30/11/08

...ή του ύψους ή του βάθους!


Πολλά λόγια δε χρειάζονται... Νομίζω ότι το μεγάλο πρόβλημα του φετινού Παναθηναϊκού είναι η έδρα του, όσο κι αν αυτό ακούγεται περίεργο! Εκτός έδρας έχουμε ακριβώς τους ίδιους βαθμούς με τον Ολυμπιακό. Εντός όμως, εκεί που ο Ολυμπιακός έχει 6 στα 6 (και πιθανώς 7 στα 7 σήμερα), εμείς μετράμε ήδη απώλειες 9 βαθμών!! Συνολικές απώλειες 16 βαθμών σε 12 αγώνες!!

Όσον αφορά το χτεσινό αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης, μόλις είδα τα 3 σέντερ μπακ τη μυρίστηκα τη δουλειά! Ο Τεν Κάτε μάλλον είδε κάνα περίεργο όνειρο, αλλιώς δεν εξηγείται!! Λες να μπέρδεψε τον Κωστένογλου με το Μουρίνιο? Λες να μπέρδεψε το Μπαστία με τον Ιμπραήμοβιτς?? Δε ξέρω, πάντως έκανα τη σκέψη, λες επειδή με αυτό το σύστημα κερδίσαμε την Ίντερ, τη πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης, να το καθιερώσει ο Τεντάς σε όλους τους αγώνες και να γίνει απαράβατος νόμος?? Άλλο λόγο για τον οποίο έπαιξε έτσι χτες δεν βρίσκω... Εκτός κι αν μπέρδεψε τον Αστέρα Τρίπολης με τον Αστέρα Εξαρχείων και σου λέει κάτσε να είμαι σίγουρος γιατί αυτοί ρίχνουν τα γκολ σαν τις μολότοφ...

ΥΓ: Πρωτάθλημα τέλος! Αλλά κι η δεύτερη θέση είναι δύσκολη... Αν και πιστεύω ότι ο ΠΑΟΚ θα ξεφουσκώσει κάποια στιγμή, το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός ακόμα δεν έχει φουσκώσει...

ΥΓ2: Το χειρότερο? Στις προηγούμενες γκέλες με Εργοτέλη και Ηρακλή είχε παίξει έστω λίγη μπαλίτσα κι ας ήταν άτυχος... Χτες (παρά την κόντρα διαιτησία και πάλι), τίποτα...

ΥΓ3: Άσε που έλεγαν για 40000 κόσμο και δεν είχε ούτε 15000...

ΥΓ4: Τουλάχιστον το βράδυ πήγαμε στο Συρμό και αποζημιωθήκαμε (επόμενο ποστ)...

27/11/08

Πραγματικός Panathinaikos!!


Η πέμπτη αγωνιστική των ομίλων του φετινού Τσάμπιονς Λιγκ, έκρυβε μια "έκπληξη"! Η Ίντερ του προπονητή των εκατομμυρίων μίστερ Μουρίνιο αντιμέτωπη με τον Παναθηναϊκό του Τεν Κάτε. Ο μίστερ Μουρίνιο έριξε στη μάχη όλα τα αστέρια, Ιμπραίμοβιτς, Φίγκο, Αντριάνο, Κουαρέσμα, Μάξουελ, Καμπιάσο, Μουντάρι, κανένας δεν "ξεκουράστηκε", ένδειξη ότι ο μίστερ Μουρίνιο αν μη τι άλλο υπολόγιζε τον Παναθηναϊκό...
Αυτός όμως ο Παναθηναϊκός αδέρφια, απέδειξε ότι το ποδόσφαιρο δεν παίζεται με τα φράγκα και με τα ονόματα, αλλά με το πάθος, με τη θέληση, με τη συγκέντρωση! Αν υπάρχει και ένα υπόβαθρο τεχνικής σε συνδυασμό με τη σωστή τακτική, έρχεται το αποτέλεσμα!
Είδα λοιπόν τον Παναθηναϊκό να δείχνει απ' την αρχή μέχρι το τέλος, ότι δεν πήγε στο Μιλάνο για τη διάσημη αγορά του, αλλά για να πάρει το παιχνίδι!!
Κανένας παίκτης δεν υστέρησε και αυτό έχει τεράστια σημασία όταν μιλάμε για ομάδα!

