Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, ο κορυφαίος παίκτης του κόσμου, είναι πάλι εδώ. Ο Ντιέγκο είναι ο νέος προπονητής της Εθνικής Αργεντινής.Ως υποστηρικτής της Αργεντινής (και πολέμιος της Βραζιλίας) στο ποδόσφαιρο, οφείλω να πω ότι χάρηκα διπλά. Γιατί?
Όχι μόνο γιατί ο Μαραντόνα είναι για μένα ο κορυφαίος παίκτης, αυτό άλλωστε δεν τον κάνει και καλό προπονητή.
Όχι μόνο γιατί ο Μαραντόνα έχει τατουάζ του Τσε στο χέρι του.
Όχι μόνο γιατί τρέφει αντιαμερικανικά αντιϊμπεριαλιστικά (και αριστερά) αισθήματα.
Αλλά και γιατί κατάφερε να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά (ελπίζουμε μια και καλή) και με τη βοήθεια του Σοσιαλιστικού Κράτους της Κούβας. Και έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι δεν αποτελεί πρότυπο για τα νέα παιδιά, κάτι που προσωπικά θεωρώ πολύ σημαντικό.
Σήμερα λοιπόν που έχει τα 48α γενέθλια του, ανέλαβε επίσημα την τεχνική ηγεσία της Εθνικής Αργεντινής. Ελπίζουμε να "περάσει" στους παίκτες της μερικές από τις κινήσεις που ο ίδιος έκανε με τη μπάλα ως παίκτης... Με ηγέτη στο γήπεδο το "νέο Μαραντόνα" Λιονέλ Μέσι, η Αρτζεντίνα αντεπιτίθεται!
14 σχόλια:
Μπορεί να έχουμε διαφορετικές συλλογικές προτιμήσεις αλλά σε επίπεδο Λατινικής Αμερικής είμαστε το ίδιο κόμμα. :)
Το κακό είναι πως τέτοια κοσμήματα όπως το Ντιέγκο λάμπουν πιο πολύ και απ' αυτα του σήμερα, πράγμα που αποδεικνύει πως η απόλυτη εκειδίκευση στο τρόπο παιχνιδιού του σημερινού ποδοσφαίρου στερούνται ταλέντου,δηλαδή έρωτα στο αντικείμενο που λέγεται ποδόσφαιρο...
VAMOS ARGENTINA
Και για μένα ο Ντιέγκο είναι ο καλύτερος παίχτης που έχει πατήσει το πόδι του σε ποδοσφαιρικό γήπεδο. Μπορεί σαν κομουνιστής να κολακεύομαι από όσα εξω-αγωνιστικά γράφεις αλλά εγώ θα σταθώ στην ποδοσφαιρική του αξία. Το δεύτερο γκολ με την Αγγλία το 86 στο Μεξικό είναι μακράν το καλύτερο που έχω δει μέχρι σήμερα. Και δεν εννοώ "το χέρι του Θεού" :-) αλλά αυτό που πέρασε όλη την ομάδα. Ήταν κι ο πόλεμος στα Φώκλαντ τότε και η νίκη της Αργεντινής στο ποδόσφαιρο είχε τρομερή σημειολογία. Δεν ξέρω αν ως προπονητής θα καταφέρει. Συνήθως οι μεγάλοι παίχτες δεν γίνονται καλοί προπονητές, αλλά οι κανόνες είναι για να σπάνε...
Να ζήσει ο Ντιεγκίτο μας, που και για μένα είναι ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που γέννησε ποτέ το ποδόσφαιρο. Τον λατρεύω όπως και την Αργεντινή (μπορείς να φανταστείς πώς αισθάνομαι που η ομάδα μας γέμισε στα καλά καθούμενα Βραζιλιάνους) και εύχομαι να είναι πάντα καλά, απεξαρτημένος και έτοιμος για νέες επιτυχίες, από το πόστο του προπονητή αυτή τη φορά.
Είμαι επιφυλακτική για το αν θα τα καταφέρει από αυτό το νέο του πόστο, αλλά και μόνο που του δίνει κίνητρο για να είναι πάντα υγιής και προσηλωμένος στο στόχο του, είναι πολύ καλό για τον ίδιο.
