Είμαι εδώ...

Μιας κι έχω να γράψω αρκετό καιρό, είπα να επανέλθω.
Επειδή όμως στην παρούσα φάση δεν έχω πολύ χρόνο και (ειδικότερα) όρεξη για ανάλυση σοβαρού θέματος, θα αναλωθώ στην απλή απαρίθμηση «παναθηναϊκών νέων»…

Ποδόσφαιρο:
Στο Champions League αποκλειστήκαμε στη φάση των 16 από τη Βιγιαρεάλ, παρά την πολύ καλή εμφάνιση στον πρώτο αγώνα στην Ισπανία.
Το Κύπελλο και το Πρωτάθλημα χάθηκαν εδώ και καιρό.
Απομένει ο «στόχος» της 2ης θέσης μέσα από τη διαδικασία των play off. Μια διαδικασία, που, όπου υπάρχει, δεν εξαιρεί τον πρώτο της βαθμολογίας από τους αγώνες, αλλά ο Σώκρατες βέβαια είναι Κράτος εν Κράτει.

Μπάσκετ Ανδρών:
Πήραμε το Κύπελλο. Στο πρωτάθλημα χάσαμε την πρώτη θέση μετά από χρόνια και μάλιστα ο Ολυμπιακός έκανε ρεκόρ νικών (25-1). Την Παρασκευή (Πρωτομαγιά για να μη ξεχνιόμαστε), παίζουμε με τον Ολυμπιακό στον ημιτελικό του final four της Ευρωλίγκα, διεκδικώντας και τον τρίτο στόχο, αυτόν της κατάκτησης του 5ου Ευρωπαϊκού!

Μπάσκετ Γυναικών:
Πρωταθλητής ο Αθηναϊκός, ο Παναθηναϊκός τρίτος.

Βόλεϋ Ανδρών:
Χάσαμε το ευρωπαϊκό Κύπελλο στον τελικό, παρά την καλή εμφάνιση στον ημιτελικό κόντρα στην Κούνεο, φαίνεται ότι το επίπεδο γενικά σε σχέση με τις ευρωπαϊκές ομάδες δεν είναι το πρέπον.
Χάσαμε το Κύπελλο από τον Ολυμπιακό, σε έναν ομολογουμένως πολύ καλό αγώνα.
Στους τελικούς του Πρωταθλήματος, χάσαμε τον πρώτο αγώνα από τον Ολυμπιακό στην έδρα μας με 0-3.

Βόλεϋ Γυναικών:
Στον τελικό του Challenge Cup χάσαμε από τη Γιέσι στην έδρα της με 3-0, παρότι είχαμε κερδίσει άνετα την Αλμπαθέτε στον ημιτελικό με 3-0.
Πήραμε το Κύπελλο νικώντας στον τελικό του final four τον Ηρακλή με 3-0.
Στους τελικούς του Πρωταθλήματος προηγούμαστε με 1-0 στις νίκες του Ολυμπιακού.

Πόλο:
Στον ημιτελικό του Κυπέλλου χάσαμε από τον Ολυμπιακό με 8-4.
Στο Πρωτάθλημα 2 αγωνιστικές πριν τη λήξη, είμαστε στη 2η θέση, έχοντας περάσει στη βαθμολογία παραδοσιακές δυνάμεις του αθλήματος, όπως η Βουλιαγμένη, ο Εθνικός, ο Πανιώνιος, η Χίος, η ΝΕ Πάτρας…

Όσον αφορά τις άλλες αγάπες, η Μπαρτσελόνα είναι πρώτη στη Πριμέρα Ντιβιζιόν και στον πρώτο ημιτελικό του Champions League ήρθε 0-0 με την Τσέλσι.

Η Λίβερπουλ φαίνεται να αυτοκτονεί στη Πρέμιερ Λιγκ, δυστυχώς…

Αυτά τα ολίγα προς το παρόν...

