22/2/08

"Inoubliable", του Βασίλη Χριστοφιλάκη

Έξω και μέσα από το μικρό καφέ INOUBLIABLE ξετυλίγεται ένας ασπρόμαυρος κόσμος όπου ανακυκλώνεται η απελπισία και η βία. Ένας σχιζοφρενής δολοφόνος με υπεράνθρωπες δυνάμεις ψάχνει να βρει νόημα στις πράξεις του. Γιατί τεμαχίζει; Γιατί συλλέγει αίμα; Τιμωρεί ή τιμωρείται; Ίσως πρέπει να φτάσει μέχρι την κόλαση για να καταλάβει.
Ένα ζευγάρι υποφέρει από ανία. Η φθορά δημιουργεί ένα πεδίο μάχης. Αυτός που κερδίζει έχει αίσθημα υπεροχής. Αυτός που χάνει συσσωρεύει πόνο και μίσος. Τι γίνεται όταν το εύφλεκτο υλικό πυροδοτείται; Ίσως ένα επιτραπέζιο παιχνίδι κρίνει τον τελικό νικητή.
Ένας ανασφαλής δεκαεφτάχρονος διακρίνει στα μάτια μιας ώριμης γυναίκας πως ο χρόνος δεν έχει καμιά σημασία. Φεύγουν μακριά. Θα βρουν άραγε το ουράνιο τόξο που ψάχνουν; Ίσως αυτό που δεν σκέφτηκαν είναι πως μπορεί να το άφησαν πίσω.
Μια μεσόκοπη σερβιτόρα έχει χάσει τη δεκαεξάχρονη κόρη της. Ένας άγνωστος της δίνει μια ευκαιρία να εκδικηθεί. Θα το κάνει; Ίσως το τίμημα αυτής της επιλογής είναι πολύ πιο ακριβό απ’ ότι φαντάζεται. Πίσω από τις αυτοματοποιημένες κινήσεις των προσώπων κρύβεται η πληγωμένη ευαισθησία τους. Ίσως.


Σκηνοθεσία: Βασίλης Χριστοφιλάκης, Πέτρος Καλογήρου
Σκηνικά - Kοστούμια: Δημήτρης Κούσουλας
Φωτισμοί: Τάσος Ζαφειρόπουλος
Παίζουν: Σταύρος Σιούλης, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Μαριάννα Πουλουτιάδου, Βασιλική Βλάχου, Γιάννης Σιούτης, Τόνια Ζαφείρη

Θέατρο του Νέου Κόσμου - πάνω χώρος
Αντισθένους 7 & Θαρύπου, Φιξ, 210-9212900

Δείτε πληροφορίες στο site του θεάτρου!
Βίντεο από την παράσταση εδώ!

4 σχόλια:

antigonos είπε...

Το είδες; Σου άρεσε; Φοβερές στιγμές δεν έχει;

Rizobreaker είπε...

@ antigonos:

Όχι δεν το είδα, ακόμα τουλάχιστον!
Βασικά το ενδιαφέρον μου άρχισε από το γεγονός ότι ο σκηνοθέτης είναι συμπατριώτης μου! Στην πορεία διάβασα σχόλια και κριτικές και είδα ότι πρόκειται για κάτι αξιόλογο... Ελπίζω να το δω και να κρίνω...

Ανώνυμος είπε...

Λέγαμε σήμερα γι αυτήν την παράσταση..Θέλω πάρα πολύ να το δω!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

ποιός ἀπό τούς δύο σκηνοθέτες εἶναι συμπατριώτης μας;
καλά ἔκανες καί τό ἔγραψες τό πόστ. Νά βοηθᾶμε τούς δωδεκανήσιους.
Και ἐλπίζω τελικά νά πῆγες νά τό δεῖς.
Σέ περιμένω καί στό...δικό μου μπλογκομάγαζο πάντως (πατριώτη!)