Σ' αυτή την αμαρτωλή χώρα...

Τηλεοπτικός μεταθανάτιος βομβαρδισμός ελέω Χριστόδουλου...
Eφόσον στην τιμημένη χώρα μας, ο τίτλος του Υπουργείου (”Εθνικής” -αλήθεια που κολλάει αυτή?) Παιδείας, στεγάζει και τον όρο “Θρησκευμάτων”, καλά να πάθουμε!!

Επιβάλλεται πένθος!! Η ζωή μας πρέπει να σταματήσει, για να καταλάβει και ο τελευταίος πολίτης τούτης της χώρας, ότι "έφυγε" ο ηγέτης της Ορθοδοξίας, της Εκλησίας Α.Ε.!

Αργία στις δημόσιες υπηρεσίες και στα σχολεία!!
Οι υποταγμένοι μικροαστοί ας πανηγυρίζουν δακρύζοντας…
Αυτοί που υπό άλλες συνθήκες θα ξεσηκώνονταν για το χάλι του Κράτους, που είναι ανύπαρκτο και αδυνατεί να ανταπεξέλθει στο ρόλο του και και και..., τώρα κάνοντας το σταυρό τους πλέκουν το εγκώμιο του εκλιπόντος!

Όσο για τους λίγους αμαρτωλούς (αλήθεια σ’ αυτή την αμαρτωλή χώρα, ποιος δεν αμαρτάνει?), άθεους, αντιδραστικούς, ή όπως αλλιώς μας αποκαλούν, λίγη ακόμα υπομονή… Οι καμπάνες που (όπως λέει κι ο Αμετανόητος) μας σπάνε τα νεύρα, θα “χτυπήσουν” όταν ξυπνήσει ο λαός…

ΥΓ:Αλήθεια, ποιοι φωστήρες αποφασίζουν σε ποιου το θάνατο πρέπει να πενθεί όλη η χώρα?? Γιατί να συμβαίνει αυτό στους θανάτους του Παπανδρέου, του Καραμανλή και του Χριστόδουλου και όχι ενός εργάτη που σκοτώθηκε σε εργατικό ατύχημα?? Αναρωτιέμαι αφελώς... Άραγε θα απαντηθεί ποτέ η απορία μου?

Μπλογκοπαίχνιδο: Αγαπημένο ποίημα!

Έλαβα πρόσκληση από την Nellinezi, για να γράψω το πιο αγαπημένο μου ποίημα! Δύσκολη η επιλογή, ομολογώ, καθώς είναι αρκετά τα ποιήματα που μου αρέσουν και δε μπορώ να καταλήξω σε ένα... Εν τέλει, καταλήγω στο μεγάλο Μπέρτολτ Μπρεχτ και στο ποίημα που βλέπετε στις επόμενες γραμμές:


"Μπαλάντα για την έγκριση του κόσμου"

Δεν είμαι άδικος, μα ούτε και τολμηρός.
Και να που, σήμερα μου δείξανε τον κόσμο τους.
Μόνο το ματωμένο δάχτυλό τους είδα μπρός.
Και είπα ευθύς: "Μ' αρέσει ο νόμος τους".
Τον κόσμο αντίκρυσα μεσ' απ' τα ρόπαλά τους.
Στάθηκα κι είδα, ολημερίς, με προσοχή.
Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στη δουλειά τους.
Και σαν με ρώτησαν "Σε διασκεδάζει;", είπα:"Πολύ!"
Κι απο την ώρα εκείνη, λέω "Ναι" σε όλα.
Κάλλιο δειλός, παρά νεκρός να μείνω.
Για να μη με τυλίξουνε σε καμμιά κόλλα,
ό,τι κανένας δεν εγκρίνει, το εγκρίνω.
Φονιάδες είδα, κι είδα πλήθος θύματα.
Μου λείπει θάρρος, μα όχι και συμπόνια.
Και φώναξα, βλέποντας τόσα μνήματα:
"Καλά τους κάνουν- για του έθνους την ομόνοια!"
Να φτάνουν είδα δολοφόνων στρατιές
κι ήθελα να φωνάξω:"Σταματήστε!"
Μα ξέροντας πως κρυφοκοίταζε ο χαφιές,
μ' άκουσα να φωνάζω:"Ζήτω! Προχωρήστε!"
Δεν μου αρέσει η φτήνεια κι η κακομοιριά.
Γι' αυτό κι έχει στερέψει η έμπνευσή μου.
Αλλά στου βρώμικού σας κόσμου τη βρωμιά
ταιριάζει, βέβαια- το ξέρω- κι η έγκρισή μου.


Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης, από το βιβλίο "Ποιήματα".


Με τη σειρά μου προσκαλώ τους:

Μαίρη Σαλονικιά,
Παρτιζάνα,
Σίσσυ,
Gatti,
Lianne,
Single Mamma,
Zarathustra,
Lo-li,
Nantia,
Erisabetsu,
Red Ballad,
A8lios,
ANemos,
Rocean,
Tsok tsok,
Karpidis,
Teodorov,
Αμετανόητος

και όσους ακόμα βρίσκονται στη λίστα μου (blogroll) και δεν αναφέρονται κι εδώ...

"More", by Mark Osborne

Τα λόγια είναι περιττά, όσον αφορά την ταινία μικρού μήκους "More", του Mark Osborne!
Δείτε την και θα καταλάβετε!



Περισσότερα, εδώ
Το πρωτοείδα στο μπλογκ του πρέζα tv

Πως είπατε? ...4-0!

Την περασμένη Κυριακή, Ολυμπιακός εναντίον Παναθηναϊκού για το Πρωτάθλημα, στο Καραϊσκάκη το σκορ έγραψε 1-1!

Τετάρτη, Ολυμπιακός εναντίον Παναθηναϊκού για το Κύπελλο, στο Καραϊσκάκη... Το σκορ έγραψε 4-0!

Άραγε τι άλλαξε μέσα σε 3 μέρες και από την εκπληκτική εμφάνιση της Κυριακής, καταλήξαμε σε μια βραδιά που θυμίζει Βατερλώ? Τι μπορεί να πήγε τόσο, μα τόσο στραβά??

Από το απογευματάκι, όταν ο κύριος Πεσέιρου (όπως τον λέει το gatti) ανακοίνωσε την ενδεκάδα της ομάδας, κατάλαβα κάτι. Ότι σίγουρα δε θα βλέπαμε Παναθηναϊκό, όμοιο (ή ισάξιο) με αυτόν της Κυριακής...

Γιατί?? Πολύ απλό...

Γιατί ο κύριος Πεσέιρου, κάνει rotation στον τερματοφύλακα!! Δε νομίζω να γίνεται σε καμιά άλλη ομάδα του κόσμου... Rotation στον τερματοφύλακα κύριε Πεσέιρου, νοείται μόνον όταν παίζεις σε αγώνα Κυπέλλου με ομάδα Γ' Εθνικής και αν ο βασικός χρειάζεται ξεκούραση...

Γιατί ο κύριος Πεσέιρου, βγάζει (αναγκαστικά λόγω μικροτραυματισμού) τον Καραγκούνη και βάζει στη θέση του τον Εντόι (και όχι τον Δημούτσο). Αυτομάτως, χάνουμε έναν παίκτη στην άμυνα, γιατί ο Καραγκούνης τρέχει και μαρκάρει πάνω κάτω, ενώ ο Εντόι είναι παίκτης δημιουργικός... Άρα εξ αρχής είμαστε μείον ένα στο κέντρο, κάτι που τελικά έκρινε και το παιχνίδι, καθώς όταν μπήκε ο Δημούτσος ήμασταν ήδη στο 1-0!

Γιατί ο κύριος Πεσέιρου, βγάζει τον Νίλσον (αναγκαστικά λόγω ίωσης) και έτσι βάζει το Βύντρα δεξιά και τον Σέριτς αριστερά... Όχι τον Φύσσα... Τον Σέριτς... Προτιμάει έναν παίκτη που περνάει το κέντρο και ξεχνάει να γυρίσει στην άμυνα και όχι έναν παίκτη που έχει φάει τα ντέρμπι με το κουτάλι και έχει αγωνιστεί μέχρι και με ματωμένο κεφάλι κόντρα στον Ολυμπιακό...

