Εφτά χρόνια φοιτητής... Κάποιοι θα με πουν αιώνιο φοιτητή και χαραμοφάη... Δε θα τους δώσω αναφορά... Σε αυτά τα εφτά χρόνια, εκτός από τις σπουδές, έκανα κι άλλα πράγματα... Δούλεψα (και τώρα δουλεύω)... Έκανα μαθήματα μουσικής... Έπαιξα με ορχήστρα χορωδίας σε πολλά θέατρα... Αγωνίστηκα για καλύτερη Παιδεία... Συμμετείχα σε συνελεύσεις... Συνεχίζω να αγωνίζομαι για ένα καλύτερο κόσμο... Απορρίφθηκα από ανθρώπους για την ιδεολογία μου... Τσακώθηκα με πολλούς... Ήπια καφέδες και ούζα... Ειρωνεύτηκα και με ειρωνεύτηκαν... Άλλαξα την οπτική με την οποία βλέπω αρκετά θέματα... Γνώρισα ανθρώπους... Χάθηκα με ανθρώπους... Λησμόνησα τα παιδικά μου χρόνια... Ψήφισα ουκ ολίγες φορές ("δημοκρατία" έχουμε άλλωστε)... Πήγα κόντρα σε κατεστημένα... Σε αυτά τα εφτά χρόνια μάκρυνα τα μαλλιά μου... Τα έκοψα... Τρύπησα το αυτί μου και έβαλα σκουλαρίκι... Το έβγαλα... Κάπνιζα... Το έκοψα... Έκανα λάθη... Έμαθα απ' τα λάθη μου...
Όλα αυτά τα χρόνια όμως, κάτι μένει σταθερό! Κάτι, που κάθε φορά που συμβαίνει, με κάνει να αισθάνομαι ολοκληρωμένος. Κάτι που δίνει άλλο νόημα στη φοιτητική (ακόμα) ύπαρξη μου!
Η απάντηση στο βόλεμα και στο ρουσφέτι! Η απάντηση σε κάθε τι ευκολόπεπτο και χυδαίο! Η απάντηση στην υποταγή και στο σκυμμένο κεφάλι! Η απάντηση στον αυτοεξευτελισμό και στην αναξιοπρέπεια!
Το κόκκινο γαρύφαλο της Πανσπουδαστικής! Το κόκκινο γαρύφαλο που κάθε που βγαίνει απ' την κάλπη, με κάνει να νοιώθω, άλλος άνθρωπος! Μου δίνει δύναμη κι ελπίδα! Ναι, σκέφτομαι, ο δρόμος είναι μακρύς ακόμα, αλλά θα τερματίσουμε!
Έφτασε η μέρα! Αύριο 13 του Μάη! Καλή και αγωνιστική ψήφο!
2 σχόλια:
Για να σου πω "καλό βόλι" είναι μάλλον αργά. Εχεις ήδη ψηφίσει...
Δεν είναι αργά όμως για να θυμηθώ τις δικές μου εποχές στη σχολή.
Κατερίνα, Ευαγγελία, Μαργαρίτα, Βαγγέλης, Κυριάκος, Τάσος, οι δικοί μου σύντροφοι εκείνου του καιρού. Μας ένωναν οι κοινοί αγώνες, μας "έδεσε" η Πανσπουδαστική.
Σε ευχαριστώ για τις αναμνήσεις!
Είμαι στην θέση να δηλώνω αιώνιος φοιτητής. Όχι γιατί μπήκα στο πανεπιστήμιο πριν το 1909, αλλά γιατί πλέον κλείνω το 13ο έτος σπουδών μου. Δεν μετανιώνω για τίποτα. Έζησα όλα τα φοιτητικά μου χρόνια στο έπακρο, έβαλα μυαλό, απέκτησα εμπειρίες και προσπαθώ να τις αξιοποιώ κάθε μέρα. Δεν ήμουν 12 χρόνια στην Πάτρα (όπου πήγα να σπουδάσω) σε ένα κρεβάτι. Έζησα, δούλεψα, ερωτεύτηκα, αγωνίστηκα, γέμισα την ζωή μου. Δεν θεωρώ ότι έχασα τον χρόνο μου. Και πάνω απ'όλα στα χρόνια αυτά απέκτησα την πολιτική και κοινωνική μου συνείδηση. Μακριά από ναρκωτικά, βολέματα, γλυψίματα και υποταγή. Να'μαστε καλά και να αγωνιζόμαστε απ'όποια σκοπιά μπορούμε.
Δημοσίευση σχολίου