Επέτειοι

30 Μάρτη 1952:
Δολοφονία του κομμουνιστή Νίκου Μπελογιάννη, ύστερα από καταδίκη με την κατηγορία της κατασκοπίας.

Μάρτης 2003:
Φονικοί βομβαρδισμοί και χερσαίες επιχειρήσεις του "ειρηνευτικού" στρατού των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο έδαφος του Ιράκ! Τελικά, τα χημικά όπλα ήταν ανύπαρκτα (ή μήπως αόρατα...?)!
Εκείνες τις μέρες τα έγραφαν λίγοι πιστοί της ειρήνης...


Πριν 2 μέρες (28 Μάρτη), προστέθηκε ένας ακόμα χρόνος στην πλάτη μου... Δεν ξέρω αν με έκανε καλύτερο, σοφότερο ή κάτι άλλο τέλος πάντων, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσω όσο μπορώ, να γράφω την άποψη μου, όσο κι αν αυτή ενοχλεί κάποιους...

Γιουγκοσλαβία! Γιατί διαλύθηκε?

Στο τεύχος Μαρτίου του "Οδηγητή" φιλοξενείται συνέντευξη τριών γνωστών προσωπικοτήτων του αθλητισμού, που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας! Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς (προπονητής της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού), ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς (ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού) και ο Βλάνταν Ίβιτς (ποδοσφαιριστής του Άρη), μίλησαν για τη Γιουγκοσλαβία που εκείνοι έζησαν, για τη διάλυση της, καθώς και την τωρινή κατάσταση στα Βαλκάνια...

Μεταξύ άλλων ο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς δήλωσε:
"Η Γιουγκοσλαβία ήταν μια πολύ όμορφη χώρα, υπήρχανε τα πάντα. Δυστυχώς για κάποια συμφέροντα η Γιουγκοσλαβία χάθηκε, χάθηκε και πολύς κόσμος, πολλοί ταλαιπωρήθηκαν με όλα αυτά. Δεν είναι ευχάριστο, αλλά συνεχίζουμε. Το μεγάλο πλήγμα για τη Σερβία και με όλα όσα έχει τραβήξει νομίζω ότι είναι αυτή η στιγμή η ιστορία με το Κόσσοβο."

Ο Βλάνταν Ίβιτς είπε μεταξύ άλλων:
" Όλη η ιστορία μας έχει συνδεθεί με το Κόσσοβο, είναι κομμάτι της Σερβίας εδώ και τόσα χρόνια. Και τώρα να γίνεται κάτι από μια χώρα που είναι τόσο μακριά και έχει τόση δύναμη, όπως η Αμερική και να λέει πως αυτό το κομμάτι που είχαμε εμείς δεν ξέρω πόσα χρόνια, πρέπει να το πάρουν άλλοι μέσα σε μια νύχτα. Είναι περίεργο, με πονάει και με θλίβει. Νομίζω ότι όλα αυτά συμβαίνουν για την Αμερική: αυτοί βλέπουν τώρα ότι έχουν μια δική τους χώρα στα Βαλκάνια. Αυτό το κομμάτι θα γίνει δικό τους για να μπορούν να έρχονται όποτε θέλουν και να εγκαθιστούν στρατιώτες και ό,τι άλλο χρειάζονται."

Αναλυτικά η συνέντευξη >εδώ<

* * * * *

Επίσης, στο σημερινό φύλλο του "Έθνους" φιλοξενείται συνέντευξη του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος όταν ρωτήθηκε να πει τη γνώμη του για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, είπε:
"Έχω παίξει μπάσκετ γι’ αυτήν τη χώρα και έχω φίλους παντού. Στενοχωριέμαι γι’ αυτούς που πέθαναν, για όσους υπέφεραν. Ήταν πολύ κακό αυτό που συνέβη. H πρώην Γιουγκοσλαβία ήταν μια έξοχη χώρα. Tο μόνο που μπορούμε να κάνουμε τώρα είναι ο σεβασμός του ενός απέναντι στον άλλον."

Σε ερώτηση για το πως ο Τίτο κρατούσε ενωμένη τη χώρα, ο Ομπράντοβιτς απαντάει:
"Kατ’ αρχάς ενέπνεε φόβο, αλλά και σεβασμό. Aπό την άλλη ο λαός ζούσε καλά. Σε μια ιστορική περίοδο, κατά την οποία οι πολίτες των άλλων Ανατολικών χωρών δεν μπορούσαν να ταξιδέψουν στο εξωτερικό, εμείς μπορούσαμε."