Είδα ένα Βύντρα να κάνει φοβερό παιχνίδι, ένα Σαριέγκι να κάνει τα πάντα και να σκοράρει (!!), ένα Γκούμα ηγέτη, ένα Γκαλίνοβιτς με ελάχιστες γκάφες και 2-3 φοβερές αποκρούσεις, ένα Νίλσον σταθερότατο και ένα Σπυρόπουλο μαχητικότατο!


Είδα ένα Σιμάο να τρώει σίδερα, ένα Γκάμπριελ μπαλαδόρο, ένα Ζιλμπέρτο καθοδηγητή και ένα Καραγκούνη καλό (ίσως ο μόνος που υστέρησε σε σχέση με τους υπόλοιπους).


Είδα και ένα Μάντζιο να τα βάζει με όλους παρότι μόνος, να μάχεται με τον Ματεράτσι, να παλεύει... Αλήθεια, αυτός ο Ματεράτσι, πόσο κωλόπαιδο είναι??



Υπεύθυνος όλων αυτών ο μίστερ Τεν Κάτε. Φαίνεται ότι κάτι καλό χτίζεται...


ΥΓ: Πόσο γουστάρω να βλέπω μετά τη λήξη τέτοιων αγώνων το γνωστό "όλε όλε"...

ΥΓ1: Το σύνθημα "όσο με πληγώνεις τόσο με πορώνεις", αποδεικνύεται ότι είναι βγαλμένο από την πράξη... Μετά τους Εργοτέληδες και τους Ηρακλήδες (πληγές) έρχεται η Βέρντερ (πόρωση) και μετά το ντέρμπυ (πληγή) έρχεται η Ίντερ (πόρωση)... Και συνεχίζουμε...

Φωτογραφίες από τα:
www.ethnosport.gr & www.sport-fm.gr

24/11/08

Και τώρα... κολεκτιβοποίηση!

Φτηνό
Ευέλικτο
Μουσικό
Δυναμικό

www.femd.gr
www.myspace.com/femdband

Και τώρα.. ΚΟΛΕΚΤΙΒΟΠΟΙΗΣΗ!

Η μουσική κολεκτίβα του Φτηνού Ευέλικτου Μουσικού Δυναμικού δίνει τη μουσική απάντηση στην οικονομική κρίση με την παράσταση «Κολεκτιβοποίηση Τώρα!», Παρασκευή 28 & Σάββατο 29 Νοέμβρη στη μουσική σκηνή Συρμός (Κολωνού & Οδυσσέως 14, Μεταξουργείο).


Πόσο πραγματικά απέχει το 1929?

Άραγε η ιστορία επαναλαμβάνεται?

Μήπως ο μεταμοντερνισμός μας άφησε μέρες?

Μουσική και θέατρο σε συνεχή αλληλεπίδραση δίνουν τις απαντήσεις και ξετυλίγουν το κουβάρι μιας παράστασης όλο εκπλήξεις που φέρνει το χτες στο σήμερα και καθηλώνει. 8 μουσικοί, 3 εικαστικοί, 8μελής θεατρική ομάδα και 4μελές τεχνικό team μοιράζουν την προσοχή του ακροατή-θεατή ανάμεσα στους δρόμους και τα cabaret του μεσοπολέμου και τις μουσικές και τις εικόνες του σήμερα.

Όχημα γίνονται τα τραγούδια της κολεκτίβας του ΦΕΜΔ, καθώς επίσης και τα τραγούδια αγαπημένων καλλιτεχνών. Ένα μουσικό ταξίδι από τους Pink Floyd και τους Led Zepellin, που περνώντας από τους Tool και τους System Of A Down καταλήγει στο Διονύση Σαββόπουλο και την ελληνική παράδοση.

Video art και light show αναλαμβάνουν την οπτικοποίηση των μουσικών συνειρμών.


