3/10/08

Έκθεση ιστορίας

Εγκαινιάστηκε προχτές, Τετάρτη 1 Οκτώβρη, η έκθεση φωτογραφίας και ντοκουμέντων, αφιερωμένη στα 90 χρόνια ιστορίας και δράσης του ΚΚΕ, που θα φιλοξενείται στον πολιτιστικό πολυχώρο "Μάνος Λοϊζος" του Δήμου Νίκαιας, μέχρι και τις 31 Οκτώβρη!

Υπάρχει χρόνος μπροστά για να την επισκεφθείτε όλοι! Όλοι, μέλη, φίλοι, οπαδοί του ΚΚΕ, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, προοδευτικοί και ριζοσπάστες άνθρωποι που ενδιαφέρονται για την ιστορία του λαϊκού κινήματος της χώρας και το πως αυτή γράφτηκε, πρέπει να δώσουν το παρόν!!

* * *
Επίσης αύριο Σάββατο 4 Οκτώβρη κυκλοφορεί ο Οδηγητής, με ανταποκρίσεις από το κεντρικό Φεστιβάλ ΚΚΕ-ΚΝΕ! Μην τον χάσετε!

* * *
Την Κυριακή, μαζί με τον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη, θα κυκλοφορήσουν οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ, για το 18ο συνέδριο του Κόμματος. Πρέπει όσο το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι να τις διαβάσουν και να συμβάλλουν στον προσυνεδριακό διάλογο! Στην εξόρμηση της Κυριακής, δε θα μείνει πόρτα κλειστή μπροστά μας. ;-)


ΥΓ: Καλό και αγωνιστικό μήνα.

6 σχόλια:

xaroylita είπε...

Mπορούμε να κανονίσουμε να πάμε μαζί στην Έκθεση.. Ενδιαφέρων ακούγεται.. Αρε, "Rizobreaker" αγωνιστή... Εύγε..

Dr Low είπε...

Την έκθεση δε θα τη δω...stop
Το Ριζοσπάστη θα τον διαβάσω χαλαρά στο internet...stop
Τον Οδηγητή μου λες που θα τον βρω να τον ξεφυλλίσω?

Αγωνιστικοί χεραιτισμοί απο το βροχερό Udine!

Rizobreaker είπε...

@ xaroylita:

Κανόνισε και με τα άλλα παιδιά "της παρέας" και το βλέπουμε...


@ el:

Και για τον Οδηγητή υπάρχει η λύση του internet (3-4 μέρες μετά την κυκλοφορία ανεβαίνει και στο site). Οπότε υπομονή!!
Εμμ ήθελες Ιταλίες!!!! :ppp

Ανώνυμος είπε...

H EKΘEΣH TOY KKE
Mια «συνέχεια» γεμάτη «λάθη»

Φύλλο: 836
Nίκος Λούντος


Με αφορμή την επέτειο για τα 90 χρόνια από την ίδρυση του ΣΕΚΕ, το ΚΚΕ έχει διοργανώσει μία έκθεση φωτογραφίας και άλλων υλικών στον Πολιτιστικό Πολυχώρο Μάνος Λοΐζος στη Νίκαια. Μια επίσκεψη στην έκθεση φανερώνει πόσο μεγάλο πρόβλημα έχει το ΚΚΕ να αναμετρηθεί με την ίδια του την ιστορία. Είναι δύσκολο για ένα κόμμα που κατάφερε να διαγράψει ή να αποκηρύξει σχεδόν όλους τους γενικούς του γραμματείς να παρουσιάσει την ιστορία του ως μια ατσαλάκωτη συνεχή πορεία.

Για να χωρέσουν όλες οι «γραμμές» και να μπορέσει να παρουσιαστεί μια ενιαία ιστορία του κόμματος, έχει επιλεγεί η λύση των θεματικών ταμπλό. Είναι εύκολο να βάλεις δίπλα δίπλα τους αγώνες του εργατικού κινήματος στη δεκαετία του '30, τους οικοδόμους του '60 και φωτογραφίες από σημερινές διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ. Ούτε υποψία όμως δεν υπάρχει γιατί οι αγώνες του '30 κατέληξαν στη δικτατορία του Μεταξά, το '60 κατέληξε στη δικτατορία του Παπαδόπουλου και ποιος ήταν ο ρόλος του ΚΚΕ γι'αυτές τις ήττες.

