρχίσω τα σχόλια, θα χρειαστώ 100 ποστ... Γι' αυτό το αφήνω στην κρίση σας...


ΥΓ: Ο Αράπογλου για όσους δε γνωρίζουν είναι ο πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας.

Τα αμερικανάκια το 'χουν κάψει τελείως...

Κακόμοιρος, μίζερος, σύγχρονος και δημοκράτης πολίτης (ένας από τους πολλούς) των ΗΠΑ:



Ο Πρετεντέρης (ένας από τους πολλούς) των ΗΠΑ:




Τα σχόλια δικά σας...

Μπαρούφες...

Πριν μερικές μέρες όπως θα αντιληφθήκατε, η ΓΣΕΕ έκανε απεργία στις ΔΕΚΟ και σε μερικές άλλες "δημόσιες" υπηρεσίες. Η ΓΣΕΕ λοιπόν, σε ανακοίνωση της για τη συγκεκριμένη απεργία, επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι "είναι παγκοσμίως παράδοξο την ώρα που διεθνώς ο νεοφιλελευθερισμός χρεοκοπεί και καταρρέει κρατικοποιώντας τράπεζες και επιχειρήσεις η ελληνική κυβέρνηση να επιμένει δογματικά στην εκποίηση και ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ"!!


Μπαρούφα πρώτη:

Ο "νεοφιλελευθερισμός" δεν χρεοκοπεί!! Τα Κεφάλαια δεν εξαφανίζονται ούτε χάνονται. Απλά μεταφέρονται. Που πάνε? Από μια καπιταλιστική τσέπη σε μια άλλη ισχυρότερη, από μια καπιταλιστική χώρα σε μια άλλη ισχυρότερη και ούτω καθ' εξής... Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν τα παίρνει ο λαός! Μένουν στο σύστημα... Άρα?

Μπαρούφα δεύτερη:

Ο "νεοφιλελευθερισμός" δεν καταρρέει, όπως διαδίδουν οι λογής λογής αριστερο-σοσιαλδημοκράτες-οπορτουνιστές με σκοπό ο λαός να μείνει απαθής περιμένοντας την πλήρη κατάρρευση του, που θα μας οδηγήσει στο νέο κόσμο!! Αλήθεια, ποιο κόσμο? Και γιατί άραγε δε μιλάνε για καπιταλισμό (ιμπεριαλισμό) και επιμένουν στο "νεοφιλελευθερισμό"?

Μπαρούφα τρίτη:

Που τις είδατε τις "κρατικοποιήσεις" βρε κακόμοιροι? Ελιγμός του συστήματος είναι για να κρατηθεί στα πόδια του!! Έλεος... "Κρατικοποίηση" την οποία πληρώνει ο λαός μόνο αυτοί θα μπορούσαν να δουν... Εκτός κι αν μας πουν ότι και τα 700 δις που ΚΛΕΒΟΥΝ οι Αμερικάνοι καπιταλιστές (μέσω Μπους) απ' τον αμερικάνικο λαό, είναι για το καλό τους...

Μπαρούφα τέταρτη:

Η κυβέρνηση, λέει η ανακοίνωση, επιμένει "δογματικά"!! Κοίτα να δεις αδερφέ... Άκου "δογματικά"!! Ρε μάγκες κάντε μας λιανά τι θα πει "δογματικά"? Αυτές τις ιδέες πρεσβεύουν αυτές υλοποιούν... Εκτός κι αν υπονοείτε ότι η "κακή" κυβέρνηση της ΝΔ ιδιωτικοποιεί εις βάρος του λαού, ενώ οι "καλές" κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ιδιωτικοποιούσαν επί χρόνια "μη δογματικά" προς όφελος του λαού...

Θα μπορούσα να συνεχίσω την καταμέτρηση, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν έχει τελειωμό... Θα φτάναμε πάτο...

ΥΓ: Αν μετά και από αυτές τις ανακοινώσεις της ΓΣΕΕ υπάρχει κάποιος καλοθελητής που θα πει για το "διασπαστικό" ρόλο του Π.Α.ΜΕ στο κίνημα, τότε δεν έχω να του πω τίποτα άλλο, παρά μόνο, περαστικά...

