Η "περιγραφή της κρίσης" ή για να το πω πιο ορθά, η ουσία του συστήματος που δημιουργεί την κρίση, μέσα από τους απλούς στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη στο τραγούδι "Το σύστημα" του Λουκιανού Κηλαηδόνη από το δίσκο "Απλά μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας"... Ακούστε το προσεκτικά... Από ποιον και για ποιον?? Μήπως τα πράγματα είναι τόσο απλά τελικά??
ΥΓ: Και καλό μήνα!!
7 σχόλια:
Τι μου θύμισες τώρα! Πόσα χρόνια έχω να το ακούσω αυτό το τραγούδι. Πόσο ωραίο και πόσο επίκαιρο!
Καλό σου μήνα Rizo μου!
:)))
Μην φοβου φιλε μου! Συμφωνα με τις τελευταιες προβλεψεις των αστικων ΜΜΕ ολα μας τα προβληματα θα λυθουν μολις βγει στην προεδρεια ο "σοσιαλιστης" Ομπαμα. Οπως καταλαβαινεις ο Ομπαμα θα τα βαλει με τον κατεστημενο στην Αμερικη και θα ξαναδωσει ωθηση στο εργατικο κινημα των ΗΠΑ. Οποτε τι αλλο θελουμε? Ολα μια χαρα! Το ανησυχητικο ειναι οτι ετσι οπως το πανε ο κοσμος θα τα πιστεψει τελικα ολα αυτα...Βρε ουστ με τον καθε "μεσσια" που μας πασσαρουν...Let's feast on capitalism at last!!
Πολύ ιδιαίτερη η αναμνησιολογία του Κηλαϊδόνη. Χρειάζεται πότε πότε να ανασύρουμε τέτοια κομμάτια από το χρονοντούλαπο της μουσικής για να βλέπουμε πού είμαστε.
Σύντροφε διάβασε πως με δυο λόγια ένας αντικομμουνιστής blogger διαστρευλώνει τα λόγια του μεγάλου Αρη Βελουχιώτη.
http://antiaristera.pblogs.gr/2008/11/353947.html
Ολα κόκκινα....και δεν είμαι και Ολυμπιακός!!
Είναι ο γιός βέβαια!
Νάσε καλά και ώρα καλή!
@ gatti:
Γι' αυτό είμαι εδώ, για να θυμίζω!
Καλό μήνα! ;-)
@ αλχημιστής:
Σωστός...
@ ritsmas:
Χρειάζεται οτιδήποτε μας βοηθάει να συνειδητοποιούμε ποιοι είμαστε και γιατί παλεύουμε...
@ ανώνυμος:
Δε χρειάζεται να χάνουμε το χρόνο μας, με τέτοιες αντικομμουνιστικές υστερίες...
@ busy bee:
Μισό κόκκινο, μισό πράσινο!
Να 'σαι καλά κι εσύ.
Δημοσίευση σχολίου