Update:
Rizobreaker πουλάκι μου βάζελος είσαι;;; Καλά ρε κομουνιστής άνθρωπος με την ομάδα των μεγαλοαστών; Και εγώ δεν θα σταθώ στην Χούντα και τα πληρωμένα Γουέμπλεϊ, ούτε στην κατοχή και τα φιλικά με τους Γερμανούς, ούτε στις υποθέσεις των λουλουδιών και στα πιστόλια του Βαρδινογιάννη. Ένα μόνο θα σου πω: ξέρεις ποια ήταν τα αρχικά χρώματα του Παναθηναϊκού, πότε και γιατί τα άλλαξε;;; Λοιπόν το κόκκινο και άσπρο (ναι, ναι...) που είχε στην αρχή ο βάζελος αντικαταστάθηκε το 1918 με το πράσινο ώστε να μην ταυτιστεί η ομάδα με τους μπολσεβίκους κι αυτό είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό γεγονός! Τώρα θα μου πεις οι καιροί αλλάζουν, η οπαδική βάση κάθε ομάδας απλώνεται σε όλες τις τάξεις, και όλες οι ομάδες γίνονται παιχνίδι στα χέρια της εκάστοτε εξουσίας και του κεφαλαίου. Σύμφωνοι, αλλά η "ιδιοσυχνότητα" του κάθε συλλόγου, το αρχικό γονιδίωμα αν θες, δεν αλλάζει ποτέ. Πάντα ο Παναθηναϊκός θα είναι η ομάδα των μεγαλοαστών, πάντα ο Ολυμπιακός η ομάδα των εργατών και των λούμπεν, όπως πάντα η Ρεάλ θα είναι η ομάδα του Φράνκο και η Μπαρτσελόνα η ομάδα των επαναστατών.
Συμπέρασμα: για όλους εσάς τους παραστρατημένους συντρόφους η αγκαλιά του θρύλου είναι ανοιχτή και σας περιμένει και ότι έχουμε πει μέχρι σήμερα νερό κι αλάτι... :-)))
varometro
Μεγάλος φαν του Μαραντόνα και της Αργεντινής κι εγώ.
Δυστυχώς όμως είμαι σχεδόν βέβαιος ότι ως προπονητης δεν θα τα καταφέρει. Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά όπως και να το κάνουμε ο μεγάλος αυτός "καλλιτέχνης" του ποδοσφαίρου δεν είναι προπονητής και δεν πρόκειται να γίνει ποτέ! Ακόμη και αν τον επέλεξαν μόνο και μόνο για να εμψυχώνει τους παίκτες της Αργεντινής και το κουμάντο το κάνει ο Μπιλάρδο, ακόμη κι έτσι δεν μπυ φαίνεται σοβαρη επιλογή. Σιγά μην αντέξει ο Ντιέγκο να έχει άλλον πάνω απ'το κεφάλι του. Κι ας είναι κι ο Μπιλάρδο.
Φίλε και σύντροφε Rizo σε χαιρετώ, όπως επίσης και όλους τους συνταξιδιώτες που με περισσή ευγένεια και σωστή δόση χιούμορ γράφουν στη σελίδα σου. Κατ'αρχήν θα διαφωνήσω με τον τίτλο που αποδίδετε όλοι στον Μαραντόνα: Αυτόν δηλαδή του καλύτερου παίχτη όλων των εποχών. Ο καλύτερος παίχτης όλων των εποχών ήταν ένας Βορειο-ιρλανδός με φαβορίτες αλα Beatle, που έπινε από βραδύς 10 βαρέλια whisky αλλά την άλλη μέρα έπαιζε για την πλάκα του τους αντιπάλους. Καταλαβαίνετε όλοι ότι αναφέρομαι στον γίγαντα George Best του οποίου πολλά βίντεο έχω στην σελίδα μου στο youtube (http://www.youtube.com/user/Oktovris) την οποία ελεύθερα μπορείτε να επισκεφθείτε και να διαπιστώσετε τι θα πει παιχταράς. Πέρα αυτού όμως, παρότι δεν γουστάρω το λατινοαμερικάνικο ποδόσφαιρο, συμφωνώ ότι πρόκειται για μια μορφή που έδωσε άλλη οντότητα και ξεχωριστό στίγμα στο ποδόσφαιρο τα χρόνια που αγωνίστηκε. Πάνω απ΄'ολα χάρηκα που τον είδα στο Καραισκάκη πρόπερσι, κι ας μην τον άφησε ο Κοντοβαζενίτης να κάνει την απονομή. Οι φίλοι που επίσης μίλησαν πριν από εμένα δικαιώνουν αυτό που πριν μέρες σου είχα γράψει, ότι τελικά γεμίσαμε καλοπληρωμένα διεθνή παλτά. Όταν τα μάτια μας έχουν δεν Best, Maradona, Rumenighe, Platini, Paolo Rossi, Δεληκάρη, Χατζηπαναγή, Ζάετς και πολλούς άλλους, τι να μας πει ο Beckam, o Messi, o Droghba?.
Τις ομάδες μας πως τις βλέπεις? Εγώ προχθές με το Διαγόρα έβαλα έξι σταγόνες κολύριο σε κάθε μάτι για να συνέλθω. Είδα μετά και το δικό σας το χάλι και έμεινα εντελώς τυφλός.
Πολλά φιλιά
Κόκκινος Γαύρος.
Ξαναδίνω τη διεύθυνση μου στο youtube διότι ο δαίμονας του τυπογραφείου δεν την πέρασε όλη
www.youtube.com/user/Oktovris
Κόκκινος Γαύρος
Αθλητικό είναι το post-aki. Οπότε λέω μια καλησπέρα από καρδιάς
vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com
ο ποδοσφαιριστής επιλέχτηκε λόγω πολιτικών πεποιθήσεων?!!