Σύντομο Βιογραφικό ΦΕΜΔ:

Το ΦΕΜΔ ως μουσικό σχήμα δημιουργήθηκε το 2000.
Μόνιμα μέλη του αποτελούν 7 μουσικοί, 2 VJs και ένας εικαστικός καλλιτέχνης.
Το 2004 κυκλοφόρησε την πρώτη του δισκογραφική δουλειά από τη Lyra, με τίτλο «Ποτέ Άλλοτε» που απέσπασε εξαιρετικές κριτικές.

Το 2005 πραγματοποίησε σειρά εμφανίσεων που κάτω από το γενικό τίτλο «Η Ζωή σε Τρεις Κύκλους», αποτελούσαν την πρώτη απόπειρα του σχήματος στις θεματικές συναυλίες-παραστάσεις, συνοδευόμενες από την χρήση κινηματογραφικού-θεατρικού δρώμενου και interactive video-art εφαρμογών.

To 2007 κυκλοφόρησε το ομώνυμο cd «Φτηνό Ευέλικτο Μουσικό Δυναμικό» ως καταγραφή όλης της προηγούμενης εμπειρίας και εξέλιξης του σχήματος όχι μόνο ως μουσικών μονάδων ή συμπαγούς σχήματος, μα και ως παραγωγών άλλων σχημάτων, στιχουργών, ενορχηστρωτών, ραδιοφωνικών παραγωγών της εκπομπής «Αόρατη Κλωστή», που ήδη συζητιέται στα νεανικά πηγαδάκια.

Την περίοδο αυτή το ΦΕΜΔ ετοιμάζει την 3η του ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά που αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2009.

Τη σκηνοθετική επιμέλεια και ευθύνη των θεατρικών δρώμενων ανέλαβαν δύο νέοι και συνάμα έμπειροι καλλιτέχνες: Η Κατερίνα Χιωτίνη και ο Διονύσης Ξενάκης.

H Κατερίνα Χιωτίνη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1982 και αποφοίτησε από τη σχολή ΒΕΑΚΗ το 2003. Μεταξύ άλλων συμμετείχε στην παράσταση ΙΛΙΑΔΑ σε σκηνοθεσία Βασίλη Μυριανθόπουλου, πρωταγωνίστησε στην παράσταση ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ σε σκηνοθεσία Μάνου Βενιέρη και ΥΠΟΓΕΙΟ του Ντοστογέφσκυ με τον Στέργιο Ιωάννου. Συμμετείχε επίσης στην μουσικοθεατρική παράσταση που παρουσίασαν οι ΑΓΑΜΟΙ ΘΥΤΕΣ στον Ζυγό. Πρωταγωνίστησε στις ταινίες μικρού μήκους: ΗΜΙΦΩΣ, Η ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ, ΙΣΟΓΕΙΟ (τιμητική διάκριση ερμηνείας) και ΑΛΜΑ του Χάρη Σταθόπουλου. Στην τηλεόραση έπαιξε στην σειρά του Μανούσου Μανουσάκη ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΝΑ καθώς και στους ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΕΡΩΤΕΣ και στις ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΟΥ ΜΠΕΚΑ.

O Διονύσης Ξενάκης γεννήθηκε το 1980, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών στην Αθήνα ενώ από το 2006 φοιτά και στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθήνας. Στην πορεία του ξεχωρίζουν η συμμετοχή ως ηθοποιός στην παράσταση «Βία παράλληλη» με σκηνοθέτιδα την Αναστασία Μπασσά, η συμμετοχή στη δημιουργία του CD-αφιέρωμα του ραδιοσταθμού Μελωδία στον Κώστα Καρυωτάκη, η σκηνοθετική διεύθυνση της θεατρικής ομάδας του πολιτιστικού Συλλόγου «Πορφυρίς» και η συνεργασία με την αμερικανίδα συγγραφέα Deborah Brevoort για το ανέβασμα του έργου «Γυναίκες του Λόκερμπι. Διετέλεσε διευθυντής του παιδικού και εφηβικού τμήματος του Θεατρικού Εργαστηρίου του Δήμου Ελληνικού, ενώ μέχρι σήμερα διδάσκει στο Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Γαλατά.