Σε κάποια ταμπλό υπάρχουν κάποιες σύντομες αναφορές στα «λάθη» που έκανε το κόμμα. Για παράδειγμα, στις συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας με τις οποίες ο ΕΛΑΣ παραδόθηκε στην αγγλική διοίκηση, η σημερινή εξήγηση λέει ότι ήταν λάθος εκτίμηση και πως το κόμμα δεν κατάφερε να συνδέσει τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα με την πάλη για τον σοσιαλισμό.

Πιο δίπλα, αναφέρεται το κίνημα της Μέσης Ανατολής που ξέσπασε από τους φαντάρους ενάντια σε αυτές τις συμφωνίες, ένα κίνημα που καταδικάστηκε από την ηγεσία του ΚΚΕ ως τυχοδιωκτισμός. Ο Στρατής Τσίρκας αναφέρεται ως λογοτέχνης που στήριξε το ΚΚΕ, όμως κανείς από τους επισκέπτες δεν θα πληροφορηθεί ότι ο Τσίρκας διαγράφηκε επειδή με την τριλογία του «Ακυβέρνητες Πολιτείες» υπερασπίστηκε το κίνημα της Μέσης Ανατολής.

Λίγο παρακάτω βλέπει κανείς φωτογραφίες από το Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, ο οποίος αναφέρεται ως το «μεγαλύτερο δημιούργημα του ΚΚΕ». Με έναν περήφανο τίτλο οι διοργανωτές εξηγούν ότι η δημιουργία του ΔΣΕ σήμανε τη στροφή προς τη σωστή κατεύθυνση: η επανάσταση πλέον στην Ελλάδα θα ήταν σοσιαλιστική. Πουθενά όμως δε φαίνεται ότι η διαμάχη για το αν η επανάσταση στην Ελλάδα πρέπει να είναι σοσιαλιστική ή αν υπάρχουν αστικοδημοκρατικά στάδια είχε διεξαχθεί μια εικοσαετία νωρίτερα, στη δεκαετία του '20.

Η αριστερή αντιπολίτευση και οι οπαδοί του Τρότσκι στην Ελλάδα που τότε υποστήριξαν τη γραμμή της σοσιαλιστικής επανάστασης, με κορυφαίο τον πρώτο γραμματέα του ΚΚΕ, Παντελή Πουλιόπουλο, διαγράφηκαν από το κόμμα. Ομως ούτε ο Πουλιόπουλος εμφανίζεται στην έκθεση, ούτε η αριστερή αντιπολίτευση, ούτε το Κίνημα των Παλαιών Πολεμιστών, το πιο μαζικό αντιπολεμικό κίνημα της δεκαετίας του '20, στο οποίο ηγέτης ήταν ο Πουλιόπουλος. Τη σοσιαλιστική επανάσταση την είχε εγκαταλείψει το ΚΚΕ από τότε που διέγραψε την Αριστερή Αντιπολίτευση και έτσι οδήγησε στην ήττα και το Μάη του '36 και το Δεκέμβρη του '44.

Στάλιν

Ετσι ενώ υπάρχουν ταμπλό για τη διάσπαση του '68 (ΚΚΕ Εσωτερικού) και τη διάσπαση του '89 (Συνασπισμός), ο μεγάλος διχασμός της δεκαετίας του '20 που καθόρισε τη φυσιογνωμία του ΚΚΕ έχει εξαφανιστεί. Εξάλλου, οι «συγγνώμες» για την Καζέρτα και το Λίβανο δεν έχουν νόημα, όταν δίπλα τους βλέπεις τον Στάλιν με την πολεμική στολή ως οργανωτή της νίκης κατά των ναζί.

Ο Στάλιν ήταν ο οργανωτής των συμφωνιών υποταγής των Κομμουνιστικών Κομμάτων όλου του κόσμου στις αστικές τους κυβερνήσεις χάριν του «αντι-φασιστικού» μετώπου και των συμφωνιών της Γιάλτας.

