Δημήτρης
Χριστόφιας
240.604 - 53,37% (+20,08%)
Ιωάννης
Κασουλίδης
210.195 - 46,63% (+13,12%)
* * * * *
Χτες, έγινε επίσης η εκλογή Προέδρου και στην Κούβα, όπου η Εθνοσυνέλευση εξέλεξε ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Κούβας τον Ραούλ Κάστρο, αδερφό του Φιντέλ και μέχρι πρότινος Α' Αντιπρόεδρο και Υπουργό Άμυνας!
Τόσο ο λαός της Κούβας όσο και αυτός της Κύπρου έχουν να αντιμετωπίσουν πολλές δυσκολίες, η μεν Κούβα από τη πλευρά των ΗΠΑ μετά και την αποχώρηση του Φιντέλ Κάστρο, η δε Κύπρος λόγω της "ανεξαρτητοποίησης" του Κοσόβου, που δημιουργεί νέα δεδομένα όσον αφορά την κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο!
Εύχομαι και στους δύο προέδρους καλή συνέχεια στους αγώνες, με μπροστάρηδες τους λαούς!!
9 σχόλια:
Για τον Ραούλ ήταν αναμενόμενο.
Για τον Χριστόφια δεν το περίμενα ότι τελικά θα εκλεγεί. Καλή του επιτυχία εύχομαι, γιατί έχει μεγάλα ζόρια μπροστά του.
βρε την καημενη την αστικη ταξη της Κυπρου τι της εμελλε να παθει!
Τώρα είναι τα δύσκολα σύντροφοι. Και θέλουμε συμπαράσταση...Οι πιέσεις θα είναι πολλές, και ιδιαίτερα μέσω του κυπριακού.
Πάντως προβλέπω μεγάλες φουρτούνες και μάχεις στο μέλλον ΚΑΙ με την Κούβα ΚΑΙ με την Κύπρο τα πράγματα θα είναι δύσκολα και οι πιέσεις πολλές..
Εύχομαι όλα να πάνε καλά
Σηδεροκέφαλοι και οι 2. Τώρα είναι που ο λαός και στις 2 χώρες πρέπει να τους στηρίξει και να δείξουν και στους υπόλοιπους τον δρόμο.
Διαφορετικές οι περιπτώσεις αλλά είναι ωραίο να έχουμε 2 νέους κομμουνιστές ηγέτες σε 2 χώρες.
H Κούβα ελπίζω να διατηρήσει τη γενναία αντίσταση στις ΗΠΑ, αλλά για την Κύπρο, και γενικότερα για τις περιοχές εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα..
@ gatti:
Από το στόμα σου και στου **** τ' αυτί! χεχε...
@ proletarios:
Ότι μπορούμε θα κάνουμε!!
@ μαίρη:
Αν είσαι Σαββατογεννημένη την κάτσαμε!! ;-)
@ filippos:
Όντως είναι ωραίο!
@ regina:
Δύσκολα είναι παντού, αλλά είναι στα χέρια των λαών η υπόθεση!!
σύντροφε,
δεν νομίζω, πως κανείς σοβαρός αγωνιστής μπορεί να θεωρήσει τον Χριστόφια, ως κομμουνιστή. Τόσο η δηλώσεις του μετά ακριβώς από την ανάληψη της προεδρείας, όσο και η συνολική πολιτική ανάλυση και το πρόγραμμα του ΑΚΕΛ ουδεμία σχέση έχουν με μια συνεπή ή εστώ αποκλίνουσα στις τακτικές μαρξιστική-λενινιστική γραμμή.
ο Χριστόφιας, βγήκε, γιατί ο λαός της Κύπρου δοκίμασε τα πάντα, ήταν επιτελους η ώρα, να φύγουν τα δεξια προσχώματα και οι εθνικιστικές κορώνες-βλέπε Τάσσο, και να έρθει στην εξουσία, ένα κόμμα που πολλά διακηρύττει, αναντίστοιχα λίγα έχει πράξει και στοχεύει όμως! στην επίλυση του Κυπριακού, όχι μέσα από την διχοτόμηση μα από την επανένωση.
Πιστεύω, πως οι ε/κ ψήφισαν κατά του ΟΧΙ, ψήφισαν υπερ μιας λύσης.
Ποία θα είναι αυτή, ποιός και πότε θα την υπογράψει και εαν τελίκα οδγηθούμε εκεί, αυτό, νομίζω ειναι πολύ πρώιμο να το πει κανείς.
Οι τ/κ πάντως, χάρηκαν, γιατί το ΑΚΕΛ ήταν το μόνο, που ήταν φιλικά προσκείμενο προς αυτούς και είχε μια ρητορεία που τους έμπαζε και αυτούς στο παιχνίδι της έτσι κι αλλιώς κοινής πατρίδας.
Αν ανοίξει η Λήδρας, τον επόμενο μήνα, όπως λένε, ίσως να είναι το πρώτο βήμα, που να δείχνει πως το ΑΚΕΛ θέλει κ ίσως και να μπορεί να λύσει το Κυπριακό.
και φυσικά θα αποδείξει πως η συνεχής αρνητική στάση του Τάσσου, πως δεν μπορούσε, έκρυβε ξεκάθαρα και μόνο, ένα εθνικιστικό δεν ήθελε.
ΥΓ. όταν μιλώ για επίλυση, θεωρω, πάντα την επανενώση, και φυσικά μέσα στα πλαίσια του συστήματος που ζούμε, άρα ομιλώ, για πρόσκαιρη -εαν θέλετε-λύση.
ΥΓ το σχέδιο Αναν είχε πολλά ΟΧΙ, δεν ξέρω, όμως εαν αυτά θα έπρεπε να ικανοποιούν τους κομμουνιστές και τους αγωνιστές.
Δημοσίευση σχολίου