Συντελεστές της παράστασης «Κολεκτιβοποίηση Τώρα»

Μουσικοί:

Θανάσης Χουλιαράς – Τραγούδι / γενική επιμέλεια, αρχική ιδέα
Φάνης Μαργαρώνης – Κιθάρες , Στίχος , Τραγούδι / γενική επιμέλεια, αρχική ιδέα
Γιώργος Θεοφάνους – Κιθάρες, Αιθερόφωνο, synth guitar, τεχνική επιμέλεια
Γιώργος Λαγογιάννης – Πιάνο, Ηammond, Τραγούδι, ενορχήστρωση φωνών
Μάκης Κρέτσης – Latin, Παραδοσιακά και Ηλεκτρονικά Κρουστά, Sampling, τραγούδι
Χρήστος Κόλλιας – Ηλεκτρικό μπάσο, τραγούδι
Διονύσης Κώνστας – Τύμπανα, Τραγούδι
Χρήστος Δαλιάνης- Βιολί


Εικαστικοί:

Βασίλης Κολιός – Video Art, Animation
Θανάσης Ασημόπουλος – Video Art, Animation
Ιάκωβος Βάης – Σχέδιο, Σκίτσο, Animation


Ηθοποιοί:

Κατερίνα Χιωτίνη, Διονύσης Ξενάκης, Βασίλης Παπαδόπουλος, Φίλιππος Τσαουσέλης, Μάχη Χιωτίνη, Κατερίνα Παλαιολόγου, Εύα Καρακατσάνη, Νέστορας Τηλιγάδης


Τεχνικοί:

Βασίλης Μπεζιργιάννης - Φωτιστής
Κώστας Ευταξίας – Βοηθός φωτιστή
Κώστας Στεργίου – Ηχοληψία
Γιώργος Κατσιγιάννης- Βοηθός Ηχολήπτη


«Όταν αρνείται κανείς τα πειράματα σημαίνει πως είναι ευχαριστημένος με ό,τι έχει πετύχει, σημαίνει πως μένει πίσω»! (Μπ. Μπρεχτ)

22/11/08

...ήξερε τι είναι ζωή και την έδωσε!!


Σήμερα συμπληρώνονται 70 χρόνια από τη μέρα της δολοφονίας του Χρήστου Μαλτέζου, του γραμματέα της ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας), που το 1938 σε ηλικία 30 ετών δολοφονήθηκε στις φυλακές της Κέρκυρας μετά από άγρια βασανιστήρια.

Ο Χρ. Μαλτέζος γεννήθηκε το 1908 στα Μέθανα. Οι γονείς του ήταν αγρότες. Οταν τελείωσε το Γυμνάσιο, ρίχτηκε στη μάχη της δουλιάς για να μπορέσει να σπουδάσει στη Νομική σχολή. Στο επαναστατικό κίνημα μπήκε πολύ νωρίς, όταν ήταν ακόμη φοιτητής της Νομικής.
Συνδέθηκε με την ΟΚΝΕ (ίδρυση το Νοέμβρη του 1922) από το 1925, εντάχθηκε στις γραμμές της το 1928 και πολύ γρήγορα αναδείχτηκε σε στέλεχος.
Παρά τις δύσκολες συνθήκες και την τρομοκρατία, η ΟΚΝΕ πρωτοστάτησε στην οργάνωση της πάλης της νεολαίας στα εργοστάσια, τα χωριά, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Στα πανεπιστήμια, όπου οι φοιτητές πλήρωναν δίδακτρα, ενώ η έννοια της φοιτητικής μέριμνας ήταν άγνωστη, τα μέλη της ΟΚΝΕ δραστηριοποιούνταν μέσα από την “Αριστερή Παράταξη”, που είχε μεγάλη απήχηση.
Ο Χρήστος Μαλτέζος δούλεψε στις οργανώσεις της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης, του Βόλου και αλλού. Για αρκετό χρονικό διάστημα καθοδηγούσε την έκδοση της εφημερίδας της ΟΚΝΕ «ΝΕΟΛΑΙΑ», που έβγαινε τακτικά, μέσα όμως σε συνθήκες αφάνταστα δύσκολες και είχε μεγάλη κυκλοφορία στα εργοστάσια, στις συνοικίες, στο στρατό, αλλά και στην επαρχία, στα χωριά.