Και γιατί τέλος, η αστοχία του Εντόι της Κυριακής, χτύπησε σήμερα και τον Σαλπιγγίδη, που στη φάση που πρέπει να γίνει το 1-1, δεν γίνεται...

Από 'κει και πέρα, τα μαγειρέματα του μίστερ Πεσέιρου δεν άλλαξαν κάτι... Ο Ποστίγκα μπήκε μέσα (ενώ χάναμε 3-0) και έδειξε μερικά στοιχεία τεχνικής κατάρτισης με τις τρίπλες του, έκανε και 1-2 σουτ, όμως ο Παναθηναϊκός άλλο χρειαζόταν...

Το δεύτερο γκολ του Ολυμπιακού, για μένα είναι αυτογκόλ του Γκαλίνοβιτς και το τρίτο δώρο της άμυνας... Το πρώτο και το τέταρτο ήταν πολύ όμορφα, απ' τα γκολ που σε κάνουν να αγαπάς το ποδόσφαιρο, (όπως και αυτό του Εντόι την Κυριακή)!

Λίγα νέα και καλά...

Κατά πρώτον, ο ανανεωμένος "Οδηγητής" κυκλοφόρησε το περασμένο Σάββατο! Όσοι ακόμα δεν τον προμηθευτήκατε τρέξτε! Στο τεύχος 946, θα βρείτε εκτός όλων των άλλων και μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη των 2 βασικών συντελεστών της Ελληνοφρένειας, Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη και Θύμιου Καλαμούκη!!

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Αγγελική Πούλου που πήρε τη συνέντευξη, ο Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης κατέβηκε και υποδέχτηκε τα παιδιά του "Οδηγητή" φωνάζοντας "Κομμουνιστές! Που είναι οι κομμουνιστές?"... Μετά την "αναγνώριση" τους οδήγησε στο χώρο δουλειάς, όπου στην είσοδο είναι κρεμασμένη μια αμερικανική σημαία, που όπως λέει ο Θύμιος Καλαμούκης "Τη βάλαμε για να έχουμε κάτι κοινό με τον Αλέξη Παπαχελά, που είναι απέναντι!" Η συνέχεια, επί των σελίδων του "Οδηγητή"!


Κατά δεύτερον, ο Stereo Mike, έρχεται στην Αθήνα, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του album "Xli3h" (Εξέλιξη), από το οποίο ακούγονται εδώ και καιρό, η διασκευή του "Φεύγω" με την Χάρις Αλεξίου και του "Δες Καθαρά" με την Ανδριάννα Μπάμπαλη, για μια συναυλία στη σκηνή του Club Vitrine, την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου. Τη συναυλία θα ανοίξει ο "Κόμης-Χ", οι "ΝΤΠ" και ο "Μοίχος 24". Στα decks θα βρίσκεται ο "Sparky-T" και το beatbox show θα γίνει από τον "Θανάσιμο". Μετά το τέλος της live παρουσίασης η ομάδα Almost Famous θα συνεχίσει με ένα RnB show party.

Live@ClubVitrine (Λ. Συγγρού 58 , Στάση Fix, τηλ.: 210 9242444)
Είσοδος: 10€, Έναρξη: 21:30

Το ποδόσφαιρο στην Κούβα

Σε αυτό το ποστ επιχειρώ ένα μικρό αφιέρωμα στο ποδόσφαιρο της Κούβας, στα μετά της Επανάστασης χρόνια. Όχι για κάποιο ιδιαίτερο λόγο, αλλά γιατί πολλοί νομίζουν ότι στην Κούβα υπάρχουν μόνο πούρα και λάτιν μουσική! Ο αθλητισμός είναι ένα τεράστιο καφάλαιο για τη Σοσιαλιστική Κούβα, στην οποία ειδικά το μπέιζμπολ είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, όπως επίσης και το βόλεϋ. Όμως και στο ποδόσφαιρο υπάρχει ανάπτυξη.
Το ανώτερο πρωτάθλημα της χώρας (κάτι σαν τη δική μας Σούπερ Λίγκα) είναι το Campeonato Nacional de Futbol de Cuba και σε αυτό συμμετέχουν 16 ομάδες (για τη σεζόν 2007-2008 αυτές που βλέπετε παρακάτω)!