Σύγχρονος μεσαιωνικός σκοταδισμός

Οι "ιεράρχες" κατέληξαν την προηγούμενη εβδομάδα σε απόφαση, όπου τονίζεται πως «είναι παντελώς αδύνατο» η Εκκλησία να συγκατατεθεί στο σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης, «η εφαρμογή του οποίου υποθάλπει και νομιμοποιεί βαρύτατα ηθικά αμαρτήματα». Διακηρύσσουν δε «τον απόλυτο σεβασμό και την παραδεδομένη τιμή προς το υπό της Εκκλησίας τελούμενο ιερό μυστήριο του γάμου», υπογραμμίζοντας πως η Εκκλησία «δέχεται και ευλογεί την παραδεδομένη τέλεση του γάμου κατά το ορθόδοξο τυπικό ενώ θεωρεί πορνεία κάθε άλλη "συζυγική" σχέση εκτός αυτού».

Είναι «πορνεία», λοιπόν, κάθε σχέση δύο ανθρώπων που δεν έχουν παντρευτεί με θρησκευτικό γάμο. «Πορνεία» ακόμα κι αν ζουν χρόνια μαζί σπρώχνοντας το βαρύ φορτίο της ζωής, αλληλέγγυοι στις ανάγκες, σύντροφοι στα βάσανα και στις χαρές. «Πορνεία» ακόμα κι αν επισημοποίησαν τη σχέση τους έναντι οργανωμένης κοινωνίας κι ανθρώπων, τελώντας πολιτικό γάμο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που το ιερατείο προπαγανδίζει τέτοιες απόψεις, αντιδραστικές, βαριά σκοταδιστικές. Να θυμίσουμε τα παλαιότερα λεχθέντα περί «δεξιάς του Κυρίου» ή τις «λαοσυνάξεις» για την υποχρεωτική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, την επιμονή τους να έχουν λόγο στα σχολικά βιβλία, κλπ. Και τα πράττει αυτά ακόμα και υπό το πιο πράο, μειλίχιο και προσηνές προσωπείο του. Το οποίο έσπευσαν ταχιά ταχιά να επικροτήσουν δημόσια πολιτικά στελέχη κομμάτων της πλουτοκρατίας αλλά και άλλων που αυτοαποκαλούνται προοδευτικά, λοξοκοιτάζοντας τις ψήφους του θεοφοβούμενου πλήθους και αδιαφορώντας για την ποιότητα των θέσεων που λίγο αργότερα θα έπαιρνε, όπως η απαράδεκτη προαναφερόμενη.

Διότι το ιερατείο, με βάση σημαντικές πτυχές της κοσμοθεωρίας που πρεσβεύει, δεν μπορεί ή δε θέλει να κάνει αλλιώς. Αποξενούμενο ακόμα ακόμα κι από μερίδα του λεγόμενου λαϊκού κλήρου, που και παπάς είναι και ζευγάς μαζί. Που ζει δίπλα στον άνθρωπο. Είναι γεγονός ότι η ηγεσία της Εκκλησίας δεν αναζητά μόνο ολοένα και περισσότερο ζωτικό χώρο ως θεσμός του εποικοδομήματος στα της κοινωνίας και της πολιτικής, αλλά επιδιώκει να χειραγωγεί τη σκέψη των ανθρώπων του μόχθου, τις συναισθηματικές, πνευματικές, ψυχικές ανάγκες τους, στη σκλαβιά της αντιεπιστημονικής μεταφυσικής της. Οσο για τις υλικές τους ανάγκες και την ικανοποίησή τους τις παραπέμπει στη θέληση του Θεού. Η δημόσια τοποθέτηση της "Διαρκούς Ιεράς Συνόδου" στο θέμα της συμβίωσης πρέπει να καταδικαστεί άμεσα κι αποφασιστικά, και ως αντιεπιστημονική, προσβλητική, απάνθρωπη. Εχει δε υπερωριμάσει η ανάγκη διαχωρισμού κράτους - Εκκλησίας.

Από άρθρο του Θ. Μπαλοδήμα

* * * * *

«Μήπως πηγαίνεις στα πάρτι και χορεύεις αμαρτωλούς χορούς;». «Μήπως δεν πηγαίνεις κάθε Κυριακή στην εκκλησία και στο κατηχητικό;». «Μήπως κάνεις αμαρτίες της γλώσσης; των ματιών; των αυτιών; των χεριών; των ποδιών; και διάφορα άλλα;».