"Σύντροφοι, τον Χρήστο Μαλτέζο σκότωσαν, έναν απ' αυτούς που ξέραν τι είναι ζωή και τη δόσαν!"

19/11/08

Πολυτεχνείο

Τρία είναι τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη φετινή πορεία του Πολυτεχνείου:

Πρώτον, όταν βρέχει, τα παιδάκια με τις κουκούλες δε βγαίνουν έξω.

Δεύτερον, όσες δεκάδες χιλιάδες κι αν είναι οι διαδηλωτές προς την αμερικάνικη πρεσβεία, όπως φέτος, όταν τα παιδάκια με τις κουκούλες δε βγαίνουν έξω, είδηση για τα κανάλια δεν υπάρχει...

Τρίτο - και σημαντικότερο: Ο,τι και να κάνουν, όση προβοκάτσια κι αν χρησιμοποιήσουν, ό,τι επιχείρηση αποσιώπησης κι αν εφαρμόσουν, ό,τι κλίμα τρομοκρατίας κι αν καλλιεργήσουν, ό,τι τέχνασμα συκοφάντησης κι αν μηχανευτούν, ό,τι προσπάθεια κι αν καταβάλουν για να μετατρέψουν το Πολυτεχνείο σε «μουσείο» και για να ενταφιάσουν το μήνυμα της εξέγερσης στη λήθη, κάθε 17η του Νοέμβρη, χιλιάδες και όλο και περισσότερες χιλιάδες θα είναι εκεί, θα παίρνουν τη σκυτάλη από την πύλη του ξεσηκωμού και θα στοιχειώνουν τους εφιάλτες τους. Για όσα χρόνια κι αν χρειαστούν. Μέχρι τη δικαίωση. Μέχρι να υπάρξει «ψωμί - παιδεία - ελευθερία»!

Του Νίκου Μπογιόπουλου,
Ριζοσπάστης (στήλη Ημεροδρόμος) 19/11/2008


ΥΓ: Το αναδημοσιεύω αυτούσιο επειδή δε μπορώ να εκφράσω καλύτερα τις σκέψεις μου. Συμφωνώ απολύτως και επαυξάνω.

17/11/08

17 Νοέμβρη

17 Νοέμβρη 1918 - 17 Νοέμβρη 2008:

Γενέθλια σήμερα για το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Το Κόμμα της εργατικής τάξης της χώρας μας, συμπλήρωσε 90 χρόνια αγώνων και θυσίας. Και συνεχίζει, μέχρι την τελική νίκη...

17 Νοέμβρη 1973 - 17 Νοέμβρη 2008:

35 χρόνια πέρασαν απ' την εξέγερση των φοιτητών στο Πολυτεχνείο, που εξελίχθηκε σε λαϊκή διαμαρτυρία και οδήγησε στην πτώση της Χούντας. Η συνέχεια ήταν η επιστροφή της αστικής δημοκρατίας και όχι η λαοκρατία, όπως ζητούσε ο λαός με τα συνθήματα του στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Κάτι έμεινε στη μέση λοιπόν. Και θα το ολοκληρώσουμε εμείς και οι επόμενοι...

Η πορεία σήμερα έγινε και είχε επιτυχία, παρά τη βροχή. Χιλιάδες κόσμου, στα μπλοκ του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, του ΠΑΜΕ, των μαθητών και των φοιτητικών συλλόγων, έδωσαν για ακόμα μια χρονιά την απάντηση. Έξω οι Αμερικάνοι, το ΝΑΤΟ, οι βάσεις τους και τα τσιράκια τους...

ΥΓ: Τα τελευταία χρόνια έγινε παράδοση η βροχή τη μέρα της πορείας. Αν υπάρχει Θεός, σίγουρα είναι αντιδραστικός. Τέλος.

13/11/08

Δεν δουλεύει... ή μας δουλεύουν!