Είναι χωρισμένο σε 2 "περιφέρειες" και 4 ομίλους, 2 όμιλοι σε κάθε μία, όπως φαίνεται παρακάτω:

Z o n a O c c i d e n t a l :

Όμιλος 1:

FC Pinar del Rio
FC Ciudad de La Habana
FC La Habana
FC Isla de La Juventud

Όμιλος 2:

FC Villa Clara
FC Cienfuegos
FC Matanzas
FC Industriales

Z o n a O r i e n t a l :

Όμιλος 3:

FC Camaguey
FC Las Tunas
FC Sancti Spiritus
FC Ciego de Avila

Όμιλος 4:

FC Guantanamo
CF Granma
FC Santiago de Cuba
FC Holguin


Οι ομάδες που κατέκτησαν τον τίτλο του πρωταθλητή, από το 1960 μέχρι σήμερα είναι:

1960: Deportivo Mordazo
1961: Cerro
1962: Deportivo Mordazo
1963: -
1964: FC Industriales
1965: FC Industriales
1966: FC La Habana
1967: FC La Habana
1968: FC La Habana
1969: Granjeros
1970: Granjeros
1971: Granjeros
1972: -
1973: FC Industriales
1974: FC Industriales
1975: Azucareros
1976: Granjeros
1977: Azucareros
1978: Granjeros
1979: FC La Ciudad de La Habana
1980: FC La Ciudad de La Habana
1981: FC Villa Clara
1982: FC Villa Clara
1983: FC Villa Clara
1984: FC Villa Clara
1985: FC La Ciudad de La Habana
1986: FC Cienfuegos
1987: FC Villa Clara
1988: FC Pinar del Rio
1989: FC Pinar del Rio
1990: FC Pinar del Rio
1991: FC Cienfuegos
1992: FC Pinar del Rio
1993: FC Villa Clara
1994: FC Ciego de Avila
1995: FC La Ciudad de La Habana
1996: FC Pinar del Rio
1997: FC Villa Clara
1998: FC Villa Clara
1999: FC La Ciudad de La Habana
2000: FC Pinar del Rio
2001: FC La Ciudad de La Habana
2002: FC Ciego de Avila
2003: FC Villa Clara
2004: FC Ciego de Avila
2005: FC Villa Clara
2006: FC Holguin
2007: FC Pinar del Rio

Κορυφαίες ομάδες είναι οι FC Villa Clara, Pinar del Rio, FC Ciudad de La Habana, FC Ciego de Avila!
Η Pinar del Rio, όμως είναι αυτή με τη μεγαλύτερη επιτυχία εκτός συνόρων Κούβας, καθώς έφτασε δύο συνεχόμενες χρονιές στον τελικό του Πρωταθλήματος της CONCACAF (Ομοσπονδία Κεντρικής και Βόρειας Αμερικής και Καραϊβικής) που είναι το αντίστοιχο με το δικό μας Τσάμπιονς Λιγκ! Το 1989 έχασε το τρόπαιο από την μεξικάνικη Pumas και το 1990 από τη μεξικάνικη (και πάλι) Club America, η οποία έχει κατακτήσει το τρόπαιο 5 φορές!

Η δική μας θεά της Νίκης!

