8/3/08

Καλλιτεχνικός αντικομμουνισμός

Ενας νέος εργαζόμενος φοιτητής στέκεται όρθιος και διαβάζει το «Ριζοσπάστη». Θα μπορούσε να είναι μια ζωντανή εικόνα μέσα σε ένα πανεπιστήμιο, ένα σχολείο, ένα εργοστάσιο, μια στάση λεωφορείου... Αυτή την απεικόνιση σε ζωγραφικό πίνακα παρουσίασε φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών για να λάβει αντικομμουνιστικά πυρά από τον καθηγητή του. Την ίδια στιγμή, σε κάτι άλλους «ναούς της γνώσης», σε σχολεία, εκπαιδευτικοί διδάσκουν ότι ο σοσιαλισμός είναι συνώνυμο του φασισμού. Και τα παραδείγματα δεν τελειώνουν εδώ.
Η αντικομμουνιστική εκστρατεία διαπνέει όλο το φάσμα της καθημερινότητας των εργαζομένων και της νεολαίας. Με τους μηχανισμούς της αστικής εξουσίας να αναλαμβάνουν εργολαβικά τη μαζική αποχαύνωση των νέων και την κατήχησή τους με αντικομμουνιστική προπαγάνδα, μέχρι του σημείου δαιμονοποίησης των κομμουνιστών. Η επιχείρηση βρίσκεται σε εξέλιξη καθημερινά, μέσα από «αξιόπιστα» ντοκιμαντέρ, «ρεπορτάζ» και αφιερώματα. Είναι καλοστημένη και αποσκοπεί στο να μας γίνει ο αντικομμουνισμός συνήθεια. Παίρνει σοβαρότατες διαστάσεις, όμως, όταν ο αντικομμουνιστικός παροξυσμός περνάει μέσα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, εκεί δηλαδή που υποτίθεται ότι η ελεύθερη διακίνηση ιδεών αποτελεί αξία, εκεί που θα έπρεπε να καλλιεργείται η αναζήτηση της αλήθειας, να παρέχεται μόρφωση.
Η ουσία δεν είναι αν ένας καθηγητής διαφωνεί πολιτικά με το ΚΚΕ. Δικό του θέμα αν θα ταχτεί με τα συμφέροντα των εργαζομένων και της νεολαίας ή με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Το θέμα είναι ότι αξιοποιεί τη θέση και την εξουσία του, κάνει από καθέδρας αντικομμουνιστικό κήρυγμα για να επιβάλει τις αντιδραστικές του απόψεις. Στόχος της προπαγάνδας είναι να διαποτιστεί ο νέος με φόβο, να μην τολμάει να πει την άποψή του, να μην τολμάει να εκφραστεί ούτε μέσα από την τέχνη όπως εμπνέεται. Κυρίως, στόχος είναι να μην κάνει το βήμα ο νέος, να μην αγωνίζεται, να μην προσεγγίσει την οργανωμένη πάλη για τα δικά του δίκια. Γι' αυτό και σπεύδουν διάφοροι «δημοκράτες» και «προοδευτικοί» - όπως η ΠΑΣΠ στην περίπτωση της Σχολής Καλών Τεχνών - να στοιχηθούν πίσω από το «δικαίωμα» ενός καθηγητή να επιτίθεται με βδελυγμία σε φοιτητές που εκφράζουν απόψεις διαφορετικές από τη δική του.
Στόχος υπάρχει και είναι ξεκάθαρος: Να μη σηκώνεται κεφάλι όρθιο. Σκυφτούς νέους θέλει το σύστημα, σκυφτούς νέους πάνε να παραδώσουν οι διάφοροι εργολάβοι και φορείς της αντικομμουνιστικής υστερίας, που τολμούν να θέλουν να λέγονται και δάσκαλοι. Εμπόδιο στα σχέδιά τους τα μέλη, τα στελέχη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, καθώς και πολλοί άλλοι που αναγνωρίζουν τη συμβολή του ΚΚΕ και δεν τρώνε «αμάσητη» την αντικομμουνιστική υστερία. Αντίθετα, τσαλακώνουν την εικόνα της αυθεντίας, δεν αντιμετωπίζουν ως αυτονόητο τον αντικομμουνιστικό παροξυσμό και δεν κοιτάζουν σα χάπατα την αντιΚΚΕ επίθεση, απ' όποιον κι αν προέρχεται. Αλλωστε, στόχος όλης της εμετικής αυτής προπαγάνδας είναι να χτυπηθούν το ΚΚΕ και οι αξίες του σοσιαλισμού, η ρεαλιστική και αναγκαία διέξοδος, η πάλη για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Ας γνωρίζουν ότι ο σοσιαλισμός είναι μια αναγκαιότητα, ένα βέβαιο αύριο, είναι το μέλλον που, θέλουν - δε θέλουν, κρύψουν - δεν κρύψουν, παραμένει εκεί, έτοιμο να το κατακτήσουμε. Και θα το κάνουμε.

