20/3/10

Το ημερολόγιο ενός φαντάρου 3

Που είχαμε μείνει? Αα ναι. Μετά το 541 ΤΕ (Αφάντου - Ρόδος), όπου κάναμε τη "βασική εκπαίδευση", στις 11/12/2009 φύγαμε με μετάθεση για το 294 ΤΕ (Καλυθιές - Ρόδος) με ειδικότητα "χειριστής αντιαρματικών όπλων". Οι πρώτες μέρες κύλησαν ως "βδομάδα προσαρμογής", με απλή εκπαίδευση δηλαδή (οπλασκήσεις, ασκήσεις ακριβείας, γυμναστικές κτλ κτλ) και χωρίς "υπηρεσία". Εννοείται βεβαίως ότι η αγγαρεία δίνει και παίρνει. Και όταν λέω αγγαρεία δεν εννοώ "χωσίματα" από παλιούς στρατιώτες πχ ή από ΕΠΟΠάδες, αλλά "δουλειές" που γίνονται στη Μονάδα μετά από εντολή του Διοικητή. Στην περίπτωση του 294 ΤΕ ο Διοικητής αποφάσισε να φτιάξει γήπεδο 5x5 (και ενώ οι φήμες ότι το στρατόπεδο θα κλείσει σε λίγους μήνες, έδιναν και έπαιρναν)! Αγόρασε λοιπόν (με τι κονδύλια δε ξέρουμε), μεταχειρισμένα "χαλιά" από παλιά γήπεδα 5x5 της Ρόδου (τι μίζες παίζουν, άγνωστο) και εμείς έπρεπε να τα πλύνουμε και να τα στρώσουμε στο χώρο! Μια δουλειά δηλαδή που θα έπρεπε να κάνει ένα ειδικό συνεργείο, την έκαναν οι στρατιώτες! Κι αυτό διότι εκτός του ότι τα "χαλιά" ήταν τεράστια και ασήκωτα (30 άτομα και πάλι δυσκολευόμασταν να τα μετακινήσουμε), έλειπαν και κομμάτια από το παζλ του γηπέδου! Και όλα αυτά με τον Δίκα να επιβλέπει από απόσταση, καπνίζοντας και φορώντας τα αλλά κομάντο μαύρα γυαλιά του... Κωμικοτραγικές ιστορίες...

Στο 294 ΤΕ που λέτε, υπάρχουν 4 λόχοι. Ο 1ος Λόχος (Τυφεκιοφόρων, ο μάχιμος και καλά), ο ΕΜΛ (ειδικός μηχανοκίνητος λόχος), ο ΛΥΤ (Λόχος Υποστήριξης Τάγματος, προβλεπέ αλλά χαλαρός) και ο Λόχος Διοικήσεως (ο βυσματικός, όπου ήταν οι Ι3, Ι4 και τα βύσματα). Όταν παρουσιάστηκα εγώ σ' αυτή τη μονάδα (με βάση την ειδικότητα μου) με έβαλαν στον ΛΥΤ. Χαρές και πανηγύρια ο Rizobreaker που έπεσε σε καλό λόχο, γνώρισε και τους "παλιούς" και του έλεγαν ότι είναι χαλαρά κτλ... Έλα όμως που μετά από 3 μέρες ήρθε η ώρα να πάμε για συνέντευξη στον Δίκα. Εκεί κόντεψα να σκάσω από τα γέλια, αλλά ευτυχώς κρατήθηκα και γλύτωσα και τις καμπάνες. Με ρωτούσε διάφορα ο Δίκας, από τα κλασικά για τόπους κατοικίας κτλ, αλλά και για ενδιαφέροντα, σπουδές κτλ. Του λέω λοιπόν ότι παίζω κιθάρα και με ρωτάει αν παίζω καλά! Του απαντάω ότι παίζω αρκετά χρόνια. Μετά με ρωτάει τι παίζω! Ελληνικά?? (χαχα, τι θα πει ελληνικά στη μουσική ρε Δίκα??)! Του απαντάω, από όλα! :p

Μετά πιάσαμε τον τομέα των σπουδών και του επαγγέλματος. Τι σπούδασες? Ηλεκτρονικός λέω, στο ΤΕΙ Αθήνας. Και σε τι τομέα δούλευες? Στην Ασφάλεια Πληροφοριακών Συστημάτων, λέω. Μάλιστα, λέει, και τι θα πει "ασφάλεια πληροφοριακών συστημάτων"? Αυτό που λένε οι λέξεις, του λέω. Αναλύω λίγο την "ασφάλεια πληροφοριακών συστημάτων" ως έννοια κι έρχεται η τουφεκιά! Άρα, λέει, κάνεις άμυνα! Κάτα κάποιο τρόπο του λέω, ναι. Άρα, συνεχίζει, αφού κάνεις άμυνα, μπορείς να κάνεις και επίθεση, άρα είσαι και εν δυνάμει χάκερ!! Χαχα... Κόντεψα να πνιγώ, αλλά κρατήθηκα. Και αμέσως μετά μου έφυγε το γέλιο! Βλέπει στα χαρτιά τον λόχο που ήμουν, και με ρωτάει γιατί είμαι στον ΛΥΤ! Φωνάζει το λοχία και του λέει να με βάλει στον 1ο Λόχο (χαρακτηριστικά φώναζε του λοχία "δε σας είπα να τους βάζετε στους λόχους ανά ειδικότητες??"). Έκλασε μέντες ο λοχίας. Προφανώς κάποιο βυσματόπαιδο έπρεπε να πάει στον ΛΥΤ και άρα έπρεπε να αδειάσει μια θέση, κι έτσι ξαπόστειλε εμένα...

Κι έτσι που λέτε καταλήξαμε στον 1ο Λόχο του Τάγματος, ο οποίος είναι ο πιο προβλεπέ και ζόρικος. Κι έχει τον πιο "περίεργο" (για να μην πω στρατόκαυλο, ηλίθιο, βλάκα κτλ) λοχαγό από όλους, για τον οποίο θα γράψω σε επόμενο ποστ.

15/3/10

...επανέρχομαι σταδιακά


...μετά από "απουσία" αρκετών μηνών, είπα να κάνω ένα κόπο να σας γράψω ότι σας παρακολουθώ -αν και λόγω έλλειψης χρόνου δε σχολιάζω-.
Οσονούπω θα έρθουν νέες αναρτήσεις, οπότε θα επανέλθουμε στα παλιά καλά μας στάνταρς.
Όχι τίποτα άλλο, αλλά μη νομίζει κανείς εκπρόσωπος της άρχουσας τάξης, ότι εν μέσω τέτοιας άγριας επίθεσης στα λαϊκά εισοδήματα και δικαιώματα, τα χακί θα στερήσουν τον Rizobreaker από τον "διαδικτυακό αγώνα" αλλά και (το σημαντικότερο) από τον πραγματικό...
Στους δρόμους του αγώνα δίνεται το ραντεβού όσων δε μασάνε και τους νοιάζει η ζωή τους κι όχι η ζωή κάποιων "μοντέλων"...