Το ημερολόγιο ενός φαντάρου 2

Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τη μέρα που ο στρατός του Ισραήλ εισέβαλε στη λωρίδα της Γάζας. Αυτή η γενοκτονία, όπου σε 23 μέρες και νύχτες δολοφονήθηκαν πάνω από 1400 Παλαιστίνιοι και ισοπεδώθηκαν τα πάντα, δεν έχει θέση στις σελίδες της αστικής ιστορίας... Και πως να έχει άλλωστε, από τη στιγμή που η ιστορία γράφεται από αυτούς που σκότωσαν και βομβάρδισαν τους άμαχους και τα παιδιά στη Γάζα?

Το τέλος του 2009 με βρίσκει ντυμένο στα χρώματα που ευθύνονται για πολλές καταστροφές όχι μόνο σε πολέμους, αλλά και σε "περιόδους ειρήνης" όπως (υποτίθεται) είναι και στη Γάζα. Τα χακί της στρατιωτικής παραλλαγής. Μέχρι τον Αύγουστο του νέου έτους θα είναι σαν δεύτερο δέρμα μου. Αυτό όμως είναι και το καλό της υπόθεσης, διότι η "σχέση" μου με τα χακί είναι καθαρά επιφανειακή!

Κλείνω ευχόμενος το 2010 να είναι ένα έτος με λιγότερους νεκρούς, λιγότερους πολέμους και περισσότερη ταξική συνειδητοποίηση, η οποία θα οδηγήσει προοδευτικά στην ειρήνη όλους τους λαούς του κόσμου!

Από τη συναυλία αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό που έγινε μπροστά στο δημαρχείο της Αθήνας:



"Για την Παλαιστίνη", από το διήμερο Φεστιβάλ αλληλεγγύης που έγινε στο Συρμό 13-14 Γενάρη 2009:

Το ημερολόγιο ενός φαντάρου...

9 Νοέμβρη 2009: Παρουσιαζόμαστε στο 541 ΤΕ στ' Αφάντου της Ρόδου για να υπηρετήσουμε τη στρατιωτική μας θητεία.
20 Νοέμβρη 2009: Ορκιζόμαστε να "τηρούμε πίστην εις την πατρίδα. Υπακοήν εις το Σύνταγμα τους Νόμους και τα ψηφίσματα του Κράτους, ...Υποταγήν εις τους ανωτέρους μας. Να εκτελούμε προθύμως και άνευ αντιλογίας τας διαταγάς των ...και να διάγουμε εν γένει ως πιστοί και φιλότιμοι στρατιώτες"!
11 Δεκέμβρη 2009: Παίρνουμε μετάθεση για το 294 ΤΕ στις Καλυθιές της Ρόδου. Χωριζόμαστε με τα παιδιά που περάσαμε τον τελευταίο μήνα (άλλοι έμειναν Ρόδο, άλλοι πήγαν Λιτόχωρο, άλλοι Καλαμάτα, άλλοι Καστελλόριζο, άλλοι Κω...), και θυμόμαστε τα όσα περάσαμε στο Κέντρο...

...και καλοί και κακοί, και στρατόκαυλοι και γαμάτοι αξιωματικοί, αποτελούν το παζλ του φοβερού ελληνικού στρατού!
...και η ζωή συνεχίζεται στη Ρόδο, με την παρουσία του πιο περίεργου κλίματος που έχω συναντήσει μέχρι σήμερα στη ζωή μου... πολλή υγρασία, βροχές, κρύο και ζέστη εναλλάξ σαν τις ριπές του G3A3 και με συνοδεία πονόλαιμων, βήχα, πονοκέφαλων κτλ...

...τα ξαναλέμε!