Πέθανε χτες στην πόλη Πσκοφ σε ηλικία 86 χρόνων ο αντισυνταγματάρχης ε.α. Μιχαήλ Μίνιν, που ως λοχίας ύψωσε πρώτος τη σημαία της Σοβιετικής Ένωσης στη στέγη της γερμανικής Βουλής στο Βερολίνο, το Μάη του 1945 και έχει απαθανατιστεί στη γνωστή ιστορική φωτογραφία.
«Να η δική μας θεά της Νίκης!» ήταν η κραυγή που φώναξε τότε ο λοχίας Μιχαήλ, όπως θυμόταν αργότερα, όταν συνειδητοποίησε, ότι οι συναγωνιστές του (λοχίες Ζαγκίτοφ, Μπμπρόφ και Λισιμένκο) τον είχαν σηκώσει στα χέρια, για να τον βοηθήσουν να φτάσει το ψηλότερο σημείο του αγάλματος που στόλιζε την εξωτερική όψη του Ράιχσταγκ.

Ο Μιχαήλ Μίνιν είναι ένας από τους χιλιάδες αφανείς ήρωες στις πιο μεγάλες και σημαντικές σελίδες της Ιστορίας. Λίγο μετά την έναρξη του Πολέμου, το 1941, κατατάχθηκε εθελοντικά στο σοβιετικό στρατό. Πήγε σε μονάδα στο Λένινγκραντ και παρέμεινε εκεί μέχρι την τελική απόκρουση των δυνάμεων της Βέρμαχτ. Τότε ο Μίνιν είχε υποστεί τραυματισμό, που δεν στάθηκε όμως ικανός να τον αποτρέψει από το να παραμένει στην πρώτη γραμμή. Έτσι μετά την αποθεραπεία του τοποθετήθηκε σε μονάδα του Πυροβολικού, με την οποία και συμμετείχε στην προέλαση από το Λένινγκραντ μέχρι το Βερολίνο.
Μετά το τέλος του πολέμου, συνέχισε να υπηρετεί στο σοβιετικό στρατό μέχρι το 1969 και έζησε στην πόλη Πσκοφ, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή.

Πληροφορίες:
Ριζοσπάστης 11-1-2008,
www.contra.gr

Οι πειρατές της Σούπερ Λίγκα!

Μια διαφορετική ("πειρατική") εκδοχή της κατάστασης του ελληνικού πρωταθλήματος!

Ο στραβός (ΑΕΚ)

Ο μονόφθαλμος (Ολυμπιακός)


και ο μεθυσμένος (Παναθηναϊκός)...

ΥΓ: Ο Έλντερ Ποστίγκα είναι παίκτης του Παναθηναϊκού! Ελπίζω να μην αποδειχθεί ούτε στραβός, ούτε μονόφθαλμος, ούτε μεθυσμένος και να δικαιώσει τη φήμη που τον συνοδεύει...

Εσείς τίνος τσιράκια είστε??

Χτες, ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός έπαιξε τον πρώτο επίσημο αγώνα του στο 100ο έτος ζωής του! Όσοι περιμένετε ένα εορταστικού και επετειακού χαρακτήρα ποστ θα απογοητευθείτε!
Καταρχάς πριν συνεχίσετε την ανάγνωση αυτού του κειμένου, διαβάστε αυτό για να καταλάβετε το σκεπτικό με το οποίο γράφω...
Εφόσον το διαβάσατε, πάμε παρακάτω...

Χτες, ήταν μια μέρα χαράς και γιορτής για την ομάδα του Παναθηναϊκού! Ο Παναθηναϊκός υποδέχτηκε την Καλαμαριά στην ιστορική Λεωφόρο, φορώντας τις "επετειακές" εμφανίσεις, σε έναν αγώνα, που όλοι περιμέναμε, ότι από νωρίς θα έχει τελειώσει η υπόθεση νίκη και θα γιορτάσουμε άνετα και χαλαρά τα 100 χρόνια της ομάδας...
Όμως δεν συνέβη κάτι τέτοιο! Η ομάδα είχε τον πλήρη έλεγχο και την κατοχή της μπάλας, αλλά δεν κατάφερε να απειλήσει ουσιαστικά! Είχε λοιπόν την ανάγκη υποστήριξης από εμάς τους οπαδούς, για να βοηθήσουμε ψυχολογικά, ώστε να έρθει η νίκη!