Πρόκειται για τον «Παιδικό Οδηγό Εξομολογήσεως», που μοιράστηκε στα μουλωχτά πριν μερικές μέρες από ιερείς στους ...«αμαρτωλούς» 8χρονους μαθητές του 17ου Δημοτικού Σχολείου Περιστερίου, κατά τη διάρκεια σχολικού εκκλησιασμού στον Ι. Ν. Αγίου Ιερόθεου, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση γονιών και εκπαιδευτικών.

Είναι ξεκάθαρο ότι η εκκλησία διεκδικεί το δικό της μερίδιο στη μεθοδευμένη επιχείρηση ιδεολογικής χειραγώγησης της μαθητικής νεολαίας.
Στόχος της: Μαθητές - «αμοιβάδες» (βλ. μονοκύτταρος οργανισμός), ακίνδυνοι για το σύστημα, επικίνδυνοι για την ανθρώπινη εξέλιξη. Ετσι, συστηματικά και μεθοδικά, επιδιώκει να επιβάλει το σκοταδισμό, μπολιάζοντας ψυχές με τρόμο και ενοχές, διαμορφώνοντας συνειδήσεις που θα υπακούν αντί να ακούν, που θα κυριαρχούνται από το φόβο μήπως πέσουν, ώστε να σέρνονται μια ζωή.

Είναι καιρός να εξασφαλιστεί η πραγματική ελευθερία των μαθητών στην επιλογή θρησκεύματος ή όχι, χωρίς πειθαναγκασμούς και υποχρεωτικές συμμετοχές σε θρησκευτικές τελετές, εκκλησιασμούς και εκδηλώσεις που στόχο έχουν τη διαμόρφωση συνειδήσεων υποταγμένων στο «πίστευε και μη ερεύνα».

Ριζοσπάστης - 19/3/2008

Απεργία = Ελευθερία

Η κυβέρνηση της ΝΔ, λένε ορισμένοι, θα κηρύξει τις απεργίες (ειδικά της ΔΕΗ και των ανθρώπων που μαζεύουν τα σκουπίδια της καταναλωτικής κοινωνίας μας) παράνομες...
Το ίδιο έκαναν στο παρελθόν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ...

Όταν ο λαός δείχνει να ξυπνάει και παίρνει την κατάσταση στα χέρια του, η λύση από τις εκάστοτε κυβερνήσεις είναι μία και γνωστή! Στρέφουν τους εργαζόμενους τον έναν εναντίον του άλλου και έτσι η μάχη μετατρέπεται από μάχη των εργαζομένων ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, σε εμφύλιο των εργαζομένων...
Η συνταγή πολλές φορές έχει πετύχει, σε βάρος βέβαια του ίδιου του λαού...

Για να μην ξαναπετύχει λοιπόν, όλοι αύριο στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ!
Γιατί σε παράφραση αυτού που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία, όταν η απεργία γίνεται παράνομη, μόνο οι απεργοί είναι ελεύθεροι!!

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη εδώ και αρκετό καιρό, από τράπεζα στο Μοναστηράκι!

Αλαζονεία...

Τις μέρες τούτες η κυβέρνηση της χώρας, προσπαθεί με χίλιους τρόπους να περάσει ένα νέο "ασφαλιστικό" νομοσχέδιο, που μόνο ασφάλεια δεν κάνει τους εργαζόμενους να νοιώθουν...
Η κυρία Φάνη -θα σας σκίσω και Πάλη- Πετραλιά, κάνει δηλώσεις του τύπου "όλα γίνονται σύμφωνα με τον άξονα που έχει θέσει ο πρωθυπουργός με τα 3 δεν" την ώρα που το "ασφαλιστικό" τερατούργημα τους, αναιρεί και τα "3 δεν", αλλά και πολλές άλλες διαχρονικές κατακτήσεις των εργαζομένων...
Λένε επί παραδείγματι "δεν θα ανεβούν τα όρια συνταξιοδοτικής ηλικίας" και τα ανεβάζουν 5 χρόνια!! Κοροϊδία? Δε νομίζω... Έπαψε να είναι κοροϊδία. Είναι πλέον αλαζονεία, χειρίστης μορφής!!

ΥΓ: Αλήθεια, μιας και η ΔΕΗ είναι στο επίκεντρο των αντιδράσεων αυτές τις μέρες, μπορεί κανείς να μου λύσει μια απορία? Πως γίνεται την ώρα της διακοπής του ρεύματος σε ολόκληρη περιοχή του Πειραιά, όπου κυριαρχούσε το σκοτάδι, να έχουν ρεύμα ορισμένοι όροφοι ορισμένων κτιρίων (σε έναν απ' αυτούς όλως τυχαίως βρίσκεται φροντιστήριο μεγάλης αλυσίδας), χωρίς να έχουν γεννήτρια??