* * * * *

Τα έργα του Πάμπλο Πικάσο, που φιλοξενούνται στο Τελόγλειο Ιδρυμα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, φαίνεται πως προκαλούν με τον ανατρεπτικό τους χαρακτήρα ακόμα και σήμερα. Σε βαθμό που να αντιμετωπίζονται με όρους θεολογίας τέτοιους που να προκαλούν μεν γέλιο, αλλά και βαθιά ανησυχία για το σε ποιων τα χέρια και τα μυαλά βρίσκονται τα παιδιά της εργατικής τάξης. Ενας Θεόδουλος στο μικρό του όνομα, ο Θεόδουλος Ταπανίδης, καθηγητής μαθηματικός, αποφάνθηκε μια μέρα ότι τα έργα του Πικάσο είναι ακατάλληλα για τους μαθητές. Και με βάση αυτήν την εκτίμηση η αρμόδια υπηρεσία απαγόρευσε την επίσκεψη μαθητών στην έκθεση. Μετά την κατακραυγή που ξεσήκωσε η απόφαση, ένας Θεολόγος στο επάγγελμα, ο Απόστολος Αποστολίδης πήρε εντολή να εκτιμήσει τα έργα για να βγει νέα απόφαση. Το αποτέλεσμα αναμενόμενο: Η διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης που τη μια μέρα είχε απαγορεύσει τις επισκέψεις μαθητών στην έκθεση των έργων του Πικάσο, γιατί κατά τη γνώμη της αυτά ήταν άσεμνα, την επομένη έβγαλε απόφαση με την οποία επιτρέπει τις επισκέψεις, αλλά ταυτόχρονα δηλώνει πως παίρνει σοβαρά υπόψη τις διαμαρτυρίες που έχουν εκφραστεί ενάντια στην έκθεση. Εξάλλου, σημειώνει - κι εδώ τους βγαίνει όλη η Θεολογική υποκρισία - οι μαθητές δεν επισκέπτονται το επίμαχο τμήμα της έκθεσης! Το συμπέρασμα είναι πως ο Πικάσο σε ένα τμήμα της έκθεσης είναι άσεμνος, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα αφού παίρνονται μέτρα ώστε οι μαθητές να μη δουν τα έργα, ενώ σε άλλο σημείο είναι συμβατός με τα ήθη των θεολόγων!

Η διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δικαιολόγησε την πρώτη απόφασή της επικαλούμενη διαμαρτυρίες γονιών και διευθυντών σχολείων που ήδη είχαν πάει. Κι όταν η κατακραυγή τούς έπνιξε επανέλαβαν την αρχική τους εκτίμηση με τρίπλα ανάμεσα στις αίθουσες της έκθεσης!

ΥΓ: Ασχολίαστο...

* * * * *

Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας σήμερα κι εύχομαι καλή συνέχεια στους αγώνες του Γυναικείου κινήματος, με αισιοδοξία και πίστη για την τελική νίκη!

ΥΓ: Έστω και καθυστερημένα, καλό μήνα!

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Θεολόγος πηγαίνει τους μαθητές σε εκκλησίες όπου οι απεικονίσεις των αγγέλων κάνουν υπαινιγμούς για το ά-φυλλό τους; λέω εγώ τώρα...
Για τον πίνακα, ο καθηγητής είχε δίκιο. "Ο κάθε σέξυ νέος είναι ΣΥΡΙΖΑίος". Ας κρατούσε "Αυγή" να μην γινόταν όλη η φασαρία...έστω μία "Ελευθεροτυπία" ρε αδερφέ!

Sissi Soko είπε...

Και το ενδιαφέρον είναι ότι τον αντικομμουνισμό τον προωθούν και οι αριστεροί όπως ο Κούλογλου που με το βιβλίο του δίνει μία στρεβλή εικόνα του ύστερου "υπαρκτού σοσιαλισμού" που επικρατεί γενικά στους διανοούμενους και όποιος έχει άλλη εικόνα, δεν πουλάει!