Το πρωί έτρεχα για κάτι γραφειοκρατικές δουλειές στο κέντρο. Γυρνώντας Πειραιά, παρατήρησα μια αφίσα (δεν έδωσα βάση ποιας οργάνωσης ή κόμματος ήταν, νομίζω ΣΕΚ) που αναγράφει "Ο Καπιταλισμός δεν δουλεύει... ο Σοσιαλισμός είναι επίκαιρος"!!
Μάλιστα... Τη μάθαμε λοιπόν την αλήθεια! Ο Καπιταλισμός δεν δουλεύει αγαπητοί φίλοι!!
Δεν παίζει κανένα ρόλο το αν είναι καλό ή κακό σύστημα (με την έννοια του εκμεταλλευτικού ή μη), προοδευτικό ή μη, αλλά παίζει ρόλο το αν δουλεύει ή δε δουλεύει!
Δηλαδή μας λένε ότι αν δούλευε δε θα υπήρχε πρόβλημα?? Όλα θα ήταν μέλι γάλα? Δε ξέρω... μήπως δεν κατάλαβα κάτι καλά??
Τελικά, ο Καπιταλισμός δεν δουλεύει ή κάποιοι μας δουλεύουν??

11/11/08

Της στιγμής...

Τις τελευταίες μέρες, ενώ υπάρχουν πάρα πολλά θέματα για ανάλυση δε νοιώθω την ανάγκη να γράψω κάτι... Ίσως επειδή αρκετοί σ/φοι bloggers τα γράφουν πολύ καλά κι έτσι δε μένει κάτι να συμπληρώσω.

Γράφω λοιπόν περιληπτικά μερικά νέα των τελευταίων ημερών:


Καταρχήν ας πω δυο κουβέντες για το ντέρμπυ. Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός την περασμένη Κυριακή το απόγευμα στο ΟΑΚΑ. Η ατμόσφαιρα εκπληκτική πραγματικά. Πάνω από 60.000 κόσμου, σε ένα ρεκόρ εισιτηρίων ελληνικού πρωταθλήματος από τη δεκαετία του 1980. Αναρωτιέμαι γιατί στο δεύτερο ημίχρονο και πάνω που ο Παναθηναϊκός είχε κλείσει τον Ολυμπιακό στην άμυνα του και πίεζε για το γκολ, οι οργανωμένοι στο πέταλο πίσω απ' τον Νικοπολίδη, έβαλαν φωτιά στα πανό του Ολυμπιακού (λάφυρα από τις μεταξύ των οργανωμένων μάχες) και έκοψαν το ρυθμό της ομάδας αφού αναγκαστικά διεκόπη το παιχνίδι... Όπως και να 'χει από πλευράς κόσμου ήταν το καλύτερο ντέρμπυ στο οποίο βρέθηκα. Καυτή ατμόσφαιρα, αλλά ταυτόχρονα κόσμια!



Δε θα σχολιάσω την κακή διαιτησία, γιατί πιστεύω ότι αν θες ως Παναθηναϊκός να πάρεις το πρωτάθλημα υπό τις παρούσες συνθήκες πρέπει να κερδίσεις και τη διαιτησία... Κλάψες στον Παναθηναϊκό δεν χωράνε...
Τέλος, ως απάντηση και στο φίλο Κόκκινο Γαύρο, προσθέτω ότι η "πολυμετοχικότητα" του Παναθηναϊκού δε με αφορά. Επίσης, είναι γνωστό ότι δεν είμαι θαυμαστής του μίστερ MIG (ο οποίος δεν είναι πρόεδρος αλλά μέτοχος) και των αδελφών Γιαννακόπουλων. Το έχω ξαναγράψει και παλιότερα ότι εκτιμώ το γεγονός ότι ο Τζίγκερ δεν έχει πουλήσει "παναθηναϊκίλα" για να γίνει αρεστός... Αυτή είναι η γνώμη μου όσο κι αν δεν αρέσει σε μερικούς φίλους Παναθηναϊκούς...


* * *

Σαν σήμερα πριν από 18 χρόνια πέθανε ο μεγάλος μας ποιητής και σ/φος, Γιάννης Ρίτσος! Τα ποιήματα του μένουν ζωντανά μέσα απ' τους αγώνες μας, αγώνες για ένα καλύτερο μέλλον, για μια καλύτερη κοινωνία, μέχρι την τελική νίκη, τον τερματισμό της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο!