* * * * *

Την ίδια ώρα, μία τεράστια μορφή του ελληνικού επιχειρηματικού κόσμου, ο Σωκράτης Κόκκαλης, με την ιδιότητα του ως πρόεδρος του Ολυμπιακού, δηλώνει "δε θα χαρίσω το πρωτάθλημα σε αυτούς για τα 100 χρόνια", εννοώντας τον Παναθηναϊκό και τα εκατοστά γενέθλια του... Ο κύριος Σωκράτης όμως θα έπρεπε να ξέρει, ότι δε μπορείς να χαρίσεις κάτι που δε σου ανήκει!! Πως λοιπόν, κύριε Σωκράτη, λέτε ότι δεν θα χαρίσετε το πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό?? Εκτός κι αν μας κρύβετε κάτι, κύριε Σωκράτη! Όπως και να 'χει, η αλαζονεία και σε αυτή την περίπτωση περισσεύει...

ΥΓ: Την ίδια ώρα, οπαδοί του Αχαρναϊκού μαχαιρώθηκαν στο Μενίδι... Αθλητισμός στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης του 2008...

Καλλιτεχνικός αντικομμουνισμός

Ενας νέος εργαζόμενος φοιτητής στέκεται όρθιος και διαβάζει το «Ριζοσπάστη». Θα μπορούσε να είναι μια ζωντανή εικόνα μέσα σε ένα πανεπιστήμιο, ένα σχολείο, ένα εργοστάσιο, μια στάση λεωφορείου... Αυτή την απεικόνιση σε ζωγραφικό πίνακα παρουσίασε φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών για να λάβει αντικομμουνιστικά πυρά από τον καθηγητή του. Την ίδια στιγμή, σε κάτι άλλους «ναούς της γνώσης», σε σχολεία, εκπαιδευτικοί διδάσκουν ότι ο σοσιαλισμός είναι συνώνυμο του φασισμού. Και τα παραδείγματα δεν τελειώνουν εδώ.

Η αντικομμουνιστική εκστρατεία διαπνέει όλο το φάσμα της καθημερινότητας των εργαζομένων και της νεολαίας. Με τους μηχανισμούς της αστικής εξουσίας να αναλαμβάνουν εργολαβικά τη μαζική αποχαύνωση των νέων και την κατήχησή τους με αντικομμουνιστική προπαγάνδα, μέχρι του σημείου δαιμονοποίησης των κομμουνιστών. Η επιχείρηση βρίσκεται σε εξέλιξη καθημερινά, μέσα από «αξιόπιστα» ντοκιμαντέρ, «ρεπορτάζ» και αφιερώματα. Είναι καλοστημένη και αποσκοπεί στο να μας γίνει ο αντικομμουνισμός συνήθεια. Παίρνει σοβαρότατες διαστάσεις, όμως, όταν ο αντικομμουνιστικός παροξυσμός περνάει μέσα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, εκεί δηλαδή που υποτίθεται ότι η ελεύθερη διακίνηση ιδεών αποτελεί αξία, εκεί που θα έπρεπε να καλλιεργείται η αναζήτηση της αλήθειας, να παρέχεται μόρφωση.

Η ουσία δεν είναι αν ένας καθηγητής διαφωνεί πολιτικά με το ΚΚΕ. Δικό του θέμα αν θα ταχτεί με τα συμφέροντα των εργαζομένων και της νεολαίας ή με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Το θέμα είναι ότι αξιοποιεί τη θέση και την εξουσία του, κάνει από καθέδρας αντικομμουνιστικό κήρυγμα για να επιβάλει τις αντιδραστικές του απόψεις. Στόχος της προπαγάνδας είναι να διαποτιστεί ο νέος με φόβο, να μην τολμάει να πει την άποψή του, να μην τολμάει να εκφραστεί ούτε μέσα από την τέχνη όπως εμπνέεται. Κυρίως, στόχος είναι να μην κάνει το βήμα ο νέος, να μην αγωνίζεται, να μην προσεγγίσει την οργανωμένη πάλη για τα δικά του δίκια. Γι' αυτό και σπεύδουν διάφοροι «δημοκράτες» και «προοδευτικοί» - όπως η ΠΑΣΠ στην περίπτωση της Σχολής Καλών Τεχνών - να στοιχηθούν πίσω από το «δικαίωμα» ενός καθηγητή να επιτίθεται με βδελυγμία σε φοιτητές που εκφράζουν απόψεις διαφορετικές από τη δική του.