Ραντεβού στο δρόμο του αγώνα την Πρωτομαγιά, μαζί με το ΠΑΜΕ, σε κάθε γωνιά της χώρας!

Πολιτική είναι η τέχνη...

Πολιτική, είναι η τέχνη του να παίρνεις ψήφους από τους φτωχούς και λεφτά από τους πλούσιους για τις προεκλογικές καμπάνιες, με την υπόσχεση πως θα απαλλάξεις τους μεν από τους δε...

Το άκουσα στον Freedom 88.9 και το μεταφέρω (όχι για σοβαρό προβληματισμό, αλλά απλά επειδή έχει ένα "σατιρικό" ενδιαφέρον).

ΥΓ: "Πολιτική", εννοώ βέβαια την έννοια που έχει η λέξη στο αστικό οικονομικο-πολιτικό σύστημα...

Φασιστική ηλιθιότητα...

Όπως θα γνωρίζουν όσοι διαβάζουν τούτο το ιστολόγιο, οι πεποιθήσεις μου είναι χρώματος κόκκινου όσον αφορά την ιδεολογία και χρώματος πράσινου όσον αφορά τον αθλητισμό. Φαίνεται όμως ότι κάποια "φωτισμένα" μυαλά, θεωρούν ότι τους ανήκει μια ομάδα (εν προκειμένω ο Παναθηναϊκός) ή έχουν το "προνόμιο" να την υποστηρίζουν μόνο αυτοί, κατακτημένο με το έτσι θέλω!!

Αφορμή για τα όσα γράφω, στάθηκε ένα μήνυμα που έλαβα στο κανάλι μου στο youtube από έναν μάγκα εν ονόματι "zlexandros", ο οποίος μου έγραψε τα εξής: "o pao einai dikos mas !!! ok filarako ??? ela katw gkyzi kai 8a se kalodextoyme emeis !!!"
Ο εν λόγω "μάγκας" χρυσαυγίτης, μάλλον θεωρεί ότι έχει το αποκλειστικό δικαίωμα υποστήριξης του Παναθηναϊκού... Εκτός του ότι αγνοεί ότι ιστορικά ο Παναθηναϊκός δεν έχει καμία σχέση με την φασιστική ιδεολογία που ο ίδιος υποστηρίζει και κάτι τύποι σαν κι αυτόν βρωμίζουν τον Παναθηναϊκό με την ηλίθια αντίληψη τους για τη ζωή, έχει και το θράσσος να απειλήσει... αλήθεια, τι ακριβώς απειλεί??

Ας μάθει αυτός ο τύπος κάτι που μάλλον αγνοεί για τον Παναθηναϊκό και ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια που ανέδειξε ποτέ το ελληνικό ποδόσφαιρο! Τον Άγγελο Μεσσάρη, που ήταν σύνθημα στα χείλη των Παναθηναϊκών οπαδών ("Εβάλαμε 8 στον Ολυμπιακό κι άλλα 4 στον Άρη, γεια σου Άγγελε Μεσσάρη!").

* * *

Ας ανατρέξουμε πίσω, εν έτει 1930. Το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα γίνεται με το σύστημα των πόλεων (Αθήνας, Πειραιά, Θεσσαλονίκης). Στην τελική φάση εκείνου το πρωταθλήματος συμμετείχαν ο Ολυμπιακός από τον Πειραιά, ο Παναθηναϊκός από την Αθήνα και ο Άρης από τη Θεσσαλονίκη. Ο πρώτος αγώνας της τελικής φάσης ανάμεσα στον Άρη και τον Ολυμπιακό έληξε με νίκη των Πειραιωτών με το ευρύ 5-0. Έτσι, όταν οι «ερυθρόλευκοι» ανέβηκαν στην Αθήνα για να αντιμετωπίσουν τον ΠΑΟ, την 1η Ιουνίου του 1930, η αισιοδοξία τους ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Δέκα χιλιάδες κόσμου παρακολούθησε τον αγώνα, αριθμός ασύλληπτος για τα δεδομένα της εποχής. Όπως ασύλληπτο ήταν και το σόου ενός 21χρονου παίκτη, του Άγγελου Μεσσάρη. Δύο γκολ από τον Μεσσάρη, δύο ο Πιερράκος, δύο ο Συμεωνίδης, ένα ο Μηγιάκης και ένα αυτογκόλ του Κουράντη. Τελικό σκορ 8-2 υπέρ του Παναθηναϊκού.