* * *

Το Πολυτεχνείο κοντεύει και ελπίζω να μη μας τα κάνει πάλι μαντάρα ο καιρός και βρέχει τη μέρα της πορείας!!

* * *

Διαγράφηκε, λέει, ο Τατούλης!!! Ναι ναι!!! Είναι γεγονός!!! Οι απανταχού επαναστάτες νοιώθουν τώρα ολοένα και πιο κοντά την ώρα της εξέγερσης... Τέλος ανέκδοτου!


ΥΓ: Πολλοί σ/φοι πάνε φαντάροι αυτή την εποχή! Εκτός αυτών όμως πάει κι ένας καλός μου φίλος, ο dj Teo. Καλή θητεία σε όλους!

8/11/08

Περί Ομπάμα

Όπως λέει μια παροιμία:
"Άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, το τρώει το ποντίκι"!

Στην περίπτωση μας μπορεί κάλλιστα να γίνει:
"Άσπρος πρόεδρος, μαύρος πρόεδρος, το υπηρετεί το σύστημα"!

Δε μπορεί να με πείσει κανείς, ότι οι χρηματοδότες του Ομπάμα (ίδιοι με του Μακέιν) του έδωσαν όλα αυτά τα εκατομύρια (τη στιγμή μάλιστα που χρεωκοπούσαν ο ένας μετά τον άλλο όλοι αυτοί οι κολοσσοί), απ' την καλή τους την καρδιά ή επειδή είναι αντιρατσιστές... Του τα έδωσαν για τον ίδιο ακριβώς λόγο που τα έδωσαν και στον άσπρο. Γιατί έκριναν ότι είναι το ίδιο άξιος υπερασπιστής του συστήματος τους, που σημαίνει και άξιος συνεχιστής των πολέμων, άξιος μαχητής της "τρομοκρατίας" και ούτω καθ' εξής... Για την ακρίβεια έκριναν ότι είναι καλύτερος υπερασπιστής από τον Μακέιν, αφού του έδωσαν περισσότερα...

Για όσους ξεχνούν και μιλάνε για πολιτική βάσει χρώματος, να τους θυμήσω:

Πάουελ και Κοντολίζα! Τα δυο μαύρα διαμάντια των κυβερνήσεων Μπους. Ρεπουμπλικάνοι (=Δημοκράτες) και μαύροι. Αυτό δεν τους εμπόδισε να σκοτώσουν και να ρημάξουν...

O Τρούμαν με το δόγμα του και τις ατομικές βόμβες, ο Κλίντον και ο Αλ Γκορ που διέλυσαν τα βαλκάνια, ήταν Δημοκράτες (=Δημοκράτες εις το τετράγωνο)...

Όταν οι μαύροι Ρεπουμπλικάνοι (=Δημοκράτες) κάνουν όλα αυτά και οι άσπροι Δημοκράτες (=Δημοκράτες εις το τετράγωνο) κάνουν άλλα τόσα, από το μαύρο Δημοκράτη (=Δημοκράτη εις το τετράγωνο) τι να περιμένουμε?? Μήπως καταστροφή εις το τετράγωνο??


ΥΓ: 300στη ανάρτηση αυτή... Μετά από τόσο καιρό πιάσαμε τα 300 κείμενα...

6/11/08

Στην Ελλάς του 2008...

Μετά από αρκετό καιρό βρέθηκα σε πορεία φοιτητική. Για την ακρίβεια πανεκπαιδευτική, αφού συμμετείχαν μαθητές (με πλαίσιο του ΣΑΣΑ), φοιτητές (με πλαίσιο της ΠΚΣ) και καθηγητές (με πλαίσιο του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών). Ήταν μια ευκαιρία να θυμηθώ τα (όχι και πολύ) παλιά...
Ανηφόρισα λοιπόν για Ομόνοια, όπου και έφτασα λίγο καθυστερημένα, αφού είχαν τελειώσει οι ομιλίες και μόλις είχε αρχίσει η πορεία με προορισμό το Σύνταγμα. Αρκετός ο κόσμος, αλλά ειδικά οι μαθητές. Έβλεπες παντού πικέτες με την αναγραφή "ΣΑΣΑ" (Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας). Μπράβο στα παιδιά.
Μετά το τέλος της πορείας, καθώς καθόμουν στην Ομόνοια και μιλούσα με 2 παιδιά, είδα και την άλλη πορεία, αυτή που ξεκίνησε από τα Προπύλαια και συμμετείχαν οι "ανεξάρτητοι" και "αυτόνομοι" του φοιτητικού κινήματος ΑΡΕΝ, ΕΑΑΚ και δε ξέρω ποιοι άλλοι...
[ φωτογραφίες από την πορεία εδώ ]