Τελικά, καταφέραμε έστω και στο 90 να πάρουμε τη νίκη με πέναλτυ που κέρδισε ο Καραγκούνης και εκτέλεσε εύστοχα ο Σαλπιγγίδης! Όσο κι αν οι φίλοι μου οι Ολυμπιακοί και οι ΑΕΚτζήδες φωνάζουν για το πέναλτυ, ήταν καθαρό, παρά τις όντως υπερβολικές κινήσεις του Καραγκούνη! Όμως, νωρίτερα δεν δόθηκε καταφανέστατο πέναλτυ υπέρ του Ε'Ντόι!

Μετά, από 1,5 χρόνο ξαναείδαμε και τον Έκι Γκονζάλες βασικό, που βέβαια, όπως ήταν λογικό δεν ήταν σε πολύ καλό επίπεδο! Δε θα αναφερθώ άλλο στα αγωνιστικά, καθώς ο σκοπός αυτού του ποστ, είναι άλλος!

Η Λεωφόρος, μετά από καιρό, ήταν γεμάτη! Σους 15.000 οπαδούς όμως, υπήρχαν και 2.000 περίπου, οι λεγόμενοι συνδεσμίτες "του ανεξάρτητου φορέα", οι οποίοι βρέθηκαν με διάφορους τρόπους στις θύρες 6 και (κυρίως) 7 του γηπέδου! Πολλοί εξ αυτών χωρίς εισιτήριο, άλλοι πηδούσαν απ' τη θύρα 6 στην 7, άλλοι έπαιρναν τα εισιτήρια από ανθρώπους που είχαν ήδη μπει και τα έριχναν έξω σε άλλους "ανεξάρτητους συνδεσμίτες"... Όλα αυτά συμβαίνουν, μπορεί να πει κανείς, κατά καιρούς, σε όλα τα γήπεδα...

Χτες όμως, ήταν μέρα χαράς και γιορτής για τον Παναθηναϊκό! Αρκετοί άνθρωποι πλήρωσαν εισιτήριο για να δουν την ομάδα με την επετειακή εμφάνιση... Αρκετοί άνθρωποι έφεραν τα μικρά παιδιά τους στο γήπεδο, στο οποίο βρέθηκαν και αρκετοί ηλικιωμένοι (μιλάω για τη θύρα 7 που ήμουν και είδα με τα μάτια μου)!

Αυτοί οι "ανεξάρτητοι", όπως αυτοχαρακτηρίζονται, από την ώρα που μπήκαν στο γήπεδο, άρχισαν τα υβριστικά συνθήματα εναντίον του Τζίγκερ (ιδιοκτήτης ΠΑΕ) και του Αθανασόπουλου (διευθυντής επικοινωνίας ΠΑΕ)! Το ότι δίπλα τους υπήρχαν μικρά παιδάκια δεν τους ενοχλούσε καθόλου...
Δεν σεβάστηκαν, ούτε τον 96 ετών, μεγαλύτερο εν ζωή παλαίμαχο του Παναθηναϊκού, που βραβεύτηκε χτες και την ώρα της βράβευσης αυτοί έβριζαν εν χορώ...
Δεν σεβάστηκαν, ούτε τον ύμνο της ομάδας, αφού κατά την είσοδο των παικτών στον αγωνιστικό χώρο, η φιλαρμονική του Δήμου έπαιζε τον ύμνο κι εκείνοι έκρουαν τα κρουστά του πολέμου (τύμπανα) βρίζοντας και πάλι...
Δεν σεβάστηκαν ούτε την ίδια την ομάδα, αφού κατά τη διάρκεια του αγώνα έριξαν καπνογόνα στην περιοχή του τερματοφύλακα μας, ο οποίος με το ζόρι έβλεπε και προσπαθούσε να τα βγάλει εκτός αγωνιστικού χώρου...