Ο «ντούρος σταλινισμός» διαφημίζεται με ένα ταμπλό για το 20ο συνέδριο του ΚΚΣΕ, το οποίο πλέον θεωρείται το ξεκίνημα της στροφής προς τον καπιταλισμό, επειδή εκεί αποκαλύφθηκαν μερικά από τα εγκλήματα του Στάλιν. Αυτό όμως δεν εμποδίζει το ΚΚΕ να τονίζει ότι στήριξε τις επεμβάσεις του ρώσικου στρατού, με τις οποίες καταπνίγηκαν οι επαναστάσεις στην Ουγγαρία το 1956 και στην Τσεχοσλοβακία το 1968. Μια φωτογραφία από τη μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία της παγκόσμιας εργατικής τάξης, στα ναυπηγεία του Γκντανσκ στην Πολωνία του '80 συνοδεύεται από μια λεζάντα που «εξηγεί» πως οι εργάτες αυτοί ήταν πράκτορες του ιμπεριαλισμού...

Για το κίνημα των Ιουλιανών, το λάθος που παραδέχεται η έκθεση είναι πως οι κομματικές οργανώσεις διαχύθηκαν στην ΕΔΑ. Ηταν λάθος τακτικής λοιπόν και όχι στρατηγικής: ότι για άλλη μια φορά το ΚΚΕ έψαχνε λύση εντός του συστήματος και όχι στην κλιμάκωση των αγώνων και στη σοσιαλιστική επανάσταση.

Ο Σωτήρης Πέτρουλας, ο νεκρός των Ιουλιανών, παρουσιάζεται ανάμεσα στους ήρωες του ΚΚΕ, ενώ ήταν γνωστό πως ήταν μέλος μιας από τις πρώτες ομάδες της επαναστατικής αριστεράς εκείνης της εποχής.

Αυτά συμβαίνουν όταν προσπαθείς να παρουσιάσεις την ιστορία χωρίς να πεις τίποτα για τις κρίσιμες επιλογές, για τις στροφές, για τις νίκες και τις ήττες, για τα διλήμματα της στρατηγικής, για αυτά τα πράγματα δηλαδή που είναι σημαντικά για το σήμερα.

Δεν μπορείς να είσαι και με τον Αρη Βελουχιώτη και με τον Ζαχαριάδη, υπέρ της σοσιαλιστικής επανάστασης αλλά κατά του Πουλιόπουλου, υπέρ του Στάλιν αλλά κατά του ξεπουλήματος της Αντίστασης, κατά του Χρουτσόφ αλλά υπέρ της σφαγής της επανάστασης στην Ουγγαρία. Το μόνο αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας είναι μία σούπα με μπόλικη νοσταλγία αλλά άχρηστη πολιτικά.

Οι εκδηλώσεις που οργανώνει το ΣΕΚ σε όλη την Ελλάδα για τα 90 χρόνια του ΣΕΚΕ έχουν ιδιαίτερη σημασία ακριβώς γιατί έχουν στο κέντρο τους την επικαιρότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης, μιας στρατηγικής που ηττήθηκε μέσα στο ΚΚΕ μετά τη σταλινική αντεπανάσταση στη Ρωσία. Ελάτε στις εκδηλώσεις γιατί από την έκθεση στη Νίκαια δυστυχώς λείπουν τα πιο ενδιαφέροντα ταμπλό.

Ανώνυμος είπε...

ασε ρε σεκιτη, ουρα του πασοκ εισαι...

Ανώνυμος είπε...

Ότι κι αν λέει ο λεβέντης από το ΣΕΚΕ, εμείς καλό είναι το αναλύσουμε. Δεν έχει σημασία αν η οποιαδήποτε επίθεση εναντίον μας γίνεται μόνο και μόνο για να μας πλήξει. Καλό είναι να στεκόμαστε με κριτικό μάτι απέναντι στα πράγματα. Ακόμα κι απ'τα χαστούκια, πάντα κάτι καλό θα βγεί...

Κόκκινος Γαύρος