"μικρό"

Στα καθήκοντα τούτου του ιστολογίου είναι και η προβολή κάθε προσπάθειας που κρίνω αξιόλογη, όσον αφορά τον πολιτισμό και τις τέχνες. Στα πλαίσια αυτού του καθήκοντος λοιπόν, κρίνω αναγκαία τη δημοσίευση του παρακάτω email που έλαβα:

«μικρό»Σωματείο για την υποστήριξη και τη διάδοση της ταινίας μικρού μήκους.

Μεθώνης 46 Αθήνα , Email :mikrosomateio@yahoo.gr , Blog : mikro.yooblog.gr

Μέλος του International Short Film Conference (I.S.F.C.)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αθήνα, 10 Οκτωβρίου 2008

Το «μικρό», Σωματείο για τη διάδοση της ταινίας μικρού μήκους, ξεκινά σε συνεργασία με την New Star κάθε Δευτέρα από 20 Οκτωβρίου στον κινηματογράφο Αφαία προβολή ελληνικών ταινιών μικρού μήκους.

Οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να δουν καλές ταινίες μικρού μήκους, οι οποίες μέχρι τώρα δεν προβάλλονταν στις κινηματογραφικές αίθουσες, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να βρουν το κοινό τους. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες δημιουργοί ξεκίνησαν από την ταινία μικρού μήκους πριν να κάνουν την πρώτη τους μεγάλου μήκους.

Θεωρούμε ότι η ταινία μικρού μήκους είναι ένα κομμάτι της κινηματογραφίας και θα πρέπει να προβάλλεται όπως και τα άλλα κινηματογραφικά έργα, πέρα από τα Φεστιβάλ ή τις φεστιβαλικές εκδηλώσεις.

Είμαστε βέβαιοι ότι η ταινία μικρού μήκους έχει κοινό, απλά αυτό δεν έχει έρθει σε επαφή μαζί της, δεν τη γνωρίζει και, κατά συνέπεια, δεν την αναγνωρίζει σαν ένα κομμάτι της εθνικής μας κινηματογραφίας. Οι διάφορες εκδηλώσεις που έχουμε κάνει, τα Φεστιβάλ και οι οργανωμένες προβολές με ταινίες μικρού μήκους, μας έχουν πείσει ότι η ταινία μικρού μήκους μπορεί να βρει το κοινό της αν την προωθήσουμε όπως ακριβώς και τις άλλες ταινίες.

Ξεκινάμε αυτή την προσπάθεια με την ελπίδα να βρούμε και άλλες αίθουσες που θα δεχτούν να προβάλλουν ταινίες μικρού μήκους με εισιτήριο, εκτός Φεστιβάλ ή φεστιβαλικών εκδηλώσεων. Είμαστε βέβαιοι ότι η ποιότητα ενός μεγάλου μέρους της ελληνικής ταινίας μικρού μήκους θα κερδίσει το κοινό της και η προσπάθειά μας θα πετύχει. Παράλληλα η διαμόρφωση του κινηματογράφου Αφαία, σε ένα πολυχώρο πολιτισμού, δε μας αφήνει ασυγκίνητους και, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί η ταινία μικρού μήκους να λείπει από εκεί.

Θα χαρούμε πολύ να δούμε τους φίλους της ταινίας μικρού μήκους , να μοιραστούμε μαζί τους τη χαρά της δημιουργίας ενός κινηματογραφικού έργου.

Καλούμε επίσης κάθε δημιουργό ταινίας μικρού μήκους να επικοινωνήσει μαζί μας στο email: mikrosomateio@yahoo.gr η στα παρακάτω τηλέφωνα (Γιάννης Φραγκούλης: 6974123481 και Κώστας Σταματόπουλος: 6970332209.) για να προβάλλουμε την ή τις ταινίες του σε μια κόπια dvd.

Οι προβολές ξεκινούν κάθε Δευτέρα από 20 Οκτωβρίου, στις 6.00 μ.μ., στην Αφαία, Δημοσθένους 96, στο ύψος της Β΄ Εισόδου στη Συγγρού .

Η συνολική διάρκεια της προβολής των ταινιών είναι μία ώρα.