Επόμενος αγώνας, με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη. Χιλιάδες φίλαθλοι ακολούθησαν την ομάδα επιβιβαζόμενοι σε ειδικά ναυλωμένα πλοία. Όσοι έμειναν πίσω συγκεντρώθηκαν στα γραφεία των εφημερίδων και περίμεναν νέα από τα τηλεγραφήματα των ανταποκριτών. Ακόμα μία μεγάλη εμφάνιση του Μεσσάρη και νίκη με 4-1. Παροξυσμός στην πόλη. Στην επιστροφή της ομάδας στον Σταθμό Λαρίσης υπήρχε λαοθάλασσα, που αποθέωσε τους παίκτες και τραγούδησε για πρώτη φορά το ιστορικό σύνθημα: «Εβάλαμε οχτώ στον Ολυμπιακό κι άλλα τέσσερα στον Άρη, γεια σου Άγγελε Μεσσάρη».

Ο Άγγελος Μεσσάρης έπαιξε ποδόσφαιρο μόλις τρία χρόνια και όμως το όνομά του γράφτηκε στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όσοι γνώρισαν τον Μεσσάρη μιλάνε για έναν παίκτη με εξαιρετικά προσόντα και εξαιρετικό ήθος. Είχε όμως ένα... «ελάττωμα»: ήταν κομμουνιστής. Σε δύσκολες εποχές ο Μεσσάρης προσπάθησε να συνδυάσει την αγάπη του για το ποδόσφαιρο, με τον αγώνα για μια άλλη, δικαιότερη κοινωνία, και τις σπουδές. Ο Παναθηναϊκός, με την ανακάλυψη το 1928 του Άγγελου Μεσσάρη, ποδοσφαιρικού ταλέντου σπάνιου, υπήρξε ταυτόχρονα και τυχερός και άτυχος: τυχερός γιατί ανακάλυψε κάτι πολύτιμο, άτυχος όμως γιατί δεν μπόρεσε να το αξιοποιήσει. Στα 17 του χρόνια ο Μεσσάρης είναι ήδη ένας γνωστός ποδοσφαιριστής, γραμμένος στο «Γουδί», τον πιο παλιό ποδοσφαιρικό σύλλογο. Εκεί τον συναντάει ο Γιώργος Καλαφάτης με τον προπονητή Φόρνερ και ζητάνε να τον πάρουν στον Παναθηναϊκό. Το «Γουδί» βρίσκεται ήδη σε διάλυση και ο πρόεδρός του Δ. Μαϊδής συμφωνεί να δοθεί στον Παναθηναϊκό. Πολύ σύντομα ο Μεσσάρης γίνεται το πρώτο όνομα του ελληνικού ποδοσφαίρου και οδηγεί τη νέα του ομάδα στη θριαμβευτική πορεία του ’29-’30. Τη φήμη του o Μεσσάρης την απόκτησε παίζοντας μπάλα μόνο 3 χρόνια! Το 1931, ενώ ακόμα δεν έχει συμπληρώσει τα 21 του χρόνια, εγκαταλείπει οριστικά το ποδόσφαιρο και πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι αν o Παναθηναϊκός έμεινε μακριά από το πρωτάθλημα τα 20 επόμενα χρόνια, οφείλεται σ’ αυτό ακριβώς το γεγονός. Με την αποχώρησή του, που συνέπεσε και με την αποχώρηση του ιδρυτή της ομάδας Γ. Καλαφάτη, ο Παναθηναϊκός ουσιαστικά διαλύθηκε.