Ας πάμε τώρα στο κομμάτι των συμθημάτων...
1) Δεν ξέρω τι προβλήματα έχουν με τον Τζίγκερ και τον Αθανασόπουλο, ούτε με ενδιαφέρει! Ότι κι αν είναι, είναι δικαίωμα τους και έχουν δικαίωμα να αντιδρούν! Όμως δε μπορούν να καταστρέφουν μια ιστορική μέρα για την ομάδα μας, αυτοί που αυτοαποκαλούνται φανατικοί Παναθηναϊκοί...
2) Ορισμένοι από δαύτους, έρχονται στο γήπεδο με μόνο σκοπό το βρίσιμο και τον τσαμπουκά! Χτες λοιπόν, 5-6 τύποι σήκωναν πλακάτ-πανό την ώρα του αγώνα και δε μπορούσαμε να δούμε τίποτα... Πίσω τους εκτός από άτομα νεαρά σε ηλικία όπως εγώ, βρίσκονταν μικρά παιδιά και ηλικιωμένοι! Όταν τους ζητήσαμε το λόγο, γύρισαν με μια ηλίθια αίσθηση ανωτερότητας και μας είπαν, "όποιος δε μπορεί να πάει σπίτι του"! Κάποιοι τύποι που κατά τα φαινόμενα είχαν καπνίσει χασισάκι και είχαν πιει 5 μπύρες πριν μπουν στο γήπεδο, μας έλεγαν με ένα ηλίθιο τουπέ να πάμε σπίτι μας...
3) Το αποτέλεσμα ήταν, ότι βρίστηκα με έναν και παραλίγο να πιαστούμε στα χέρια! Τους είπα ότι αν έχουν το οποιοδήποτε πρόβλημα με τον Τζίγκερ να πάνε σπίτι του να του τα χώσουν και όχι εμποδίζοντας εμάς να δούμε τον αγώνα... Ένας άλλος τύπος, που δεν είχε δύναμη ούτε να σταθεί στα πόδια του απ' τη μαστούρα, ήρθε ως δικηγόρος του άλλου να μου πει "φιλαράκι μη βρίζεις, για το καλό σου"... Σιγά ρε μάγκα, ποιος είσαι??
4) Για να μην το κουράζω το θέμα, τελικά ο τύπος το κατέβασε το πλακάτ του και το ξανασήκωσε 2-3 φορές σε όλο τον αγώνα για 10 δευτερόλεπτα την κάθε φορά... Πολύ μαγκιά για το τίποτα τα παιδάκια... Φαίνεται ότι δεν τους δίνουν και πολλά τα αφεντικά τους...
5) Το κύριο σύνθημα ήταν το "100 χρόνια γράφεις ιστορία, 30 χρόνια τώρα μας φέρνεις αηδία"!! Είναι τόσο ηλίθιοι και αμνήμονες δηλαδή αυτοί οι "ανεξάρτητοι συνδεσμίτες", που ξέχασαν και τα πρωταθλήματα των τελευταίων 30 ετών, τα νταμπλ, τις μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες (θυμάστε το 1996 παιδάκια ή το ξεχάσατε κι αυτό??)!! Είναι τόσο βλαμμένοι, που "ένοιωσαν" την ανάγκη να πάνε στο γήπεδο μια ιστορική για την ομάδα μέρα, για να πουν ότι τους φέρνει αηδία?? Αηδία φέρνετε εσείς σε μας ρεε...
6) Άλλο σύνθημα, "ΠΑΟ θρησκεία, θύρα 13, ο ΠΑΟ δεν είναι του Τζίγκερ εταιρεία"!! Έλα ρε, τι μας λες τώρα!!! Συμφωνούμε ρε μάγκες!! Ενώ η ΚΑΕ είναι του Παύλου εταιρεία!! Εεε παιδάκια?? Εκεί δεν τρέχει τίποτα!! Όταν πρόκειται για το αφεντικό την καταπίνετε τη γλώσσα εε παιδάκια??