Το «μικρό» δραστηριοποιείται με τους εξής τρόπους: διοργανώνει προβολές ταινιών μικρού μήκους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, συμμετέχει σε Ημερίδες και Διημερίδες για την Τέχνη και τον Πολιτισμό της αισθητικής αγωγής και της καλλιτεχνικής παιδείας, συνεργάζεται με κινηματογραφικούς οργανισμούς και Σωματεία , δίνει πληροφορίες για όλα τα στάδια της παραγωγής των ταινιών μικρού μήκους (προετοιμασία-εκτέλεση-διανομή) . Στο Αρχείο του περιλαμβάνονται πάνω από 70 τίτλοι σε φιλμ και 350 τίτλοι σε VHS 200 τίτλοι σε DVD καθώς και φωτογραφίες και ενημερωτικό υλικό ταινιών μικρού μήκους. Επίσης υπάρχει data base για ελληνικές ταινίες μικρού μήκους και για τα διεθνή φεστιβάλ. Βασικές επιδιώξεις του σωματείου είναι η ευαισθητοποίηση προσώπων και φορέων που ενέχονται σε κάθε φάση κατασκευής, προβολής και διάδοσης της μικρού μήκους ταινίας καθώς επίσης και η διαφύλαξη, η συντήρηση και η προβολή των ταινιών μικρού μήκους και η πραγματοποίηση γόνιμου διαλόγου με αντίστοιχους φορείς διεθνώς.

Γιατί τόση μανία?

Με αφορμή την εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ προς τιμήν του μεγάλου επιστήμονα και αγωνιστή Πέτρου Κόκκαλη, που ήταν στέλεχος του Κόμματος και υπουργός στην Κυβέρνηση της Ελεύθερης Ελλάδας ("Κυβέρνηση του Βουνού") και η οποία πραγματοποιήθηκε παρουσία μεγάλης αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ, καθώς και μελών και φίλων του Κόμματος, αλλά και απλών ανθρώπων, έσπευσαν ορισμένοι να ρίξουν για άλλη μια φορά το δηλητήριο τους!!
Αιτία? Η παρουσία στην εκδήλωση, του εγγονού του τιμώμενου, Πέτρου Κόκκαλη του νεώτερου (γιου του Σωκράτη).
Τόσο πολύ τους πείραξε, που ο εγγονός ενός ιστορικού στελέχους του ΚΚΕ βρέθηκε σε εκδήλωση τιμής για τον παππού του?

Όλο το προηγούμενο διάστημα, έριχναν τις ύπουλες βολές τους διαδίδοντας ότι "ο Περισσός έστειλε επίσημη πρόσκληση στην οικογένεια Κόκκαλη"! Μα καλά!! Τόσο εύκολα μπαίνουν στον Περισσό αυτοί οι "διάφοροι" που τα γράφουν και μαθαίνουν τα πάντα με το νι και με το σίγμα?? Από τη μια μας λένε ότι ο Περισσός είναι κάστρο, φρούριο, οχυρό (και ούτε εγώ ξέρω τι άλλο) κι απ' την άλλη τα μαθαίνουν όλα?? Από τη μια κατηγορούν το ΚΚΕ ως απομονωμένο και σκληρό (πειθαρχικά) κι απ' την άλλη μας λένε ότι "σύμφωνα με πληροφορίες" ή "σύμφωνα με πηγές" κτλ κτλ...?

Εν πάσει περιπτώσει τα περί επισήμων προσκλήσεων είναι λόγια του αέρα. Αλλά δεν υπάρχει και κανένας λόγος να απολογηθεί το ΚΚΕ για την παρουσία του εγγονού Πέτρου.
Ο μόνος ίσως που θα πρέπει να απολογηθεί, είναι ο ίδιος ο εγγονός, που αν και είναι στην αντίπαλη όχθη σε σχέση με τα ιδανικά του παππού του, παρόλα αυτά, παρεβρέθη σε μια εκδήλωση που οργάνωσε το Κομμουνιστικό Κόμμα. Και εννοώ να απολογηθεί όχι σε μας βέβαια, αλλά στην τάξη του.

Για να τελειώνω με το θέμα, προσωπικά αν και αντιπαθώ τον εγγονό Πέτρο Κόκκαλη, τόσο για τις κατά καιρούς υποτιμητικές δηλώσεις του για τον Παναθηναϊκό, για την αρκετή αλαζονεία που επιδεικνύει, όσο και για τις εις βάρος του ΚΚΕ δηλώσεις του, ένοιωσα μια (έστω μικρή) ικανοποίηση, για την παρουσία του στην εκδήλωση.

Όσοι επιμένουν στα περί υπόγειων (ή υπέργειων προσθέτω εγώ) σχέσεων του ΚΚΕ με τον Σωκράτη Κόκκαλη, ας μείνουν πιστοί στην αντικομμουνιστική υστερία τους. Περαστικά τους!