Στόχος υπάρχει και είναι ξεκάθαρος: Να μη σηκώνεται κεφάλι όρθιο. Σκυφτούς νέους θέλει το σύστημα, σκυφτούς νέους πάνε να παραδώσουν οι διάφοροι εργολάβοι και φορείς της αντικομμουνιστικής υστερίας, που τολμούν να θέλουν να λέγονται και δάσκαλοι. Εμπόδιο στα σχέδιά τους τα μέλη, τα στελέχη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, καθώς και πολλοί άλλοι που αναγνωρίζουν τη συμβολή του ΚΚΕ και δεν τρώνε «αμάσητη» την αντικομμουνιστική υστερία. Αντίθετα, τσαλακώνουν την εικόνα της αυθεντίας, δεν αντιμετωπίζουν ως αυτονόητο τον αντικομμουνιστικό παροξυσμό και δεν κοιτάζουν σα χάπατα την αντιΚΚΕ επίθεση, απ' όποιον κι αν προέρχεται. Αλλωστε, στόχος όλης της εμετικής αυτής προπαγάνδας είναι να χτυπηθούν το ΚΚΕ και οι αξίες του σοσιαλισμού, η ρεαλιστική και αναγκαία διέξοδος, η πάλη για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Ας γνωρίζουν ότι ο σοσιαλισμός είναι μια αναγκαιότητα, ένα βέβαιο αύριο, είναι το μέλλον που, θέλουν - δε θέλουν, κρύψουν - δεν κρύψουν, παραμένει εκεί, έτοιμο να το κατακτήσουμε. Και θα το κάνουμε.

* * * * *

Τα έργα του Πάμπλο Πικάσο, που φιλοξενούνται στο Τελόγλειο Ιδρυμα του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, φαίνεται πως προκαλούν με τον ανατρεπτικό τους χαρακτήρα ακόμα και σήμερα. Σε βαθμό που να αντιμετωπίζονται με όρους θεολογίας τέτοιους που να προκαλούν μεν γέλιο, αλλά και βαθιά ανησυχία για το σε ποιων τα χέρια και τα μυαλά βρίσκονται τα παιδιά της εργατικής τάξης. Ενας Θεόδουλος στο μικρό του όνομα, ο Θεόδουλος Ταπανίδης, καθηγητής μαθηματικός, αποφάνθηκε μια μέρα ότι τα έργα του Πικάσο είναι ακατάλληλα για τους μαθητές. Και με βάση αυτήν την εκτίμηση η αρμόδια υπηρεσία απαγόρευσε την επίσκεψη μαθητών στην έκθεση. Μετά την κατακραυγή που ξεσήκωσε η απόφαση, ένας Θεολόγος στο επάγγελμα, ο Απόστολος Αποστολίδης πήρε εντολή να εκτιμήσει τα έργα για να βγει νέα απόφαση. Το αποτέλεσμα αναμενόμενο: Η διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης που τη μια μέρα είχε απαγορεύσει τις επισκέψεις μαθητών στην έκθεση των έργων του Πικάσο, γιατί κατά τη γνώμη της αυτά ήταν άσεμνα, την επομένη έβγαλε απόφαση με την οποία επιτρέπει τις επισκέψεις, αλλά ταυτόχρονα δηλώνει πως παίρνει σοβαρά υπόψη τις διαμαρτυρίες που έχουν εκφραστεί ενάντια στην έκθεση. Εξάλλου, σημειώνει - κι εδώ τους βγαίνει όλη η Θεολογική υποκρισία - οι μαθητές δεν επισκέπτονται το επίμαχο τμήμα της έκθεσης! Το συμπέρασμα είναι πως ο Πικάσο σε ένα τμήμα της έκθεσης είναι άσεμνος, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα αφού παίρνονται μέτρα ώστε οι μαθητές να μη δουν τα έργα, ενώ σε άλλο σημείο είναι συμβατός με τα ήθη των θεολόγων!

Η διεύθυνση δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δικαιολόγησε την πρώτη απόφασή της επικαλούμενη διαμαρτυρίες γονιών και διευθυντών σχολείων που ήδη είχαν πάει. Κι όταν η κατακραυγή τούς έπνιξε επανέλαβαν την αρχική τους εκτίμηση με τρίπλα ανάμεσα στις αίθουσες της έκθεσης!

ΥΓ: Ασχολίαστο...

* * * * *

Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας σήμερα κι εύχομαι καλή συνέχεια στους αγώνες του Γυναικείου κινήματος, με αισιοδοξία και πίστη για την τελική νίκη!

ΥΓ: Έστω και καθυστερημένα, καλό μήνα!