Οι συνθήκες και η νοοτροπία της εποχής ήταν εκείνα που οδήγησαν τον Μεσσάρη στο να πάρει μια τέτοια απόφαση. Έδωσε τρεις φορές εξετάσεις στο Πολυτεχνείο και απέτυχε και τις τρεις. Ο Απόστολος Νικολαΐδης, που είχε ήδη προωθηθεί στην προεδρία του Παναθηναϊκού, του είπε καθαρά ότι δεν υπήρχε περίπτωση να τον βοηθήσει αν δεν άλλαζε τις «εξτρεμιστικές» πολιτικές του απόψεις και αν δεν σταματούσε να ασχολείται με πολιτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις.

Ο Άγγελος Μεσσάρης ήταν δραστήριο μέλος της ΟΚΝΕ, της νεολαίας του ΚΚΕ. «Αν αποφασίσεις να παίξεις μπάλα και τίποτε άλλο, εγώ θα είμαι εκείνος που θα σε βάλω στο Πολυτεχνείο», του είπε χαρακτηριστικά, για να πάρει ως απάντηση μια σκέτη άρνηση. Δημιουργήθηκε επεισόδιο μεταξύ τους και αυτή ήταν η τελευταία φορά που το μεγάλο εκείνο ταλέντο είχε κάποια επαφή με τον κόσμο του ποδοσφαίρου. Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη και ο Μεσσάρης πήρε την απόφαση να σταματήσει οριστικά την μπάλα στα 22 του χρόνια. Η απόφαση αυτή προκάλεσε σοκ στους φιλάθλους της ομάδας. Εκατοντάδες κόσμος πολιορκούσε το σπίτι του και έπεφτε κυριολεκτικά στα πόδια του προσπαθώντας να τον κάνει να αλλάξει γνώμη. Εκείνος ήταν αμετάπειστος. Έτσι, αυτός ο μεγάλος αθλητής χάθηκε για τον Παναθηναϊκό και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν παρακολούθησε ποτέ ξανά αγώνα ποδοσφαίρου. Μία μόνο φορά ξαναφόρεσε ποδοσφαιρικά παπούτσια, όταν το 1935 πήρε μέρος σε φιλικό αγώνα Παναθηναϊκού - ΑΕΚ (2-2), που δόθηκε για φιλανθρωπικό σκοπό. Πέτυχε στο Πολυτεχνείο και αφοσιώθηκε στην επαγγελματική του σταδιοδρομία. Μπορεί η καριέρα του να ήταν σύντομη, αλλά πρόλαβε να περάσει στον χώρο του μύθου. Το όνομα «Άγγελος Μεσσάρης» εξακολουθεί μέχρι σήμερα να προκαλεί ανατριχίλα σε όλους τους οπαδούς του Παναθηναϊκού. Πέθανε σε ηλικία 68 ετών το 1978 και πλήθος κόσμου παραβρέθηκε στην κηδεία του.

Με την αποχώρηση του Μεσσάρη η ομάδα του Παναθηναϊκού μπήκε σε μια παρατεταμένη περίοδο παρακμής. Στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι τον πόλεμο δεν κατάφερε να ξανακατακτήσει το πρωτάθλημα. Και όχι μόνον αυτό. Πέρασε από ένα σωρό ανακατατάξεις, εσωτερικές διαμάχες και αλληλοεξοντώσεις παραγόντων. Κάποια στιγμή μάλιστα ο Απόστολος Νικολαΐδης έφτασε στο σημείο να διαπράξει το υπέρτατο ατόπημα και να διαγράψει από τα μητρώα του συλλόγου τον Γιώργο Καλαφάτη! Το σφάλμα βέβαια διορθώθηκε αργότερα με παρέμβαση του γ.γ. του συλλόγου Μιχάλη Παπάζογλου, αλλά ήταν ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατούσε στον Παναθηναϊκό. Έτσι, από τη «χρυσή ομάδα» δεν έμεινε τίποτα για να θυμίζει τις δόξες του παρελθόντος. Μόνο το κύπελλο του 1940, λίγο πριν τη φρίκη του πολέμου, έδωσε λίγη παρηγοριά στον απογοητευμένο κόσμο.