Καταφέρατε να ρίξετε μαύρο μελάνι, σε μια μέρα γιορτής για τον Παναθηναϊκό!
Μια μέρα που ήρθαν στο γήπεδο γυναίκες με τα παιδιά τους...
Ηλικιωμένοι, που όταν έτρεχαν για τον Παναθηναϊκό, εσείς ψευτοανεξάρτητοι δεν ξέρατε τι είναι το τριφύλλι!
Μπράβο σας μάγκες!! Σίγουρα έτσι θα σας είπαν τα αφεντικά σας!!
Κι εγώ σας λέω ότι εσείς προκαλείτε αηδία σε όλους τους πραγματικούς και όχι ψευτοανεξάρτητους Παναθηναϊκούς!


Υ.Γ. 1: Ειδικά προς την ΠΑΕ Παναθηναϊκός:
Όσον αφορά τις επετειακές φανέλες, είναι πανέμορφες, αλλά... Υπάρχει ένα μεγάλο αλλά!! Είναι δυνατόν να βάζετε στην "επετειακή" φανέλα χορηγούς μπρος πίσω?? Από τη μία μου βάζετε το τριφύλλι όπως ήταν το 1971 κι απ' την άλλη cosmote μπροστά και ote πίσω?? Δεν υπήρχαν χορηγοί στη φανέλα του Παναθηναϊκού το 1971! Έλεος με τους χορηγούς!! Κάνετε ένα καλό και το αναιρείτε οι ίδιοι!!

Υ.Γ. 2: Οι φωτογραφίες είναι από το www.contra.gr

update:
Ξέχασα να αναφερθώ στον Αστέρα Τρίπολης, τον φονέα των γιγάντων! Κέρδισε στην έδρα του Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Πανιώνιο! Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση! Πολλά μπράβο στους Αρκάδες!

Ο Ντάρκο Κοβάσεβιτς αναδεικνύεται στον παίκτη κλειδί του φετινού Ολυμπιακού! Την προσεχή Κυριακή στο "Καραϊσκάκης" θα αναμετρηθεί η καλύτερη άμυνα (6 γκολ) του πρωταθλήματος με τον καλύτερο επιθετικό του (13 γκολ σε 14 συμμετοχές)!!

Εδώ το καλό βιβλίοοο

Για όσους θέλουν να πάρουν δώρα αυτές τις μέρες σε αγαπημένα πρόσωπα (για οποιοδήποτε λόγο κι αν δεν το έχουν κάνει ήδη), έχω να προτείνω τα κάτωθι βιβλία:

• Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, "Ο Ηλίθιος", Εκδόσεις Γκοβόστη - 2 τόμοι
• Βασίλης Ραφαηλίδης, "Καπιταλισμός, η κρυφή γοητεία της Μπουρζουαζίας", Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου
• Αποστόλης Χαρίσης*, "Θρησκεία και Πολιτική στην Ελλάδα", Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή
• Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, "Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας", Εκδόσεις Νέα Σύνορα - Λιβάνη
• Στρατής Τσαμπής, "Στην αγκαλιά της εργατικής τάξης", Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή

*Το βιβλίο είναι μία συνολική μελέτη του Κέντρου Μαρξιστικών Ερευνών, με επικεφαλής τον Αποστόλη Χαρίση.

2008

2006, 2007... αισίως φτάσαμε και στο 2008, το τρίτο έτος ζωής του Rizobreaker Blog!

Το 2008 εκτός των άλλων είναι και έτος εορταστικό, καθώς κατά τη διάρκεια του, συμπληρώνονται 90 χρόνια ιστορίας και δράσης για το Κομμουνιστικό Κόμμα και 100 χρόνια ζωής και διακρίσεων για τον Παναθηναϊκό!

Ελπίζω το 2008 να έχει κάποια, τουλάχιστον, στοιχεία, από τη ζωή και τη δράση του ΚΚΕ και του Παναθηναϊκού! Μαχητικότητα στη ζωή, πίστη σε ιδανικά, αισιοδοξία για το μέλλον και πολλά ακόμα...

Καλή και δημιουργική χρονιά λοιπόν, πρωτότυπη, διαφορετική, με αγωνιστική διάθεση και αισιοδοξία!