Το θέμα τούτου του ποστ όμως είναι άλλο. Καθώς επέστρεφα με τον Ηλεκτρικό στον Πειραιά, σε μια στάση (Πετράλωνα αν θυμάμαι καλά) μπήκε μέσα μια γυναίκα που συνόδευε έναν ηλικιωμένο τυφλό. Τον βοήθησε να κάτσει και μετά από 2-3 στάσεις που κατέβηκε, απευθυνόμενη σε μας τους υπόλοιπους, μας είπε ότι ο κύριος πάει Πειραιά και ρώτησε αν πάει κάποιος από μας Πειραιά για να τον βοηθήσουμε. Αφού της είπα ότι εγώ πάω Πειραιά, ο ίδιος ο ηλικιωμένος που με άκουσε είπε "ευχαριστώ παιδιά... όχι τίποτα, αλλά είμαι 100% τυφλός"... Σα να ήθελε να δικαιολογηθεί για το πρόβλημα του... Σα να ένοιωθε ενοχές...
Μέχρι να φτάσουμε Πειραιά, έλεγε ότι για ένα σπίτι που έχει στο χωριό και στο οποίο έχουν να πάνε 5 χρόνια, του ζητάει η ΔΕΗ 150 ευρώ (χρέος) επειδή λέει το ρολόι είναι μέσα στο σπίτι και όχι έξω... Το σπίτι βέβαια είναι πολύ παλιό, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τη ΔΕΗ... Τα 800 ευρώ σύνταξη που παίρνει, μάλλον τον καθιστούν πλούσιο κατά τη ΔΕΗ...
Όταν φτάσαμε τον βοήθησα να σηκωθεί και καθώς βγαίναμε λέει, "έχω χάσει την πιο αναγκαία αίσθηση του ανθρώπου... κι αυτό από ένα τραύμα..."! Πηγαίνοντας προς την έξοδο του σταθμού, συνέχισε "...Τραύμα από βόμβα στο Γράμμο..."! Καταλαβαίνετε πως ένοιωσα... Αμέσως τον ρώτησα πότε έγινε το περιστατικό, ποια χρονολογία κτλ και λέει "το '49, στα τελευταία... που έπεσε ο Γράμμος..."!
Ένας άνθρωπος που πάλεψε για την ελευθερία, την ανεξαρτησία, τη δημοκρατία, για τον ίδιο το λαό εν τέλει, χάνοντας στον αγώνα αυτό την πιο σημαντική απ' τις ανθρώπινες αισθήσεις, ανταμοίβεται με 800 ευρώ σύνταξη και χρέος απ' τη ΔΕΗ... Στην Ελλάς της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 2008...

* * *

ΥΓ: Ααα ξέχασα, βγήκε ο Ομπάμα! Θα αλλάξουν όλα...

Ρητορική ερώτηση:
Αν με τους λευκούς προέδρους των ΗΠΑ η μοίρα των λαών της γης ήταν μαύρη, με το μαύρο πρόεδρο, τι μας περιμένει?

4/11/08

Η κρίση

Η "περιγραφή της κρίσης" ή για να το πω πιο ορθά, η ουσία του συστήματος που δημιουργεί την κρίση, μέσα από τους απλούς στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη στο τραγούδι "Το σύστημα" του Λουκιανού Κηλαηδόνη από το δίσκο "Απλά μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας"... Ακούστε το προσεκτικά... Από ποιον και για ποιον?? Μήπως τα πράγματα είναι τόσο απλά τελικά??




ΥΓ: Και καλό μήνα!!