@ radiocollectiva:
Δε θα διαφωνήσω έτσι όπως το θέτεις... Είναι άλλωστε γνωστή η διαφωνία μας με το "επαγγελματικό" ποδόσφαιρο...
@ varometro:
Συμφωνώ τόσο στο καλύτερο γκολ, όσο και στον προβληματισμό σου για το αν θα τα καταφέρει ως προπονητής. Ελπίζω να σπάσει ο κανόνας!
@ gatti:
Συμφωνούμε για μια ακόμα φορά! ;-)
@ ανώνυμος (varometro):
Σ/φε μην τα λες όπως σε βολεύουν τα πράγματα!!!!!
Καταρχάς τα αρχικά χρώματα ήταν όχι κόκκινο καθαρό, αλλά προς ροζ (χειρότερα δηλαδή).
Κατά δεύτερον να σου θυμήσω ότι ο μεγάλος ηγέτης του Παναθηναϊκού της εποχής (τότε που έγινε το 8-2!!), ο Άγγελος Μεσσάρης, ήταν μέλος του ΚΚΕ!
@ stepas:
Συμμερίζομαι τον προβληματισμό σου και ελπίζω να μην γίνει έτσι...
@ Κόκκινος Γαύρος:
Σ/φε θα διαφωνήσω. Παιχταράς ο Μπεστ (είμαι φαν), αλλά όχι κορυφαίος!! Ο Μαραντόνα ήταν μια ομάδα μόνος του και έπαιρνε αγώνες μόνος του (Νάπολι, Εθνική Αργεντινής), σε αντίθεση με άλλους παιχταράδες όπως ο Μπεστ, που συνοδεύονταν από επίσης πολύ καλούς παίκτες...
@ moobilem:
Λες?? Ποιος ξέρει!!
Άντε καλή αρχή και πάλι! ;-)
@ ανώνυμος:
Δεν ασχολούμαστε με σαχλαμάρες...
Άστους στη μιζέρια τους...
Σύντροφε θα ξαναματαδιαφωνήσω κι εγώ. Ο Τζόρτζι Μπεστ έδωσε μόνος του το ευρωπαικό κόντρα στην Μπενφίκα, μην το ξεχνάμε αυτό. Και στην εθνική Βορείου Ιρλανδίας? Εκεί κι αν δεν ήταν μόνος του ενώ ο Ντιέγο είχε παιχταράδες δίπλα του, Καρέκα, Μπουρουσάγκα, και αργότερα τον μεγάλο Μπατιστούτα. Εν πάσει περιπτώσει!!! Μάπα το ντέρμπι χθες. Ο μπαρμπα Βαλβέρδες ήρθε για το Χ και το πήρε αλλά αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα. Που ακούστηκε ο Ολυμπιακός να παίζει σύστημα "Όλοι άμυνα" και μάλιστα με έναν Παναθηναικό εντελώς πεθαμένο. Κακά τα ψέμματα σύντροφε, ψησταριά είστε κι εσείς φέτος. Τον Βγενόπουλο΄πάλι τον άκουσες? Από χρόνο σε χρόνο το πάει το πράγμα. Ρε σύντροφε μια αλήθεια θα σου πω. Είμαι άνθρωπος των συναισθημάτων και της καλής καρδιάς και ελπίζω να βγαίνει αυτό και στα γραπτά μου. Εγώ αν είχα πρόεδρο τον Βγενό δεν θα ξαναέβλεπα μπάλα ώσπου να φύγει, αλήθεια στο λέω. Μιλάμε για την πιο καπιταλιστική φάτσα όλων των εποχών. Κι ο Τζίγγερ είναι, δε λέω, αλλά η φυσιογνωμία του ποτέ δεν μου ήταν αντιπαθητική, το αντίθετο. Εκείνοι πάντως που δεν παίζονται είναι οι κοντοπίθαροι Γιαννακόπουλοι. Αντί να τα βάλουν με τους παίχτες και τον προπονητή που έκαναν ρεσιτάλ γιόμας απέναντι σε μισή άμυνα τα έβαλαν με το διαιτητή. Έλεος πια. Κάποτε όλοι οι παράγοντες πρέπει να μάθουν να μη μεταθέτουν τις ευθύνες αλλού. Άντε, ο διατητής δεν σου έδωσε πέναλτυ στο 20' 30' βρε στο 40!!! Ολόκληρο δεύτερο ημίχρονο που σε έβαζε με το ζόρι στην αντίπαλη περιοχή? Αυτά κάνουν και φανατίζουν το κόσμο. Εδώ λοιπόν, παρότι αντιπαθητικός γούσταρα τον Βγενό που είπε ότι με τους Ολυμπιακούς δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Όχι ότι έχει δίκιο, έχουμε πολλά να χωρίσουμε, αλλά όχι και να σκοτωθούμε κιόλας. Ένα ματσάκι ήταν στο φινάλε και μάλιστα...πολύ σούπα. Άντε σύντροφε, καλή συνέχεια και τα λέμε σύντομα...
Κόκκινος Γαύρος.
Δημοσίευση σχολίου