Σύγχρονος μεσαιωνικός σκοταδισμός

Οι "ιεράρχες" κατέληξαν την προηγούμενη εβδομάδα σε απόφαση, όπου τονίζεται πως «είναι παντελώς αδύνατο» η Εκκλησία να συγκατατεθεί στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, «η εφαρμογή του οποίου υποθάλπει και νομιμοποιεί βαρύτατα ηθικά αμαρτήματα». Διακηρύσσουν δε «τον απόλυτο σεβασμό και την παραδεδομένη τιμή προς το υπό της Εκκλησίας τελούμενο ιερό μυστήριο του γάμου», υπογραμμίζοντας πως η Εκκλησία «δέχεται και ευλογεί την παραδεδομένη τέλεση του γάμου κατά το ορθόδοξο τυπικό ενώ θεωρεί πορνεία κάθε άλλη "συζυγική" σχέση εκτός αυτού».

Είναι «πορνεία», λοιπόν, κάθε σχέση δύο ανθρώπων που δεν έχουν παντρευτεί με θρησκευτικό γάμο. «Πορνεία» ακόμα κι αν ζουν χρόνια μαζί σπρώχνοντας το βαρύ φορτίο της ζωής, αλληλέγγυοι στις ανάγκες, σύντροφοι στα βάσανα και στις χαρές. «Πορνεία» ακόμα κι αν επισημοποίησαν τη σχέση τους έναντι οργανωμένης κοινωνίας κι ανθρώπων, τελώντας πολιτικό γάμο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το ιερατείο προπαγανδίζει τέτοιες απόψεις, αντιδραστικές, βαριά σκοταδιστικές. Να θυμίσουμε τα παλαιότερα λεχθέντα περί «δεξιάς του Κυρίου» ή τις «λαοσυνάξεις» για την υποχρεωτική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, την επιμονή τους να έχουν λόγο στα σχολικά βιβλία, κλπ. Και τα πράττει αυτά ακόμα και υπό το πιο πράο, μειλίχιο και προσηνές προσωπείο του. Το οποίο έσπευσαν ταχιά ταχιά να επικροτήσουν δημόσια πολιτικά στελέχη κομμάτων της πλουτοκρατίας αλλά και άλλων που αυτοαποκαλούνται προοδευτικά, λοξοκοιτάζοντας τις ψήφους του θεοφοβούμενου πλήθους και αδιαφορώντας για την ποιότητα των θέσεων που λίγο αργότερα θα έπαιρνε, όπως η απαράδεκτη προαναφερόμενη.

Διότι το ιερατείο, με βάση σημαντικές πτυχές της κοσμοθεωρίας που πρεσβεύει, δεν μπορεί ή δε θέλει να κάνει αλλιώς. Αποξενούμενο ακόμα ακόμα κι από μερίδα του λεγόμενου λαϊκού κλήρου, που και παπάς είναι και ζευγάς μαζί. Που ζει δίπλα στον άνθρωπο. Είναι γεγονός ότι η ηγεσία της Εκκλησίας δεν αναζητά μόνο ολοένα και περισσότερο ζωτικό χώρο ως θεσμός του εποικοδομήματος στα της κοινωνίας και της πολιτικής, αλλά επιδιώκει να χειραγωγεί τη σκέψη των ανθρώπων του μόχθου, τις συναισθηματικές, πνευματικές, ψυχικές ανάγκες τους, στη σκλαβιά της αντιεπιστημονικής μεταφυσικής της. Οσο για τις υλικές τους ανάγκες και την ικανοποίησή τους τις παραπέμπει στη θέληση του Θεού. Η δημόσια τοποθέτηση της "Διαρκούς Ιεράς Συνόδου" στο θέμα της συμβίωσης πρέπει να καταδικαστεί άμεσα κι αποφασιστικά, και ως αντιεπιστημονική, προσβλητική, απάνθρωπη. Εχει δε υπερωριμάσει η ανάγκη διαχωρισμού κράτους - Εκκλησίας.

Από άρθρο του Θ. Μπαλοδήμα

* * * * *

«Μήπως πηγαίνεις στα πάρτι και χορεύεις αμαρτωλούς χορούς;». «Μήπως δεν πηγαίνεις κάθε Κυριακή στην εκκλησία και στο κατηχητικό;». «Μήπως κάνεις αμαρτίες της γλώσσης; των ματιών; των αυτιών; των χεριών; των ποδιών; και διάφορα άλλα;».

Πρόκειται για τον «Παιδικό Οδηγό Εξομολογήσεως», που μοιράστηκε στα μουλωχτά πριν μερικές μέρες από ιερείς στους ...«αμαρτωλούς» 8χρονους μαθητές του 17ου Δημοτικού Σχολείου Περιστερίου, κατά τη διάρκεια σχολικού εκκλησιασμού στον Ι. Ν. Αγίου Ιερόθεου, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση γονιών και εκπαιδευτικών.

Είναι ξεκάθαρο ότι η εκκλησία διεκδικεί το δικό της μερίδιο στη μεθοδευμένη επιχείρηση ιδεολογικής χειραγώγησης της μαθητικής νεολαίας.
Στόχος της: Μαθητές - «αμοιβάδες» (βλ. μονοκύτταρος οργανισμός), ακίνδυνοι για το σύστημα, επικίνδυνοι για την ανθρώπινη εξέλιξη. Ετσι, συστηματικά και μεθοδικά, επιδιώκει να επιβάλει το σκοταδισμό, μπολιάζοντας ψυχές με τρόμο και ενοχές, διαμορφώνοντας συνειδήσεις που θα υπακούν αντί να ακούν, που θα κυριαρχούνται από το φόβο μήπως πέσουν, ώστε να σέρνονται μια ζωή.

Είναι καιρός να εξασφαλιστεί η πραγματική ελευθερία των μαθητών στην επιλογή θρησκεύματος ή όχι, χωρίς πειθαναγκασμούς και υποχρεωτικές συμμετοχές σε θρησκευτικές τελετές, εκκλησιασμούς και εκδηλώσεις που στόχο έχουν τη διαμόρφωση συνειδήσεων υποταγμένων στο «πίστευε και μη ερεύνα».

Ριζοσπάστης - 19/3/2008