Rizobreaker είπε...

@ ερυθρός:
Με την απορία θα μείνουμε, φοβάμαι... ;-)

@ πανόπτης:
Πολύ σωστή η παρατήρηση σου! Είναι κι αυτό, άλλο ένα δείγμα "ανεξάρτητης δημοσιογραφίας"!!

Ανώνυμος είπε...

Δυστηχώς δεν με εκπλήσει ιδιαίτερα αυτή η ιστορία, μου δημιουργεί όμως ανάμεικτα συναισθήματα. Λύπη για τη κατάντια κάποιον ανθρώπων όπως αυτός ο "δάσκαλος" της τέχνης που αντι να ενθαρύνει το μαθητή του να έχει δική του προσωπικότητα και να τον βοηθήσει στο να βελτιώσει το μέσο που εκφράζει και μεταφέρει τα μυνήματα που εκείνος θέλει, του κάνει κριτική στο μύνημα λες και είναι αυτός ο ρόλος του.
Από την άλλη πάντα οι αντικομμουνιστικές υστερίες με φτιάχνουν και με γεμίζουν αισιοδοξία γιατί σημαίνει ότι κάποιοι μας φοβούνται και άρα κάτι κάνουμε σωστά...
Υ.Γ.1) Φίλε δάσκαλε ΕΜΕΙΣ σε πληρώνουμε για να είσαι εκεί και να βοηθάς τα παιδιά, αν σε θέλαμε για λογοκρισία τη κάναμε τσάμπα μόνοι μας.
Υ.Γ.2) Μπράβο παλικάρι, ωραίος πίνακας! Να εκφράζεσαι όπως θες!

Ανώνυμος είπε...

Συγγνώμη παιδιά αλλά νομίζω οτι κάνετε λάθος. Απο ότι βλέπω ο νεαρός ζωγράφος προσπάθησε να δώσει ένα έργο "μιμούμενος" τις αρχές του ρεύματος που λέγεται "σοσιαλιστικός ρεαλισμός". Το ρεύμα αυτό που ξεκίνησε απο την ΕΣΣΔ, την εποχη τού Στάλιν, έδωσε κάποια αριστουργήματα (στην ελλάδα ένας εκ των εκφραστών του, στην ποιηση, ήταν ο Ρίτσος). Εδωσε όμως και πολλές "πατάτες" (θα θυμάστε φυσικά τις μπρατσωμένες Ρωσίδες εργάτριες με τις βαριοπούλες στα χέρια, να "κοσμούν" τις προσόψεις των εργοστασίων). Πρέπει να σημειώσουμε οτι προκειμένου να επικρατήσει αυτό το ρεύμα, διώχθηκαν οι σπουδαίοι καλλιτέχνες της λεγόμενης "Ρωσσικής Πρωτοπορίας" (Καντίνσκι κ.τ.λ). Κάτι τέτοιο υπαινίσσεστε οτι συμβαίνει και εδώ; Καλλιτεχνική δίωξη για λόγους προπαγάνδας; Μπορεί. Πάντως σημασία έχει οτι αν ο δάσκαλος σέβεται τον εαυτό του, πρέπει να εξηγήσει στον μαθητή οτι το καλλιτεχνικό αυτό ρεύμα έχει ξεπεραστεί εδώ και δεκαετίες (σε ανατολή και δύση και ενω ίσχυε ακόμη ο παγκόσμιος διαχωρισμός). Το ίδιο και η ανάγνωση του Ριζοσπάστη, που ενω η πολιτική σημασία της (ανάγνωσης του) εξακολουθεί να υπάρχει, η σημασία της (της εικόνας του αναγνώστη) ως λαϊκό σύμβολο, επίσης έχει
ξεπεραστεί. Έτσι λοιπόν φαντάζομαι οτι και ο καθηγητής αυτός λειτούργησε όπως θα λειτουργούσε οποιοσδήποτε δάσκαλος, στην περίπτωση που ο μαθητής του έφερνε μία έκθεση ιδεών γραμμένη σε αρχαϊζουσα εκκλησιαστική διάλεκτο. Θα τού εξηγούσε οτι η κοινωνία έχει ξεπεράσει τη γλώσσα του. Πέραν τούτου όμως προσέφερε (άθελα του) και μία πρώτης τάξεως διαφήμηση στον καλό (αλλα...παλιομοδίτη) ζωγράφο.

Ενας σύντροφος.