* * *

Πριν λοιπόν αγαπητά φασιστάκια ξεστομίζετε αρλούμπες που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα (με την κοινωνική πραγματικότητα εννοώ, όχι με τη πλασματική που δημιουργείτε στον εγκέφαλο σας), καλό θα ήταν να μάθετε κατά το ελάχιστο την ιστορία της ομάδας την οποία ευαγγελίζεστε ότι υποστηρίζετε!

Μέχρι τότε ...περαστικά σας!

* * *

Ερώτηση κρίσεως:
Μήπως ξέρεις αγαπητέ χρυσαυγίτη πόσοι κομμουνιστές κατοικούν στου Γκύζη?? Εγώ ξέρω... Πολλοί! Γι' αυτό άσε κατά μέρος τις απειλές...

ΥΓ: Τα ιστορικά στοιχεία αντλήθηκαν από κείμενο του δημοσιογράφου Μάκη Διόγου.

"Εθνο-βλακείας" το ανάγνωσμα...

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί Τηλέπαθοι,

Επειδή το τραγικό περιστατικό με το πιστολίδι στον ΟΑΕΔ του Ρέντη, έδωσε αφορμή σε διάφορους να αρχίσουν το ρατσιστικό παραλήρημα τους, επανέρχομαι μετά από αρκετές μέρες σιωπής, για να τους τονίσω τα εξής όσον αφορά την "ανωτερότητα" της ελληνικότητας τους:

Στα πρώτα χρόνια της μαζικής μετανάστευσης Ελλήνων στις ΗΠΑ (1920-1930), παρότι ήδη υπήρχαν πολλοί μετανάστες άλλων εθνοτήτων (Ευρωπαίοι, Ασιάτες Λατίνοι και βεβαίως Αφρικανοί), οι Έλληνες (ειδικά στη Νέα Υόρκη) "κατάφεραν" να βγουν πρώτοι σε κάθε κατηγορία εγκλήματος (ληστείες, δολοφονίες, βιασμούς κτλ), ξεπερνώντας όλους τους ανωτέρω, ακόμα και τους Ιταλούς "μαφιόζους"...

Όσοι "Ελληνάρες" καχύποπτα διαβάζουν τούτο το κείμενο, ας γνωρίζουν ότι αυτά τα στοιχεία είναι επίσημα εκ των ΗΠΑ και όχι δημιουργήματα της φαντασίας μου!
Αντιθέτως δημιούργημα της δικής τους φαντασίας είναι η "ανωτερότητα" κάποιου "έθνους" έναντι κάποιου άλλου (ή άλλων -στην προκειμένη περίπτωση του Ελληνικού, έναντι όλων των άλλων της γης-)!!

Περαστικά τους...

Διαζύγιο...

Αγαπητοί τηλέπαθοι, σαν σήμερα πριν από μερικές δεκαετίες (1961) ο αντισοβιετισμός και ο αντικομμουνισμός είχαν φτάσει σε (τραγικά) επίπεδα υστερίας στις ΗΠΑ. Μια Αμερικανίδα κέρδισε αγωγή διαζυγίου (σιγά το πράγμα θα πείτε... αλλά προσέξτε τη συνέχεια!!), αποδεικνύοντας στο δικαστήριο ότι ο σύζυγός της είχε στείλει συγχαρητήρια τηλεγραφήματα στον Κάστρο και στον Χρουτσόφ!! Άκουσον άκουσον... Φαντάσου να είχε ψηφίσει και ΚΚΗΠΑ ο κακομοίρης!! Κρέμασμα από την Κου-Κλουξ-Κλαν-ική σύζυγο!!! Εεε ρε αυτοί οι Αμερικάνοι!! Πολύ "δημοκράτες"!!!